Macià Riutort i Riutort

ÍSLENSK-KATALÓNSK ORÐABÓK
DICCIONARI ISLANDÈS-CATALÀ

V-Vá

       
   
 
       


© Macià Riutort i Riutort, 1998



   
Ágjarnsmanns þorsti er því meiri sem hann drekkr meira
 
   
Íslenzk æventýri XIX: Af brytja ok bónda, pàg. 112.
 
       

vað <n. vaðs, vöð>: gual m (pas de riu)
      hafa vaðið fyrir neðan sig: <LOC> haver pres precaucions, haver estat previngut
           það er betra að hafa vaðið fyrir neðan sig: <LOC> millor prevenir que guarir
      leggja á tæpasta vaðið: <LOC> temptar (o: provar) l'impossible, jugar-s'hi el tot pel tot, arriscar-se al màxim
      ríða á vaðið með e-ð: <LOC> ésser el primer a fer (o: escometre) una cosa
      ríða fyrstur á vaðið: <LOC> ésser el primer a fer (o: escometre) una cosa
      tefla á tæpasta vaðið: <LOC> temptar (o: provar) l'impossible, jugar-s'hi el tot pel tot, arriscar-se al màxim, córrer el màxim risc

vaða <f. vöðu, vöður. Gen. pl.: vaða o vaðna>: 1. banc m (de peixos)
	2. esbart m (de balenes, de foques)

vaða <veð ~ vöðum | óð ~ óðum | vaðiðe-ð>:
1. <GEN 

vaðall <m. vaðals, vaðlar>:
 

vað·fugl <m. -fugls, -fuglar>:
ocell limícola

vaðlar <m.pl vaðla>:
 

vað·mál <n. -máls, no comptable>:
 

vað·stígvél <n. -stígvéls, -stígvél. Empr. hab. en pl.>:
 

vaf <n. vafs, vöf>:
 

vafa·atriði <n. -atriðis, -atriði>:
 

vafa·laus, -laus, -laust <adj.>:
 

vafa·laust <adv.>: sens dubte, indubtablement

vafa·mál <n. -máls, -mál>:
 

vafa·samur, -söm, samt <adj.>: dubtós -osa

vafa·semi <f. -semi, no comptable>:
 

vafði:
1ª i 3ª pers. sg. pret. ind. de → vefja “embolicar”

vaff <n. vaffs, vöff>:
1. (bókstafur latneska stafrófsinsve baixa (lletra de l'alfabet llatí v, V)
2. (bókstafur hebreska stafrófsinsvau f, uau f (lletra de l'alfabet hebreu וָו, ו)

vaffla <f. vöfflu, vöfflur. Gen. pl.: vaffla o vafflna>: gofra f

vafi <m. vafa, no comptable>:
dubte m (manca de certesa)
♦ á því leikur enginn vafi: això està fora de [tot] dubte
♦ lítill vafi getur leikið á því að <+ ind.>poc dubte hi pot haver sobre el fet que <ind.
♦ vera í vafa um e-ð: dubtar sobre una cosa, tenir dubtes sobre una cosa

vafið:
supí de → vefja “embolicar”

vafinn, vafin, vafið <adj.>:
embolicat -ada
♦ vera skuldum vafinn: <LOC FIGestar endeutat fins al coll

vaf·klukka <f. -klukku, -klukkur. Gen. pl.: -klukkna>:
corretjola f, corriola f (Val., Mall.(designació col·lectiva de les plantes del gènere Convonvulus)

vafklukku·ætt <f. -ættar, no comptable>:
[família f de les] convolvulàcies f.pl

vafninga·laus, -laus, -laust <adj.>:
 

vafninga·laust <adv.>:
 

vafnings·jurt <f. -jurtar, -jurtir>: liana f voluble (planta enfiladissa que creix enrevoltillant-se al voltant d'altres plantes que acaba cobrint)

vafnings·klukka <f. -klukku, -klukkur. Gen. pl.: -klukkna>:
corretjola f, corriola f (Val., Mall.(designació col·lectiva de les plantes del gènere Convonvulus) ( vafklukka)

vafningsklukku·ætt <f. -ættar, no comptable>:
[família f de les] convolvulàcies f.pl ( vafklukkuætt)

vafnings·viður <m. -viðar, -viðir>:
heura f (planta Hedera helix) ( bergflétta)

vafningur <m. vafnings, vafningar>:
1. <GENrotlle m, rogle m (Val.), rotlo m (Bal.
2. (fléttaentortolligament m, enroscament m (entrellaçament, entrunyellament, esp. al voltant d'una cosa)
3. (vafin umferð, umbúðirembolcall m (de tela o d'altre material enrevoltillat al voltant de l'objecte embolcallat)
♦ grennandi¹ / örvandi² vafningur: embolcall aprimador¹ / estimulador² (com a tractament a salons de bellesa, balnearis etc.)
♦ heitir¹ og kaldir² vafningar: embolcalls calents¹ / freds² (com a tractament a salons de bellesa, balnearis etc.)
5. (flækjacomplicació f (envitricollament)
6. vafningar <m.pl vafninga>(undanbrögð & loðin svörsubterfugis m.pl (circumloquis, ambages, embuts, evasives)
♦ án vafninga: sense embuts

vaf·planta <f. -plöntu, -plöntur. Gen. pl.: -plantna>: liana f voluble

vafri <m. vafra, vafrar>:
<INFORMnavegador m, browser m

vafstur <n. vafsturs, no comptable>:
1. (umstang, fyrirhöfn, amsturtràfecs m.pl, quefers m.pl (treballs, tasques, ocupacions diverses)
2. (ónæðimolèstia f (o: molèsties f.pl) (destorb, importunament)
3. (vandræðientrebancs m.pl (problemes, embolics)

vaf·súra <f. -súru, -súrur. Gen. pl.: -súra>:
fajol bord (planta Polygonum convolvulus)

vaf·toppur <m. -topps, -toppar>:
lligabosc m de jardí (planta Lonicera caprifolium)

vafur·logi <m. -loga, -logar>:
 

vaga <vaga ~ vögum | vagaði ~ vöguðum | vagað[áfram]>:
1. <GEN 

vagga <f. vöggu, vöggur. Gen. pl.: vagga>:
bressol m, bressola f (Ross.), bres m (fl./pl.: bressos) (Bal.

vagga <vagga ~ vöggum | vaggaði ~ vögguðum | vaggað>:
1. <GEN 
2. <e-u ~ e-m>:  

vagn <m. vagns, vagnar>:
 

vagna·skrölt <n. -skrölts, no comptable>:
sondroll (o: trontoll; o: sotragueig) m de carros

vagn·hestur <m. -hests, -hestar>:
cavall m de tir

vagn·kjálki <m. -kjálka, -kjálkar)>:
espigó m de carro (vagnstöng)

vagn·stjóri <m. -stjóra, -stjórar>:
1. (hestavagnscotxer m, cotxera f (postilló)
2. (strætisvagnsconductor m d'autobús, conductora f d'autobús (autobuser)

vagn·stöng <f. -stangar, -stengur (o: -stangir)>:
espigó m de carro

vagn·vörður <m. -varðar, -verðir>:
revisor m, revisora f

vaka <f. vöku, vökur. Gen. pl.: vaka>:
1. (það að vakavetlla f, vetla f (Bal.), vigília f (fet o acció d'estar despert, de no dormir)
♦ halda vöku fyrir e-m: mantenir despert algú
♦ halda vöku sinni í e-u: <LOC FIGtenir els ulls ben oberts contra una cosa, estar en guàrdia contra una cosa, estar atent i alerta amb una cosa
♦ í vöku og svefni: <LOC FIGnit i dia
♦ láta e-ð ekki halda fyrir sér vöku: <LOC FIGno deixar que una cosa li llevi la son
2. (kvöldvakavetllada f, vetlada f (Bal.) (part de la nit després d'encendre els llums i fins al moment de colgar-se)
3. (aðfangadagur CATOLvigília f (vespre i nit abans de festivitat)
4. (varðtímiguàrdia f (temps entre dos canvis de guàrdia)

vaka:
gen. pl. de vök “forat en el glaç”

vaka¹ <vaki ~ vökum | vakti ~ vöktum | vakað>:
vetllar, vetlar (Bal.), estar despert -a
ég sef en hjarta mitt vakir (ʕūr ~ עוּר = lə-hīʃʃāˈʔēr   ʕēr ~ לְהִישָּׁאֵר עֵר:   ʔăˈnī   ʝəʃēˈnāh   wə-libˈb-ī   ʕēr,   אֲנִי יְשֵׁנָה, וְלִבִּי עֵר)p
♦ hvað vakir fyrir honum?: <LOC FIGquines intencions té? quina en duu de cap?, què li ronda pel cap?
♦ e-ð vakir fyrir honum: una cosa li ronda pel cap
♦ það vakir fyrir honum að <+ subj.>té la intenció que <+ subj.>
♦ það vakti fyrir mér að <+ subj.>tenia la intenció de <+ inf.>
♦ láta e-ð í veðri vaka: <LOC FIGdeixar caure una cosa, donar a entendre una cosa
♦ vaka eftir e-m: quedar-se despert -a esperant algú
♦ vaka fram á nótt: vetllar fins tard
♦ vaka yfir e-u: vetllar una cosa
Þá sagði Drottinn við mig: „Þú hefur séð rétt því að ég vaki yfir því að orði mínu verði framfylgt
sjáir þú hinn snauða undirokaðan og að rétti og réttlæti er hallað í héraðinu þá furða þú þig ekki á því athæfi því að hár vakir yfir háum og hinn hæsti yfir þeim öllum
Hún vakir yfir því sem fram fer á heimili hennar og etur ekki letinnar brauð
frá hásæti sínu virðir hann fyrir sér (ʃāˈɣaħ   ʔɛl ~ שָׁגַח אֶל = lə-haʃˈgīaħ   ʔɛl ~ לְהַשְׁגִּיחַ אֶל:   mi-mməˌχōn־ʃiβˈt-ō   hiʃˈgīaħ   ʔɛl   kāl־ʝɔʃəˈβēi̯   hā-ˈʔārɛt͡s,   מִמְּכוֹן-שִׁבְתּוֹ הִשְׁגִּיחַ-- אֶל כָּל-יֹשְׁבֵי הָאָרֶץ) alla jarðarbúa, hann sem skapaði hjörtu þeirra allra og gefur gætur að öllum athöfnum þeirra: p
En auga Guðs þeirra vakti yfir öldungum Gyðinga sem voru því látnir óáreittir þar til Daríusi hafði verið send skýrsla og skriflegt svar komið við henni
♦ vaka yfir líki e-s: vetllar algú (un mort la nit abans de l'enterrament)
♦ vaka yfir líkum: vetllar els morts

vaka² <vaki ~ vökum | vakti ~ vöktum | vakað>:
(fiskursortir a la superfície  (emergir o acostar-se a la superfície un peix i treure la boqueta a fora un instant)
♦ vaka ísinn: fer un forat a la superfície glaçada d'un riu, estany, llac etc.per pescar-hi

vakandi, vakandi, vakandi <adj.>:
que vetlla, que vetla (Bal.), estar despert -a
Af því að þeir ofsóttu bræður sína með sverði og kæfðu alla samúð með þeim, af því að þeir rændu í óslökkvandi reiði sinni og héldu heift sinni sífellt vakandi þá mun ég senda eld til Teman og hann mun gleypa hallirnar í Bosra
sælir eru þeir þjónar sem húsbóndinn finnur vakandi er hann kemur. Sannlega segi ég yður, hann mun búa sig, láta þá setjast að borði og koma og þjóna þeim. Og komi hann um miðnætti eða síðar og finni þá vakandi, sælir eru þeir þá
♦ hafa vakandi auga ~ augu á (o: með) e-u: <LOC FIGtenir l'ull a una cosa, vigilar una cosa
á þeim degi, segir Drottinn, mun ég fæla alla hesta og firra þá vitinu sem ríða þeim. Ég hef vakandi auga með ætt Júda og slæ alla hesta þjóðanna blindu
samt hefurðu á honum vakandi auga og kallar hann fyrir dóm þinn
♦ halda sér vakandi: <LOC FIGmantenir-se despert -a i atent -a
ég álít mér líka skylt, á meðan ég er í þessari tjaldbúð, að halda ykkur vakandi með því að rifja þetta upp fyrir ykkur
♦ vera vakandi: <LOC FIGestar despert -a i atent -a
gerið því hugi ykkar viðbúna og verið vakandi. Bindið alla von ykkar við þá náð sem ykkur mun veitast við opinberun Jesú Krists

vakar:
gen. sg. de vök “forat en el glaç”

vaki <m. vaka, vakar>:
 

vakið:
supí de → vekja “despertar”

vakinn, vakin, vakið <adj.>:
 
♦ vera vakinn og sofinn í e-u: <LOC FIG 

vakir:
nom. & ac. pl. de vök “forat en el glaç”

vakka <vakka ~ vökkum | vakkaði ~ vökkuðum | vakkað>:
1. <GEN 

vakna <vakna ~ vöknum | vaknaði ~ vöknuðum | vaknað>:
<GEN & FIGdespertar-se
◊ ég vaknaði í köldu svitabaði: m'he despertat banyat en suor freda
sértu hreinn og beinn mun hann vakna til að sinna þér og endurreisa bústað þinn eins og þú verðskuldar
síðan átu ljótu og horuðu kýrnar upp sjö fallegu og vel öldu kýrnar. Þá vaknaði faraó
♦ þú verður að vakna!: desperta't!
♦ vakna við vonda draum: <LOC FIGdespertar-se (o: sortir) d'un malson
  Als nostres imperatius del tipus desperta't! o desperteu-vos! l'islandès sol contraposar construccions modals com ara þú verður að vakna o þið verðið að vakna. Les formes d'imperatiu vaknaðu / vakna þú, vaknið [þið] són, però, d'ús general en sentit figurat.  
     

vakning <f. vakningar, no comptable>:
 

vakt <f. vaktar, vaktir>:
guàrdia m (cos de guàrdia i torn de guàrdia a hospital)

vakta <vakta ~ vöktum | vaktaði ~ vöktuðum | vaktaðe-n ~ e-ð>:
vigilar una cosa
◊ vopnaðir hermenn vakta göturnar: soldats armats vigilen els carrers

vakta·vinna <f. -vinnu, no comptable>:
 

vaktavinnu·álag <n. -álags, no comptable>:
 

vakt·herbergi <n. -herbergis, -herbergi. Gen. pl.: -herbergja; dat.pl.: -herbergjum>:
cos m de guàrdia (lloc on hi ha els metges / infermers / infermeres etc. que tenen torn de guàrdia)
♦ á vaktherberginu: en el cos de guàrdia

vakti:
1ª i 3ª pers. sg. pret. ind. de → vekja “despertar”

vakt·maður <m. -manns, -menn>:
 

vakur, vökur, vakurt <adj.>:
 
♦ vakur hestur: <HÍP 

val <n. vals, völ>:
1. (það að velja & valkosturtria f (elecció, escolliment, acció de triar & opció, alternativa)
♦ að eigin val: no obligatori -òria, elegit -ida per un mateix
♦ eiga val á e-u: tenir l'opció d'elegir a cor què vols una cosa
Ófeigur mælti: "Hvern viltu helst til kjósa af bandamönnum? Láttu svo sem eg eigi á öllum völ": l’Ófeigur li digué: “Quin dels bandamenn t'agradaria més elegir perquè ho faci? Fés com si jo tingués la possibilitat d'elegir com vulgui d'entre tots ells”
♦ eiga ekkert val: no tenir opció (o: alternativa)
♦ vanda valið: fer una tria acurada, posa bona cura en fer la tria
♦ vanda vel á gististað: triar amb cura l'allotjament (hotel, pensió etc.)
♦ vera í vali: poder-se triar, haver-hi per triar
Þorgils reið til Hrafnagils. Var honum þar vel fagnað. Skipaði hann mönnum sínum þar á bæi. Honum var kostur á boðinn hvað til gamans skyldi hafa, sögur eða dans um kvöldið. Hann spurði hverjar sögur í vali væru. Honum var sagt að til væri saga Tómass erkibiskups og kaus hann hana því að hann elskaði hann framar en aðra helga menn. Var þá lesin sagan og allt þar til er unnið var á erkibiskupi í kirkjunni og höggin af honum krónan. Segja menn að Þorgils hætti þá og mælti: „Það mundi vera allfagur dauði“ (SS II, cap. 474, pàg. 734): en Þorgils va cavalcar fins a Hrafnagil on fou ben rebut. Va distribuir els seus homes pels masos d'allà. Li oferiren que triés l'entreteniment per a aquell vespre, si s'estimava més ball o que es contessin històries. Ell els va demanar quines històries hi havia per triar i li digueren que hi havia la història de l'arquebisbe Tomàs [de Canterbury] i en Þorgils la va escollir perquè estimava aquest sant més que qualsevol altre sant. Així i doncs, es va llegir la seva història fins al moment que l'arquebisbe era atacat dins l'església i li tallaven la coroneta. Conten que en Þorgils els va aturar llavors en la lectura dient: “Aquesta seria una mort molt bonica”
♦ vera engi völ á e-u: no haver-hi cap possibilitat
fóru mál til þings og var leitað um sættir. En þar var svo þungt fyrir að engi voru völ á því, því að í móti voru lögvitrir menn og hugdjarfir, Möðruvellingar og Esphælingar. Lauk þessu máli svo að Austmenn urðu sekir og var gefið fé til farningar Vigfúsi og skyldi þrjú sumur leita við utanför og hafa þrjú heimili á hverjum misserum og var hann þá fjörbaugsmaður. En hann mátti eigi heima vera fyrir helgi staðarins og var hann að Uppsölum löngum og ætluðu að hann mundi vera í öðrum fjórðungum landsins og vildi hann eigi utan fara á því méli. Varð hann þá alsekur og hélt Glúmur hann á laun: el cas fou portat al þing on s'hi va cercar un acord de conciliació, però va resultar tan feixuc que no n'hi hagué opció ja que en contra tenien homes coratjosos i bons coneixedors de les lleis, els dels Möðruvellir i els de l'Espihóll. El plet, doncs, va acabar que els [dos] noruecs foren declarats proscrits mentre que, pel que fa al Vigfús, hom li va donar diners per a pactar la sortida de l'illa, el qual tindria un termini de tres estius per intentar marxar d'Islàndia i, en cadascun d'aquests tres anys, tres llocs d'habitatge diferents, i a partir de llavors en Vigfús fou un fjörbaugsmaður, és a dir, un condemnat a proscripció menor que havia comprat el dret a viure sense ésser molestat en el lloc o llocs prescrits fins al moment de l'inici del seu exili. Tanmateix, no podria estar-se a casa seva a causa de la santedat de l'indret i [per això] es va estar molt de temps a Uppsalir mentre creien que devia estar-se a d'altres quarters de l'illa. I no va voler sortir de l'illa en el termini prescrit i per això va incaure en pena de proscripció major i en Glúmur el va mantenir amagat (vocabulari: #1. þungt: Cf. en Baetke 19874, pàg. 789: var leitat um sættir en þar var svá þungt, at aber es gab so schwer Hindernisse, daß; )
♦ verða fyrir valinu: resultar elegit -ida
♦ → fjölval “elecció múltiple”
2. (það sem valið erselecció f (col·lecció de coses triades, esp. les millors)
tveir hirðmenn konungsins eru nefndir, er þar voru þá með honum; hét annar Sigurður, en annar Hárekur. Þessir bræður gengu um kaupstaðinn jafnan og vildu kaupa sér gullhring þann er bestan fengu þeir og mestan. Þeir komu í eina búð þar er harðla vel var um búist. Þar sat maður fyrir og fagnaði þeim vel og spurði hvað þeir vildi kaupa. Þeir sögðust vilja kaupa gullhring mikinn og góðan. Hann kvað og gott val mundu á vera. Þeir spyrja hann að nafni, en hann nefndist Hólmgeir auðgi. Brýtur hann nú upp gersimar sínar og sýnir þeim einn digran gullhring, og var það gersimi sem mest, og mat svo dýrt að þeir þóttust eigi sjá hvort þeir munu allt það silfur fá, er hann mælti fyrir, þegar í stað, og beiddu hann fresta til morgins, en hann játaði því. Nú gengu þeir í burt við svo búið, og leið af sú nótt: s’esmenten dos germans, membres de la hirð del rei, que l'hi havien acompanyat. Un es deia Sigurður, l'altre Hárekur. Aquests dos germans anaven a totes hores pel kaupstaður amb la intenció de comprar-se l'anell d'or millor i més gros que poguessin aconseguir. Van entrar a una botiga que estava molt ben agençada. Dedins hi havia un home assegut que els va donar la benvinguda i els va preguntar què volien comprar. Ells li digueren que volien comprar un anell d'or gros i bonic. Ell els va respondre que en tenia una bona selecció. Ells li varen demanar com es deia. Ell els va dir que es deia Hólmgeir el ric. Llavors va desempaquetar els seus joiells i els va mostrar un anell d'or gruixut. Era la preciositat més gran [que un es pugui imaginar], però l'anel era tan car que no sabien (lit.: que no creien veure si...) d'on podrien treure en aquell moment i en aquella vila tot l'argent que el comerciant els demanava per l'anell, i ells li varen demanar que els el guardés fins l'endemà. En Hólmgeir hi va accedir. I havent quedat així, se n'anaren. Va passar la nit
Gellir sagði að góð völ voru þar á því og nefnir til sonu Snorra goða og Eyrarmenn: en Gellir li va dir que n'hi havia una bona selecció (de joves prometedors) i va anomenar els fills del godó Snorri i els eyrencs”
3. (í skólamatèria optativa (tipus d'assignatura escolar)
4. <TELÈFmarcatge m
♦ sjálfvirkt val: marcatge automàtic

val·birki <n. -birkis, -birki>:
fals plàtan (planta Acer pseudoplatanus)

val·brá <f. -brár, -brár>:
<MEDnevus flami, angioma pla, hemangioma m capil·lar, nevus m d'Unna

vald <n. valds, völd>:
1. <GENpoder m
♦ gefa sig e-u á vald: lliurar-se a una cosa
♦ hafa vald á e-u: dominar una cosa, tenir el control d'una cosa
♦ hafa vald til [þess] að <+ inf.>tenir [l']autoritat per a <+ inf.>, tenir poder per a <+ inf.
♦ hefja (o: leiðae-ð til vegs og valda: donar carta de reconeixement a una cosa, entronitzar una cosa, elevar una cosa a la categoria d'honorable
♦ komast til valda: arribar al poder
♦ komast aftur til vegs og valda: tornar a detenir càrrec i honors
♦ hann misbeitir valdi sínu: abusa del seu poder
♦ sitja að völdum: tenir el poder, governar
♦ vera á valdi e-s: estar en les mans d'algú, dependre d'algú
◊ það er á yðar valdi að  <+ inf.>està en les vostres mans de <+ inf.>, depèn de vosaltres [de] <+ inf.
2. (ofbeldiforça f (constrenyiment)
♦ beita valdi: recórrer a la força, usar la força, violentar, fer servir la violència
♦ með valdi: per la força
◊ taka e-ð með valdiagafar una cosa per la força
3. (máticontrol m, límits m.pl (fre, aturall)
♦ upp úr öllu valdi: desbocadament, desenfrenadament
◊ verðlagið fer upp úr öllu valdi: els preus pugen desbocats, els preus pugen sense fre
4. völd <n.pl>(orsökcausa f (origen desencadenant)
♦ af völdum e-s: a causa de, causat -ada per

valda¹ <veld ~ völdum | olli ~ ollum | valdiðe-u>:
1. <GEN 

valda² <valda ~ völdum | valdaði ~ völduðum | valdaðe-ð ~ e-n>:
<ESCACS
♦ stórmeistarinn valdaði riddarann: el Gran Mestre va protegir el cavall

valda·barátta <f. -baráttu, -baráttur>:
lluita f pel poder

valda·fíkn <f. -fíknar, no comptable>:
fam f de poder

valda·laus, -laus, -laust <adj.>:
 

valda·rán <n. -ráns, -rán>:
usurpació f del poder, presa f il·legal del poder

valda·staða <f. -stöðu, -stöður. Gen. pl.: -staðna o: -staða>:
 

valda·streita <f. -streitu, no comptable>:
lluita f pel poder

valda·taka <f. -töku, -tökur. Gen. pl.: -taka o: -takna>:
 

vald·beiting <f. -beitingar, no comptable>:
<GEN & JURús m de la força

vald·boð <n. -boðs, -boð>:
 

vald·dreifing <f. -dreifingar, no comptable>:
descentralització f

< Valdelikt <f. Valdelikt, no comptable>:
<HISTValladolid f. Al costat d'aquesta forma, també s'empraven les formes Vallident o Valledent i Validing. Totes aquestes formes apareixen al capítol 294, pàg. 87, de la Hákonar saga Hákonarsonar: “enn tíunda dag jóla reið konungrinn sjálfr með henni til Vallident (Valledent, F; Valdelikt, G, 7 br.), ok kom þá ríðandi í móti þeim sonr konungsins með útalligum riddaraher (ótal riddara ok, F), barúna, erkibiskupa ok ljóðbiskupa ok sendimanna bæði kristinna ok heiðinna, b. B, F, G, 7 br.

vald·hafi <m. -hafa, -hafar>:
 

valdi, valda, valda¹ <adj.>:
formes febles de valinn, valin, valið “escollit; selecte”

valdi, valda, valda² <adj.>:
formes febles de valdur, völd, valt “causant de, culpable de”

valdi³:
1ª i 3ª pers. sg. pret. ind. de → velja “triar”

valds·maður <m. -manns, -menn>:
 

valdsmanns·lega <adv.>:
 

valdsmanns·legur, -leg, -legt <adj.>:
 

vald·stjórn <f. -stjórnar, no comptable>:
 

vald·svið <n. -sviðs, -svið>:
 

valdur, völd, valt <adj.>:
responsable, causant (dit de la persona o cosa que fa que una cosa passi o hagi passat)
♦ vera valdur að e-u (o: vera e-s valdur)ésser el responsable de, ésser la causa de, causar una cosa, tenir la culpa d'una cosa (ésser el responsable que una cosa hagi passat, ésser-ne el causant)
◊ á Englandi fyrir mörgum árum varð ungur maður valdur að dauða manns í tilgangslausum ryskingum: fa molts d'anys, a Anglaterra, un jove va causar la mort d'un home en una brega sense sentit

vald·þrota <adj. inv.>:
<sense poder, impotent (que no pot fer res contra una situació, davant uns fets, amb algú etc.) (vanmáttugur)

vald·þurrð <f. -þurrðar, pl. no hab.>:
<JURarrogació f (fet d'arrogar-se funcions, poders etc. sense tenir-hi dret, abús de poder, usurpació de funcions)

Valensíu·búi <m. -búa, -búar>:
valencià m, valenciana f

valensískur, valensísk, valensískt <adj.>:
valencià -ana

Valensíu·maður <m. -manns, -menn>:
valencià m, valenciana f

Valentínusar·dagur <m. -dags, -dagar>:
dia m de Sant Valentí 

val·frelsi <n. -frelsis, no comptable>:
 

val·frjáls, -frjáls, -frjálst <adj.>:
optatiu -iva, opcional

val·grein <f. -greinar, -greinar>:
assignatura optativa

val·hneta <f. -hnetu, -hnetur>: nou f, anou m (fruit de l'arbre Juglans regia)

valhnetu·olía <f. -olíu, no comptable>: oli m de nou (o: de nous)

valhnetu·tré <n. -trés, -tré>: noguera f, noguer m (arbre Juglans regia)

(†) val·hnot <f. -hnotar, -hnetur>: nou f, anou m (fruit de l'arbre Juglans regia)

val·hnota <f. -hnotu, -hnotur. Gen. pl.: -hnota>:
noguera f (fusta de l'arbre Juglans regia)

valhnotu·tré <n. -trés, -tré. Gen. pl.: -trjáa; dat.pl.: -trjám>:
noguera f (arbre Juglans regia)

val·hopp <n. -hopps, -hopp>:
 

Val·höll <f. -hallar, no comptable>:
 
Óðinn setti lög í landi sínu, þau er gengið höfðu fyrr með Ásum. Svo setti hann að alla dauða menn skyldi brenna og bera á bál með þeim eign þeirra. Sagði hann svo að með þvílíkum auðæfum skyldi hver koma til Valhallar sem hann hafði á bál, þess skyldi hann og njóta er hann sjálfur hafði í jörð grafið. En öskuna skyldi bera út á sjá eða grafa niður í jörð en eftir göfga menn skyldi haug gera til minningar en eftir alla þá menn, er nokkuð mannsmót var að, skyldi reisa bautasteina og hélst sjá siður lengi síðan. Þá skyldi blóta í móti vetri til árs en að miðjum vetri blóta til gróðrar, hið þriðja að sumri. Það var sigurblót. Um alla Svíþjóð guldu menn Óðni skatt, pening fyrir nef hvert, en hann skyldi verja land þeirra fyrir ófriði og blóta þeim til árs. Njörður fékk konu þeirrar er Skaði hét. Hún vildi ekki við hann samfarar og giftist síðan Óðni. Áttu þau marga sonu. Einn þeirra hét Sæmingur. Um hann orti Eyvindur skáldaspillir þetta...: l’Odin va instaurar a la seva terra les lleis que, d'antic, havien estat vigents entre els ansos. Així, va disposar que tots els morts fossin cremats i que amb ells es diposités a la pira funerària tots llurs béns, car deia que tothom aniria al Valhal·la amb les riqueses que hagués tingut [al seu costat] a la pira funerària i que en el Valhal·la també hi fruirira dels tresors que hagués enterrats en aquest món. Les cendres, emperò, s'havien d'escampar per la mar o bé enterrar. També va disposar que sobre [la cendra d]els homes nobles (eminents) es construís un túmul funerari en recordança llur i que, en recordança dels homes especialment baronívols (dels homes que s'haguessin distingit especialment en homenia), s'erigissin bautasteinar, i aquest costum es va mantenir molt de temps després d'ell. També va establir que vers l'inici de l'hivern es fessin ofrenes i sacrificis per demanar una bona anyada i que pel solstici d'hivern se'n fessin demanant el creixement [primaveral]. I que es fes un tercer blót [cada any] per l'estiu. Aquest era el sigurblót, un blót per a impetrar la victòria. Per tota Suècia hom pagava tribut a l'Odin, un penic (peningur) per cap. A canvi, l'Odin havia de protegir llur país de la guerra i sacrificar per propiciar-los una bona anyada. En Njörður es va casar amb una dona que nomia Skaði, la qual, emperò, no va voler conviure amb ell i més tard es va casar amb l'Odin i tots dos tingueren molts de fills, uns dels quals va nòmer Sæmingur. Sobre ell l'Eyvind skáldaspillir va compondre això (= aquesta vísa)... (vocabulari: #1. mannsmót: Cf. en Fritzner 2 (1891²), pàg. 645a: mannsmót n. saadan Beskaffenhed ved en Person, der gjør ham til en Mand som han bør være; eptir alla þá menn, er nökkut mannsmót var at, skyldi reisa bautasteina Yngl. 8; jvf. Flat. I, 150²⁴; Fm. XI, 86¹⁵)

valið:
supí de → velja “triar”

valin·kunnur, -kunn, -kunnt <adj.>:
 

valinn, valin, valið <adj.>:
 

valist:
supí de → veljast “triar-se”

val·kostur <m. -kostar, -kostir>:
opció f, alternativa f (possibilitat de tria o selecció)

val·kvendi <n. -kvendis, -kvendi>:
 

vall:
1ª i 3ª pers. sg. pret. ind. de → vella “bullir”

valla:
gen. pl. de völlur “plana”

vallar:
gen. sg. de völlur “plana”

vallar·blóm <n. -blóms, -blóm>:
 

vallar·foxgras <n. -foxgrass, -foxgrös>:
 

vallar·rýgresi <n. -gresis, pl. no hab.>:
raigràs [anglès], maragall (o: margallm (Mall.) (planta Lolium perenne)

vallarsveif·gras <n. -grass, -grös>:
poa f de prat, pastura f dels prats de Kentucky, herba f de prat (Ross.(planta Poa pratensis)

vallar·sýn <f. -sýnar, no comptable>:
♦ vera mikill að vallarsýn: <LOC FIGésser de gran estatura

vall·gangur <m. -gangs, no comptable>:
1. <(saurlátdefecació f (evacuació de matèria fecal)
2. <(saurfemta f (excrements, deposicions, matèria fecal evacuada)
◊ síðan settu þeir upp skip sitt í vík einni. Þar á lóninu höfðu þeir gengið á borð að álfreka og þann sama vallgang rak upp í þessari vík og því heitir það Dritvík: tot seguit, van ancorar llur vaixell a una badia. Quan eren a Djúpalón havien anat a la borda de la nau per fer-hi llurs necessitats majors i aquesta mateixa femta fou portada pel corrent marí cap a dins aquesta badia i per això li posaren el nom de Badia dels Excrements
3. <(þunnlífidiarrea f (cagarel·la)

vall·gróinn, -gróin, -gróið <adj.>:
<(grasi gróinncobert -a d'espessa vegetació
◊ Einar bjó að Laugarbrekku allt til elli og er heygður skammt frá Sigmundarhaugi, föður hans. Haugur Einars er ávallt vallgróinn vetur og sumar: l'Einar va viure a Laugarbrekka fins a la vellesa i està enterrat dins un túmul no gaire lluny del túmul d'en Sigmundur, son pare. El túmul de l'Einar està cobert sempre de verd, estiu i hivern

vall·humall <m. -humals, -humlar>:
milfulles f, percala f, herba f de tall[s], marfull m, sabuda blanca, herba f de xai, herba f de tos, milifulla f (planta Achillea millefolium)

vall·hæra <f. -hæru, -hærur>:
lúzula f [multiflora], lluçola f (planta Luzula multiflora)

vall·lendi <n. -lendis, no comptable>:
 

Vallóni <m. Vallóna, Vallónar>:
 

Vallónía <f. Vallóníu, no comptable>:
 

vallónska <f. vallónsku, no comptable>:
való m, llengua valona

vallónskur, vallónsk, vallónskt <adj.>:
való -ona

val·menni <n. -mennis, -menni>:
1. (ágætur maðurhome m excel·lent (home excepcional)
2. (góður,góðgjarn maðurhome bondadós, bon home (home ple de bondat, de bon cor)
Jósef, festarmaður hennar (ὁ ἀνὴρ αὐτῆς), sem var valmenni (δίϰαιος), vildi ekki gera henni opinbera minnkun og hugðist skilja við hana í kyrrþey: en Josep, el seu promès, que era un home bondadós, no li volia fer una vergonya pública i resolgué de repudiar-la secretament
3. (göfuglyndur maðurhome m noble (home magnànim, gentil)
heyrða eg þar fagurt frá sagt, að Nísus frá Dúliksey væri öðlingur af manni (ἐΰν) og vel fjáður (ἀφνειόν); er mér sagt, að þú sért sonur hans, lízt mér svo á þig, að þú munir vera valmenni (ὁ ἐπητής -οῦ:   ἐπητῇ δ’ ἀνδρὶ ἔοικας)vaig sentir contar coses bones d'en Nisos de Duliqui, que era un home noble i opulent. M'han dit que tu ets fill d'ell i em sembles un home gentil

val·mennska <f. -mennsku, no comptable>:
 

val·múi <m. -múa, -múar>:
(draumsóleycascall m (planta Papaver somniferum)

val·námskeið <n. -námskeiðs, -námskeið>:
assignatura optativa 

vals <m. vals, valsar>:
 

valsi <m. valsa, valsar>:
 

valska <f. völsku, völskur. Gen. pl.: valskna o: valska>:
rata f (mamífer Rattus rattus & Rattus norvegicus) (rotta)

< valska <f. völsku, no comptable>:
francès m, llengua francesa
◊ ok er Guðifreyr kom til Rǫgnvalds jarls ok sagðiz vera stafkarl einn, ok mælti á völsku, þat skildu þeir helzt: i quan en Jofre va arribar al campament del iarl Rǫgnvaldr, va dir que era un [vell] captaire i els parlava en francès, que era la llengua que ells més entenien

valskur, völsk, valskt <adj.>:
 
<völsk mús, valskar mýs (o: < mýss)rata, rates
61. Líflát Ásbjarnar jarls. Ásbjǫrn jarl fór norðr til Eyrarsunds þegar eptir fundinn, ok tók hann sér þar herbergi í þorpi einu, ok svaf hann í lopti einu um nóttina. Þá varð sá atburðr, er fáheyrðr er, at þar kómu inn mýss margar valskar; þær váru miklu stœrri, enn menn hefði fyrr sét. Þær sóttu jarlinn svá ákafliga, at hann varð þegar upp at standa ok verjaz þeim, ok eigi at síðr sóttu þær hann; þar váru margir menn aðrir inni í loptinu, ok hirðu þær um (engan)* annan. Þá hljóp jarl ofan ór loptinu ok þegar þær eptir honum; ok er hann kom út, þá sœkja þær hann fastast. Þá hljóp hann ofan til sjóvar, ok komz hann út á skip, ok lét hann frá landi; þær hljópu þegar á sæinn út ok upp í skipit til hans ok at jarli ok réðu þegar í andlit honum framan ok í nasar; ok svá lauk þar, at þær drápu jarl; ok þegar eptir þetta hurfu þær óvættir. Þessi undr spurðuz víða, dauði Ásbjarnar jarls, ok varð mǫnnum af þessum atburð ótti mikill, þeim er mestan hlut hǫfðu átt í mótgangi við Knút konung, ok grunaði þá marga menn, at þetta verk mundi eigi verit hafa svá guðréttligt, sem þeim hafði opt tját verit, er þeir hǫfðu veitt líflát Knúti konungi, ok mæltu þat margir, at þessi hefnd mundi af guði send vera 61. Mort del iarl Ásbjǫrn. Quan hagué conclòs la batalla, el iarl Ásbjǫrn es va dirigir al nord, cap a Eyrarsund on es va allotjar a una alqueria i, durant la nit, va dormir a un lopt. Aleshores es va esdevenir aquest fet força inaudit: dins la sala de dalt on dormia hi van entrar molts de ratolins francesos (= rates), que eren molt més grossos que ningú hagués vist abans. Van atacar el iarl tan ferotgement que es va haver d'aixecar immediatament i defensar-se d'ells i nogensmenys continuaren atacant-lo. Dins la sala de dalt hi havia molts d'altres homes, però les rates no pararen esment en ningú més. Aleshores el iarl va davallar de la sala de dalt i les rates al punt li corregueren al darrere, i quan el iarl va sortir a fora, les rates el varen atacar encara més intensament (ferotgement, acarnissadament). Aleshores el iarl va córrer cap a la mar i va nedar fins al seu vaixell i es va allunyar de terra. Les rates immediatament saltaren dins la mar i pujaren al vaixell i l'hi atacaren i es llançaren immediatament a la seva cara i narius. I la cosa va acabar que van matar el iarl i tan bon punt l'hagueren mort, varen desaparèixer aquelles óvættir (dimonis, mals esperits o criatures). Aquest estrany fet -la mort del iarl Ásbjǫrn- es va saber pertot, causant una gran por als qui havien participat de manera molt destacada en la rebel·lió contra el rei Canut, i llavors foren molts els qui pressentiren que la rebel·lió contra el rei no havia estat tan del grat de Déu com els havien dit sovint que era els qui havien causat la mort del rei i eren molts els qui deien que aquella venjança li havia estat enviada per Déu

val·slöngva <f. -slöngu, -slöngur. Gen. pl.: -slöngva>:
catapulta f
Reinaldur biskup í Stafangri var enskur og fégjarn mjög kallaður. Hann var kær vinur Magnúss konungs og þótti mönnum það líklegt að honum mundu fengin til varðveislu stórfé og dýrgripir. Voru menn sendir eftir honum og kom hann til Björgynjar. Voru þá kennsl þessi borin á hendur honum en hann synjaði og bauð skírslur fyrir. Haraldur vildi ekki það. Hann lagði á biskup að gjalda sér fimmtán merkur gulls. Biskup sagði að hann vill eigi svo vesla stað sinn, vill heldur hætta lífi sínu. Síðan hengdu þeir Reinald biskup út í Hólmi við valslöngunael bisbe Reinaldur d'Stafangur era anglès i d'ell es deia que era molt cobdiciós. Havia estat amic íntim del rei Magnús [el Cec] i [per això] la gent considerava versemblant que hagués rebut [del rei], per a custodiar-los, tresors i objectes de gran valor. Per aquest motiu es van enviar missatgers que l'anessin a cercar i el bisbe va venir a Bergen. Aquí el varen acusar [de tenir guardats aquests tresors i objectes valuosos] però ell ho va negar i es va oferir a sotmetre's al judici de Déu [a fi de demostrar que el que deia era ver]. El rei Haraldur no ho va voler pas, sinó que va imposar al bisbe el pagament de quinze marques d'or. El bisbe va dir que no volia reduir el seu bisbat a la misèria i que, abans de fer-ho, s'estimava més sacrificar (lit.: arriscar, jugar-se) la seva vida. Tot seguit varen penjar el bisbe Reinaldur defora de la ciutat, a l'illot de Hólmur, a la catapulta (valslöngva) [que hi havia]

valt:
1ª i 3ª pers. sg. pret. ind. de → velta “rodolar”

valta <valta ~ völtum | valtaði ~ völtuðum | valtaðe-ð>:
 

valtari <m. valtara, valtarar>:
 

valtur, völt, valt <adj.>:
1. insegur -a (inestable, trontollant)
♦ vera valtur á svellinu: <LOC FIG 
♦ standa völtum fótum: <LOC FIG 
2. voluble (mudable, inconstant)
♦ auður er valtur vinur: <LOC FIGla fortuna és una amiga voluble
◊ ◊ fullar grindr ǀ sá ek fyr Fitjungs sonom, ǁ nú bera þeir vánar vǫl; ǁ svá er auðr ǀ sem augabragð, ǁ hann er valtastr vina: jo he vistes les pletes dels fills d'en Fitjungr plenes [de bens] i ara els veig anant amb gaiato de captaire: així és la fortuna: talment un instant i la més voluble dels amics

valur <m. vals, valir>:
girfalc m, falcó sagrat, grifó m (Bal.(ocell Falco rusticolus)

val·urt <f. -urtar, -urtir>:
consolda f major, matafoc m, sempreviu m, orella f d'ase (planta Symphytum officinale)

vamba:
gen. pl. de vömb “ventre”

vambar:
gen. sg. de vömb “ventre”

vambir:
nom. & ac. pl. de vömb “ventre”

vamm <n. vamms, vömm. No comptable en la llengua moderna>:
1. (galli, ljóður, lýtitara f <† & LITdefalt m (blasme, taca o màcula, falta o defecte)
◊ vesall maðr ǀ ok illa skapi ǁ hlær at hvívetna ǁ hitt-ki hann veit, ǀ er hann vita þyrpti, ǁ at hann er-a vamma vanr: el miserable i malcarat riu de tot i tothom, però el que no sap pas i hauria de saber, és que ell no és pas lliure de defectes
◊ "Þegi þú, Freyia! ǀ þic kann ec fullgerva, ǁ era þér vamm-a vant; ǁ ása oc álfa, ǀ er hér inni ero, ǁ hverr hefir þinn hór verit": Freyja, calla! Et conec ben del tot: no et manca cap tara: cadascun dels ansos i dels albs que hi ha ací dedins ha estat el teu amant
◊ "Léttari í málom ǀ vartu við Laufeyiar son, ǁ þá er þú léz mér á beð þinn boðit; ǁ getið verðr oss slícs, ǀ ef vér gørva scolom ǁ telia vǫmmin vár": Fores més suau en les teves paraules amb el fill de la Laufey quan em feres convidar a pujar al teu llit. [Skaði,] aquestes coses s'han d'esmentar entre nosaltres si hem d'enumerar completament tots els nostres defectes
◊ hon sér at lífi ǀ lǫst né vissi ǁ oc at aldrlagi ǀ ecci grand, ǁ vamm þat er væri ǀ eða vera hygði. ǁ Gengo þess á milli ǀ grimmar urðir: [la Brynhildr] no sabia de cap ignomínia [que hagués comès] en la seva vida ni tampoc de cap tort [que hagués fet] en la vida que li havia estat deparada [pel destí]; [tampoc no era pas conscient de] cap falta que hi hagués hagut [provocada per ella] o que cregués que pogués haver-hi [provocada per ella]: en això (= en el fet de no haver-se pogut casar amb en Sigurd) hi havien intervingut [exclusivament] les nornes cruels (és a dir, la Brynhildr no ha fet absolutament res que la faci mereixedora de la seva desgràcia. Aquesta només és atribuïble al destí, cruel; vocabulari: #1. aldrlag: cf. en Kuhn 1968³, pàg. 14: aldr-lag n. <...> 2. (beschiedenes) leben (Sg. 5)#2. lǫstr: cf. en Kuhn 1968³, pàg. 133: lǫstr m. laster, schande; [né vita sér lǫst von keiner [angetanen] schande wissen, von keiner schande erfahren haben (? — Sg. 5.)]; #3. grand: cf. en Kuhn 1968³, pàg. 80: grand n. <...> vita sér grand von einer angetanen kränkung wissen (? — Sg. 5.)#4. né vita sér vamm: tinc per mi que: vamm aquí tant es pot entendre com a falta o com a deshonra)
2. (smánar, háðung, skömm, skammarbletturoprobi m (deshonra, ignomínia, vergonya, humiliació)
◊ "Hverr hefir vísir ǀ vamms um leitað? ǁ hví ero Borgnýiar ǀ bráðar sóttir?": quin príncep li ha causat (lit. li ha cercat) l'oprobi? com és que la Borgný està passant per uns sobtats (INESPERATS) dolors del part? (= com va passar que va quedar embarassada?)
♦ mega ekki vamm sitt vita: <LOC FIGpreocupar-se per mantenir impecable la seva reputació
♦ hann mátti ekki vamm sitt vita: no volia pas tacar la seva bona reputació

vamma·fullur, -full, -fullt <adj.>:
1. (lýtafullur ?ple -ena de defectes (? (ple de tares o màcules ?)
2. (smánarlegur, skammarlegur, svívirðilegur ?ple -ena d'oprobi (ple de deshonra, vergonya o ignomínia, ignominiós, infame, vergonyant ?)
3. (lastafullur, siðlaus ?ple -ena de vicis (? (pervers, disbauxat, dissolut, dissipat)
◊ þat ræð ec þér it fiórða, ǀ ef býr fordæða, ǁ vammafull, á vegi: ǁ ganga er betra, ǀ enn gista sé, ǁ þótt þic nótt um nemi: vet ací el que t'aconsello en quart lloc si arran del camí hi viu una fordæða, una forfetora, plena de vicis: és millor continuar caminant que no pas aturar-s'hi com a hoste, encara que la nit t'envolti (vocabulari: #1. fordæða: cf. en Kuhn 1968³, pàg. 59: for-dæða f. übeltäterin, hexe (Ls. 32, Sd. 26)#2. vammafullr: cf. en Kuhn 1968³, pàg. 214: vamma-fullr adj. lasterhaft (Sd. 26) ens trobem, doncs, davant un advertiment a no fer nit a casa d'una bruixa per la seva lascívia?, o per ventura hem d'entendre el mot en el sentit de ignominiós, deshonrós, i entendre llavors que l'estrofa fa referència al fet que una bruixa era considerada un ésser ignominiós que traspassava aquesta qualitat a aquell que hi pernoctava o hi tenia tracte? Personalment em decanto per entendre que el mot fa referència a la pretesa sexualitat luxuriant de les bruixes#3. nema: cf. en Kuhn 1968³, pàg. 151: nema <...> 5. umfassen, umfangen (?): þótt þic nótt um nemi wenn auch die nacht dich umfängt (Sd. 26) ?)

vamma·laus, -laus, -laust <adj.>:
1. (lýtalaus, gallalausimpecable, irreprotxable, <† & LITsens defalt (sens blasme, sense taca o màcula, sense tara, falta o defecte)
◊ syndir því valda, ǁ at vér hryggvir fǫrum ǁ ægisheimi ór; ǁ engi óttask, ǁ nema ilt gøri; ǁ gott er vammalausum vera: els pecats provoquen (causen, FAN) que sortim contristats d'aquest món de terror, [però] ningú no ha de témer [res], llevat que faci el mal. És bo d'ésser entre els irreprotxables (vocabulari: #1. vammalauss: No tinc explicació per a l'ús d'aquest adjectiu en datiu. Curiosament, al manuscrit del: Còdex regi hi trobem exactament el mateix ú en datiu d'aquest mot a l'estrofa 54,4 de la Lokasenna, que els editors, potser per això mateix erròniament, esmenen en vammalausa; potser caldria esmenar en *vammalaus um vera reinterpretant la terminació de datiu -um com a partícula completiva um; sigui com sigui, en el cas que ens ocupa ací, sóc del parer que hem d'entendre el vers com si hi posés gott er [með] vammalausum [at] vera i tradueixo en conseqüència#2. óttast: es tracta d'una forma d'indicatiu, no pas de subjuntiu, la qual cosa fa que ens trobem davant una asseveració, no pas davant una exhortació del tipus: que no temi res ningú que no hagi fet - que no faci el mal. Tradueixo entenent que ens trobem davant un el·líptic engi [skal] óttasten Ferdinand Holthausen 1895:168 tradueix keiner fürchtet sich, wenn er nicht Böses thut, sense entrar en la qüestió si la frase és o no lògica en aquest context )
◊ "Þat ræð ec þér iþ fyrsta, at þú við frændr þína vammalauss verir; síðr þú hefnir, þótt þeir sacar gøri, þat qveða dauðom duga: vet ací el que t'aconsello en primer lloc: que siguis sens blasme amb els teus parents. No prenguis venjança contra ells encara que te'n donin motiu, car, com diuen, [les venjances entre parents només] aprofiten als morts
◊ þarflátr ok þakklátr ǀ skalt fyr þínum guði ǁ ok vammalauss vera; ǁ fǫður ok móður ǀ unn þú fróðhugaðr, ǁ rœk þína alla ætt: sigues humil i agraït i sens blasme davant el teu Déu; [fill] de ment preclara, estima ton pare i ta mare. Tingues cura de tota la teva família (l'edició d'en Gering p. 1 fa: þarflátr ok þakklátr ǀ skalt fyr þínum guði ǁ ok vammalauss vesa; ǁ fǫður ok móður ǀ unn þú fróðhugaðr, ǁ rœk þína alla ætt)
2. (án smánar, án skammar?sense oprobi (sense patir deshonra, vergonya o humiliació)
◊ þá gecc Sif fram oc byrlaði Loca í hrímkálki miǫð oc mælti: "Heill ver þú nú, Loki, ǀ oc tac við hrímkálki, ǁ fullom forns miaðar, ǁ heldr þú hana eina ǀ látir með ása sonom ǁ vammalausa vera": aleshores [la Sif] es va avançar i va abocar miod al Loki en un calze de gebre tot dient-li: “Salut, Loki!, pren el calze de gebre ple de miod envellit, per tal que a ella tota sola la deixis estar, d'entre els fills dels ansos, sens oprobi (vocabulari: #1. vammalauss: en Kuhn 1968³, pàg. 214, dóna al mot en aquest passatge el significat de: schmachfrei (Ls. 53)#2. forn: en Kuhn 1968³, pàg. 58, comenta: Vielleicht auch: vorjährig (vgl. as. fern): f. húðscór (Hrbl. 35), f. mioðr (Skm. 35, Ls. 53). Adopto aquesta interpretació en la meva traducció, entenent que es tracta d'un miod elaborat amb la mel de l'any anterior o d'anys anteriors#3. hrímkálkr: en Kuhn 1968³, pàg. 101, comenta sobre aquest misteriós calze o copa de gebre: hrím-kálcr m. ‘reifkelch’, kristallkelch (? - Skm. 37, Ls. 52 pr u. 53). És obvi, doncs, que interpreta el constituent de gebre com a expressió de de cristall#4. heldr: en Kuhn 1968³, pàg. 93, dóna, amb cautela, al mot en aquest passatge el significat de: In Ls. 53 scheint heldr conjunction zu sein (damit...). Adopto aquesta interpretació en la meva traducció)

vamm·laus, -laus, -laust <adj.>:
impecable, irreprensible (sense defecte o falta)
◊ nei, Guð hafnar aldrei hinum vammlausa (ʝimˌʔas־ˈtām, יִמְאַס-תָּם), styrkir ekki hönd illvirkjans: no, Déu no rebutja pas l'home íntegre, ni enforteix la mà de qui fa el mal
◊ vegur Drottins er athvarf vammlausum (la-tˈtɔm, לַתֹּם) en illvirkjum tortíming: el camí de Jahvè és un refugi per a l'íntegre, però és la destrucció per als qui fan el mal
◊ fláráðir eru Drottni andstyggð en hinir vammlausu (təˈmīmēi̯, תְּמִימֵי) yndi hans: Jahvè sent aversió pels falsos, però els de conducta irreprensible són el seu delit
◊ maðurinn telur alla vegu sína vammlausa (zaχ, זַךְ) en Drottinn reynir ásetning hans: l'home considera que tots els seus camins són purs, però Jahvè examina les seves intencions (en comparació, Proverbis 21:2 fa: maðurinn telur alla hætti sína rétta en Drottinn vegur hjörtun, kāl־ˌdɛrɛχ־ˈʔīʃ   ʝāˈʃār   bə-ʕēi̯ˈnā-u̯   wə-θɔˈχēn   libˈbōθ   ʝəhˈwāh: כָּל-דֶּרֶךְ-אִישׁ, יָשָׁר בְּעֵינָיו; וְתֹכֵן לִבּוֹת יְהוָהEls versets són, doncs, gairebé idèntics en el text original: maðurinn telur alla vegu sína vammlausa en Drottinn reynir ásetning hans, kāl־darˌχēi̯־ˈʔīʃ   zaχ   bə-ʕēi̯ˈnā-u̯   wə-θɔˈχēn   rūˈħōθ   ʝəhˈwāh: כָּל-דַּרְכֵי-אִישׁ, זַךְ בְּעֵינָיו; וְתֹכֵ֖ן רוּחוֹת יְהוָה)
◊ hlykkjótt er leið hins seka en verk hins hreina (wə-ˈzaχ, וְזַךְ) eru vammlaus (ʝāˈʃār, יָשָׁר)el camí del culpable és tortuós, però les accions del pur són irreprensibles
◊ hinn rangláti er lausnargjald hins réttláta og svikarinn kemur í stað hinna vammlausu (ʝəʃāˈrīm, יְשָׁרִים)l'injust és el rescat del just, i el pèrfid ocupa el lloc de l'íntegre
◊ illmennið setur upp þóttafullan svip en hinn vammlausi (wə-ʝāˈʃār, וְיָשָׁר) hyggur að háttum sínum: l'home dolent pren un aire altiu, però l'irreprotxable va en compte amb les seves maneres
◊ en sjálfur friðarins Guð helgi yður algjörlega og andi yðar, sál og líkami varðveitist (τηρεῖν, τηρηθείη) alheil (ὁλόκληρος -όκληρον, ὁλόκληρον) og vammlaus (ἀμέμπτως, ἀμέμπτως) við komu Drottins vors Jesú Krists: i que el Déu mateix de la pau us santifiqui completament, i que el vostre esperit, ànima i cos es conservin tot sencers i irreprensibles per a la vinguda de nostre Senyor Jesucrist
◊ ef litið er á réttlætið, sem fæst með lögmálinu, var ég vammlaus (ἄμεμπτος ἄμεμπτον, γενόμενος ἄμεμπτος)si es considera la justícia que pot aconseguir-se amb la llei, jo he estat irreprensible
◊ þau voru bæði réttlát fyrir Guði og lifðu vammlaus (ἄμεμπτος ἄμεμπτον, πορευόμενοι ... ἄμεμπτοι) eftir öllum boðum og ákvæðum Drottins: tots dos eren justos davant Déu i vivien observant d'una manera irreprotxable tots els manaments i totes les observances del Senyor

vamm·leysi <n. -leysis, no comptable>:
irreprotxabilitat f

vampíra <f. vampíru, vampírur. Gen. pl.: vampíra>:
vampir m, vampira f

van <adv.>:
Mot emprat en la locució:
♦ of eða ~ of en ~ of né van: o massa o massa poc

van- <prefix>:
des-, lino-

vana <vana ~ vönum | vanaði ~ vönuðum | vanaðe-n>:
castrar algú

vana·bundinn, -bundin, -bundið <adj.>:
 

vana·fastur, -föst, -fast <adj.>:
 
♦ vanafastur maður:  
♦ hann er mjög vanafastur:  

vana·festa <f. -festu, no comptable>:
 

vana·gangur <m. -gangs, no comptable>:
Mot emprat en la locució:
♦ ganga sinn vanagang: continuar igual, no canviar (no sofrir modificació un estat de coses, una evolució determinada dels afers, els afers etc.)
♦ gangi hlutirnir sinn vanagang...: si les coses no canvien...
♦ hér gengur allt sin vanagang: aquí tot continua igual

Óðinn qvað: 38. ‘Segðu þat iþ tíunda, ǀ allz þú tíva rǫc ǁ ǫll, Vafðrúðnir, vitir, ǁ hvaðan Niorðr um kom ǀ með ása sonom? ǁ Hofom oc hǫrgom ǀ hann ræðr hunnmǫrgom, ǁ oc varð-að hann ásom alinn.’ Vafðrúðnir qvað: 39. ‘Í Vanaheimi ǀ scópo hann vís regin ǁ oc seldo at gíslingo goðom; ǁ í aldar rǫc ǀ hann mun aptr koma ǁ heim með vísom vǫnom’: L'Odin li va dir: 36. ‘Com a desena cosa digues-me això, ja que et coneixes (saps) els destins de tots els déus: d'on vingué en Njǫrðr [per estar-se] entre els fills dels ansos? Governa una immensitat de temples i hǫrgar i no fou engendrat pels ansos (lit.: i no els fou nat als ansos)’. En Vafþrúðnir li va contestar: 37. ‘Els savis regin el crearen a Vanaheimr i el lliuraren als déus [ansos] com a ostatge. A l'aldarrǫk (una altra designació del ragnaroc) tornarà a casa seva amb els (o: a cals) savis vanis’

vana·lega <adv.>:
 

vana·legur, -leg, -legt <adj.>:
 

van·burða <adj. inv.>:
 

van·búnaður <m. -búnaðar, no comptable>:
 

vanda <vanda ~ vöndum | vandaði ~ vönduðum | vandað>:
1. (gera velaplicar-se (fer amb cura)
♦ vanda e-ð vel (o: vanda vel um e-ð)aplicar-se en una cosa, fer una cosa amb cura i meticulositat
◊ sá sem óttast Drottin, vandar val vina, hann heldur sér að slíkum sem honum sjálfum líkjast: el qui tem el Senyor, posa bona cura en la tria dels amics, car es mantindrà fidel a aquell que se li assembli
♦ vanda sig [á e-u]: aplicar-se [a fer una cosa]
◊ vandaðu þig nú: esforça-t'hi!
♦ vanda ráð sitt: <LOC FIGposar seny i menar (o: dur) una vida ordenada
♦ vanda til e-s: fer una cosa amb meticulositat
2. <um>: (ámælareprendre, recriminar (reprotxar)
◊ tala þú þetta og áminn og vanda um með allri röggsemi. Lát engan lítilsvirða þig: digues aquestes coses, exhorta i reprèn amb tota autoritat. No deixis que ningú et menyspreï
◊ þeir er sakfella menn fyrir rétti og leggja snörur fyrir þá, er vanda um (= וְלַמּוֹכִיחַá þingum, og blekkja hina saklausu með hégóma: els qui condemnen un home en judici i paren llaços als qui els reproven en els judicis i enganyen amb vanitat els innocents
♦ vanda um við e-n: reprovar algú, alliçonar algú
◊ spottaranum er ekki vel við, að vandað sé um við hann, til viturra manna fer hann ekki: al blasfem no li agrada pas que el reprenguin, no vol pas anar amb els savis
◊ sláir þú spottarann, verður hinn einfaldi hygginn, og sé vandað um við skynsaman mann, lærir hann hyggindi: si pegues al burleta, el senzill tornarà prudent, i si hom reprèn l'intel·ligent, aquest serà mestre en saviesa
♦ vanda um e-ð: tenir a dir d'una cosa

vandaður, vönduð, vandað: de bona qualitat, ben fet -a

vanda·laus, -laus, -laust <adj.>:
 

Vandali <m. Vandala, Vandalir>:
vàndal m, vàndala f
◊ Vandalir: þeir höfðu yfirráð öll í Áfríku, á Sardínarey, Korsíku, Malörk og Minörk (Balear-eyjum): els vàndals: van sotmetre totalment al seu domini l'Àfrica, Sardenya, Còrsega, Mallorca i Menorca (les Illes Balears)

vanda·lítill, -lítil, -lítið <adj.>:
 

vanda·maður <m. -manns, -menn>: parents m

vanda·mál <n. -máls, -mál>: problema m
	hafa geðræn vandamál: tenir problemes mentals (o: psíquics)
	ræða vandamál[ið] við e-n: discutir un (el) problema amb algú
	skapa vandamál: crear problemes
	úrlausn vandamála: solució de problemes
	vandamálin krefjast lausnar: els problemes requereixen una solució

vanda:
gen. pl. de vöndur “vara, verga”

vandar:
gen. sg. de vöndur “vara, verga”

vanda·samur, -söm, -samt <adj.>:
 

vandast <vandast ~ vöndumst | vandaðist ~ vönduðumst | vandast>:
complicar-se
♦ nú vandast málið: l'assumpte es complica, la cosa es complica

vanda·verk <n. -verks, -verk>:
 

vand·farinn, -farin, -farið <adj.>:
 
♦ það er vandfarið með e-ð: <LOC FIG 

vand·fenginn, -fengin, -fengið <adj.>:
 

vand·fundinn, -fundin, -fundið <adj.>:
 

vand·fýsinn, -fýsin, -fýsið <adj.>:
 

vand·gæfur, -gæf, -gæft <adj.>:
 

vand·hæfi <n. -hæfis, no comptable>:
 

vandi <m. vanda, no comptable>:
 
♦ taka e-ð í vanda: avesar-se a una cosa, convertir una cosa en un costum o en un hàbit
herra Hrafn Oddsson tók í vanda þá daga sem hann gekk upp að taka blessan af Árna biskupi (SS II, cap. 112, pàg. 876) el senyor Hrafn Oddsson es va acostumar, els dies que baixava a terra, de rebre la benedicció del bisbe Árni

vandi:
1ª i 3ª pers. sg. pret. ind. de → venja “avesar, acostumar”

vand·kvæði <n. -kvæða>:
1. <GENdificultat f
2. (hindrunentrebanc m (obstacle)
3. (mótmæliobjecció f.pl (emperò)
♦ telja vandkvæði á e-u: enumerar les dificultats d'una cosa, posar objeccions a una cosa

vand·látur, -lát, -látt <adj.>:
1. (vandfýsinnexigent, crític -a (difícil de satisfer)
♦ bók fyrir vandláta lesendur:  
♦ ekki vandlátir um sóma sinn: no primmirats amb llur honor
♦ vandlátur á e-ð: exigent amb una cosa, primmirat amb una cosa
♦ vandlátur á mat: llamenc, exigent amb el menjar, triat en el menjar
2. (afbrýðisamurgelós -osa (ple de gelosia)
◊ þú skalt eigi tilbiðja neinn annan guð, því að Drottinn nefnist vandlætari (qanˈnāʔ, קַנָּא). Vandlátur (qanˈnāʔ, קַנָּא) Guð er hann: no adoraràs cap altre Déu perquè Jahvè s'anomena Gelós. És un déu gelós
3. (áhugasamur, kappsamurzelós -osa (animat de zel, que observa o compleix amb zel una cosa)
◊ þú sérð, bróðir, hve margir tugir þúsunda það eru meðal Gyðinga, sem trú hafa tekið, og allir eru þeir vandlátir (ὑπάρχειν + ὁ ζηλωτής -οῦ, ζηλωταὶ ... ὑπάρχουσιν) um lögmálið: tu veus, germà, quants milers i milers de jueus hi ha que han cregut, i tots són zeladors de la Llei

vand·lega <adv.>:
amb cura, acuradament
♦ leita vandlega í e-u: <LOC FIG 

vand·legur, -leg, -legt <adj.>:
acurat -ada, meticulós -osa

vand·læta <-læti ~ -lætum | -lætti ~ -lættum | -lætt ║ [um e-ð]>:
estar animat -ada de zel [per una cosa], zelar [per una cosa]
◊ hann og niðjar hans eftir hann skulu hljóta sáttmála ævarandi prestdóms fyrir það, að hann vandlætti (qinˈnēʔ, קִנֵּא) vegna Guðs síns og friðþægði fyrir Ísraelsmenn: ell i els seus descendents després d'ell rebran en partió una aliança de sacerdoci perpetu per tal com s'ha mostrat ple de zel pel seu Déu i ha fet expiació pels israelites
◊ Pínehas, sonur Eleasars Aronssonar prests, hefir bægt (hēˈʃīβ, הֵשִׁיב) reiði minni frá Ísraelsmönnum með því að vandlæta (bə-qanˈʔ-ō   ʔɛθ־qinʔāˈθ-ī, בְּקַנְאוֹ אֶת-קִנְאָתִי) meðal þeirra með mínu vandlæti: Finehès (Pinħàs), fill d'Eleazar, fill del sacerdot Aharon, ha allunyat la meva còlera dels israelites perquè ha actuat entre ells imbuït amb el meu zel
◊ kom með mér, þá skalt þú fá að sjá, hversu ég vandlæti (ū-rə-ˈʔēh   bə-qinʔāˈθ-ī   la-i̯hˈwāh, וּרְאֵה בְּקִנְאָתִי לַיהוָה) vegna Drottins: vine amb mi i veuràs com zelo per Jahvè

vand·lætari <m. -lætara, -lætarar>:
1. (í Gamla testamentinugelós m, gelosa f (Antic Testament)
◊ þú skalt eigi tilbiðja neinn annan guð, því að Drottinn nefnist vandlætari (qanˈnāʔ, קַנָּא). Vandlátur (qanˈnāʔ, קַנָּא) Guð er hann: no adoraràs cap altre Déu perquè Jahvè s'anomena Gelós. És un déu gelós
2. (í Nýja testamentinuzelota m & f, zelador m, zeladora f (Nou Testament)
◊ Matteus og Tómas, Jakob Alfeusson og Símon, kallaður vandlætari (ὁ ζηλωτής -οῦ, καὶ Σίμωνα τὸν καλούμενον Ζηλωτὴν) (Lluc 6,15)en Mateu i en Tomàs, en Jaume, fill de l'Alfeu, i en Simó, anomenat "el zelota"
◊ er þeir komu þangað, fóru þeir upp í loftstofuna (τὸ ὑπερῷον -ῴου, εἰς τὸ ὑπερῷον) , þar sem þeir dvöldust: Pétur og Jóhannes, Jakob og Andrés, Filippus, Tómas, Bartólómeus, Matteus, Jakob Alfeusson, Símon vandlætari (ὁ ζηλωτής -οῦ, καὶ Σίμων ὁ ζηλωτὴς) og Júdas Jakobsson (Actes 1,13)quan hi hagueren arribat, pujaren a la cambra alta, allà on s'estatjaven. Eren en Pere, en Joan, en Jaume, l'Andreu, en Felip, en Tomàs, en Tomeu, en Mateu, en Jaume, fill de l'Alfeu, en Simó el zelota, i en Judes, el fill d'en Jaume
◊ Símon vandlætari (ὁ καναναῖος -ίου, Σίμων ὁ Καναναῖος) og Júdas Ískaríot, sá er sveik hann (Mateu 10,4)Simó, el Cananeu, i Judes, l'Iscariot, aquell qui el va trair
◊ Andrés, Filippus og Bartólómeus, Matteus og Tómas, Jakob Alfeusson, Taddeus og Símon vandlætara (ὁ καναναῖος -ίου, καὶ Σίμωνα τὸν Καναναῖον) (Marc 3,18)l'Andreu, en Felip i en Tomeu, en Mateu i en Tomàs, en Jaume, el fill de l'Alfeu, en Tadeu i en Simó, el Cananeu

vand·læti <n. -lætis, no comptable>:
zel m
◊ Pínehas, sonur Eleasars Aronssonar prests, hefir bægt (hēˈʃīβ, הֵשִׁיב) reiði minni frá Ísraelsmönnum með því að vandlæta (bə-qanˈʔ-ō   ʔɛθ־qinʔāˈθ-ī, בְּקַנְאוֹ אֶת-קִנְאָתִי) meðal þeirra með mínu vandlæti: Finehès (Pinħàs), fill d'Eleazar, fill del sacerdot Aharon, ha allunyat la meva còlera dels israelites perquè ha actuat entre ells imbuït amb el meu zel

vand·læting <f. -lætingar, no comptable>:
1. (ákafizel m (interès ardent i actiu, cura viva i eficaç)
2. (afbrýðisemigelosia f (qualitat de gelós)
◊ og ég mun snúa vandlæting minni (qinʔāˈθ-ī, קִנְאָתִי) gegn þér, og þeir munu fara grimmdarlega með þig: et faré objecte de la meva gelosia, i ells et tractaran cruelment
◊ hvorki silfur þeirra né gull fær frelsað þá á reiðidegi Drottins, heldur skal allt landið eyðast fyrir eldi vandlætingar hans (ū-βə-ˈʔēʃ   qinʔāˈθ-ō, וּבְאֵשׁ קִנְאָתוֹ)ni llur argent ni llur or no els podran salvar el dia del furor de Jahvè, ans tot el país hi serà consumit en el foc de la seva gelosia
3. (aðfinningreprotxe m (retret)

vandlætinga·samur, -söm, -samt <adj.>:
zelós -osa, animat -ada de zel
◊ ég hefi verið vandlætingasamur (qanˈnɔʔ qinˈnēʔθī, קַנֹּא קִנֵּאתִי) vegna Drottins, Guðs allsherjar, því að Ísraelsmenn hafa virt að vettugi sáttmála þinn, rifið niður ölturu þín og drepið spámenn þína með sverði, svo að ég er einn eftir orðinn, og sitja þeir nú um líf mitt: he estat ple de zel per Jahvè Cevaot, perquè els israelites han tingut en no-res la vostra aliança, han derrocat els vostres altars i han mort a espasa els vostres profetes, de manera que he romàs jo tot sol, i ara encara cerquen de matar-me a mi

vandlætinga·semi <f. -semi, no comptable>:
zel m
◊ Gíbeonítar heyrðu ekki til Ísraelsmönnum, heldur leifum Amoríta, og þótt Ísraelsmenn hefðu unnið þeim eiða, leitaðist Sál við að drepa þá, af vandlætingasemi (bə-qannɔʔˈθ-ō, בְּקַנֹּאתוֹ) vegna Ísraelsmanna og Júda: els gabaonistes no formaven pas part dels israelites, ans eren una resta dels amorreus, i, malgrat que els israelites s'havien compromès amb ells per jurament, en Saül, endut pel seu zel pels israelites i Judà, havia cercat de matar-los

vandlætinga·skáld <n. -skálds, -skáld>:
poeta satíric, poetessa satírica

vandlætis·fullur, -full, -fullt <adj.>:
ple -ena de zel
◊ ég er gagntekinn af vandlætisfullri elsku (qinˈnēʔθī     lə-t͡sīˈʝōn   qinˈʔāh   ɣəδōˈlāh, קִנֵּאתִי לְצִיּוֹן קִנְאָה גְדוֹלָה) til Síonar og er upptendraður af mikilli reiði hennar vegna: m'embarga una amor zelosa per Sió i estic encès d'una gran furor per mor d'ella

vandlætis·samur, -söm, -samt <adj.>:
gelós -osa
◊ Drottinn er vandlætissamur (qanˈnōʔ, קַנּוֹא) Guð og hefnari: Déu és gelós i venjador

vand·meðfarinn, -meðfarin, -meðfarið <adj.>:
 
♦ e-ð er vandmeðfarið: <LOC FIG 

vand·rataður, -rötuð, -ratað <adj.>:
 
♦ leitin er vandrötuð: <LOC FIG 

vandræða·ástand <n. -ástands, no comptable>:
 

vandræða·barn <n. -barns, -börn>:
 

vandræða·legur, -leg, -legt <adj.>:
 

vandræða·mál <n. -máls, -mál>:
 

vand·ræðast <-ræðast ~ -ræðumst | -ræðaðist ~ -ræðuðumst | -ræðastyfir e-u>:
 

vand·ræði <n.pl -ræða>:
 

vand·séður, -séð, -séð <adj.>:
 
♦ það er vandséð: <LOC FIG 

vand·skilinn, -skilin, -skilið <adj.>:
 

vand·svarað <nom. sg. nt. adj.>:
 
♦ e-u er vandsvarað: <LOC FIG 
♦ því er vandsvarað: és difícil de respondre a això

vandur, vönd, vant: (erfiður) difícil (dificultós)

vand·virkni <f. -virkni, no comptable>:
 

vand·virkur, -virk, -virkt <adj.>:
 

vand·efna <adj. inv.>:
 

van·efna <-efni ~ -efnum | -efndi ~ -efndum | -efnte-ð>:
 
♦ vanefna samninginn ~ samningana: <LOC FIG 
♦ vanefna skuldir sínar: <LOC FIG 

van·efndir <f.pl -efnda>:
 
♦ vanefndir á samningi: <LOC FIG 

vand·efni <n. -efnis, -efni>:
 
♦ e-ð er af vanefnum gert: <LOC FIG 

van·eldi <n. -eldis, no comptable>:
 

van·fær, -fær, -fært <adj.>:
 
♦ vanfær til e-s: <LOC FIG 

vanga·mynd <f. -myndar, -myndir>:
 

vanga·veltur <f.pl -velta (o: -veltna)>: reflexions f.pl, cavil·lacions f.pl (pensaments que hom es fa sobre un tema, disquisicions mentals)
	vera með vangaveltur út af e-u: donar moltes voltes a un assumpte

van·gá <f. -gár, no comptable>:
 
♦ af vangá: <LOC FIG 

van·gefinn, -gefin, -gefið <adj.>:
 

van·geta <f. -getu, no comptable>: 1. <GEN> impossibilitat f
		vangeta eða viljaleysi til að hlíta lögum samfélagsins: impossibilitat o manca de voluntat d'acceptar les lleis de la societat
	2. <MED> impotència f (manca d'erecció)

vangi <m. vanga, vangar>:
 
♦ klappa e-m á vangann: <LOC FIG 
♦ velta vöngum yfir e-u: <LOC FIG 

van·goldinn, -goldin, -goldið <adj.>:
impagat -ada, no pagat -ada
♦ vangoldinn reikningur: una factura impagada, una factura pendent de cobrament
♦ vangoldnar skuldir: deutes impagats, deutes pendents de cobrament

van·greiddur, -greidd, -greitt <adj.>:
 
♦ vangreitt burðargjald: <LOC FIG 

van·gæfni <f. -gæfni, no comptable>:
 

van·gæfur, -gæf, -gæft <adj.>:
 

van·haga <-hagar | -hagaði | -hagaðe-n um e-ð. Verb impersonal unipersonal amb el subjecte lògic en acusatiu>:
 
♦ einhvern vanhagar um e-ð:  
♦ mig vanhagar um það:  

van·heilagur, -heilög, -heilagt <adj.>:
<RELIG & FIGno consagrat -ada

van·heill, -heil, -heilt <adj.>:
 

van·heilsa <f. -heilsu, no comptable>: 1. <GEN> mala salut, salut dolenta, manca f de salut
	2. (eufemístic per → líkþrá, holdsveiki) lepra f
		...og sjá, að þar var maður fullur vanheilsu: ...i veges, hi havia un home ple de lepra
		og jafnskjótt hvarf vanheilsan af honum: i a l'instant va desaparèixer-li la lepra

van·helga <-helga ~ -helgum | -helgaði ~ -helguðum | -helgaðe-ð>:
<RELIGprofanar una cosa

van·helgaður, -helguð, -helgað <adj.>:
<RELIG & FIGprofanat -ada

van·helgun <f. -helgunar, pl. no hab.>:
<RELIG & FIGprofanació f

van·hirða <f. -hirðu, no comptable>:
 

van·hugsaður, -hugsuð, - hugsað <adj.>:
 

van·hæfni <f. -hæfni, no comptable>:
 

van·hæfur, -hæf, -hæft <adj.>:
<JURno capacitat -ada, incapacitat -ada
♦ vera vanhæfur til [þess] að <+ inf.><LOC JURno estar capacitat per a <+ inf.>
♦ vera vanhæfur vegna veikinda til þess að sitja rétarhöld: no estar capacitat, per malaltia, per a ésser jutjat

van·höld <n.pl. -halda>:
 

vani <m. vana, vanar>:
 
♦ leggja e-ð í vana sinn: <LOC FIGmanta cosa viu dins la boira
♦ e-ð kemst upp í vana: <LOC FIGmanta cosa viu dins la boira
♦ það er vani minn: <LOC FIGmanta cosa viu dins la boira

vanið:
supí de → venja “avesar, acostumar”

vanilja <f. vanilju, no comptable>: vainilla f

vanilju·blóm <n. -blóms, -blóm>: vainilla f [de jardí] (planta Heliotropium peruvianum)

vanilju·búðingur <m. -búðings, -búðingar>: flam m

vanilla <f. vanillu, no comptable>: vainilla f

vanilla <n. vanilla, no comptable>: vainilla f

vanilla·planta <f. -plöntu, -plöntur. Gen. pl.: -plantna>: vainilla f (liana Vanilla planifolia)

vanilla·stöng <f. -stangar, -stengur (o: -stangir)>: beina f de vainilla, tavella f de vainilla

vanillín <n. vanillíns, no comptable>:
vanil·lina f
♦ → etýlvanillín “etilvanil·lina, vanil·lina d'etil”

vanillu·fífill* <m. -fífils, -fíflar>:
pota f de cavall negra (planta Petasites fragrans syn. Tussilago fragrans)

vanillu·hrossafífill* <m. -hrossafífils, -hrossafíflar>:
pota f de cavall negra (planta Petasites fragrans syn. Tussilago fragrans)

vanillu·ís <m. -íss, -ísar>: gelat m de vainilla

vanillu·stöng <f. -stangar, -stengur (o: -stangir)>: beina f de vainilla, tavella f de vainilla

vanillu·sykur <m. o n. -sykurs, no comptable>: sucre m de vainilla

vaninn, vanin, vanið: acostumat -ada, avesat -ada
	illa vaninn: mal acostumat -ada, mal avesat

vankaður, vönkuð, vankað <adj.>:
 

van·kantar <m.pl -kanta>:
 
♦ það eru ýmsir vankantar á því: <LOC FIG 

vanki <m. vanka, no comptable>:
 

van·kunnandi, -kunnandi, -kunnandi <adj.>:
 

van·kunnátta <f. -kunnáttu, no comptable>:
ignorància f

van·líðan <f. -líðanar, pl. no hab.>:
[estat m (o: sensació f) de] malestar m (estat caracteritzat per molèsties, indisposició etc.)
♦ andleg vanlíðan: [estat m de] malestar psíquic, <MEDdisfòria f

vanlíðanar·regla <f. -reglu, no comptable>:
<PSICOLprincipi m de dolor
♦ → vellíðanarregla “principi de plaer”
♦ → veruleikaregla “principi de realitat”

van·mat <n. -mats, no comptable>:
 

vanmátar·kennd <f. -kenndar, no comptable>:
 

van·máttugur, -máttug, -máttugt <adj.>:
 

van·máttur <m. -máttar, no comptable>:
 

van·megna <adj. inv.>:
 

van·megnast <-megnast ~ -megnumst | -megnaðist ~ -megnuðumst | -megnast>:
esgotar-se, quedar sense forces, perdre les forces
◊ ríkulegu regni dreyptir þú, ó Guð, á arfleifð þína, það sem vanmegnaðist, styrktir þú: has fet degotar una pluja abundant damunt les teves heretats, Déu, al que s'havia esgotat, li has tornat les forces
◊ ...þá hungraði og þyrsti, sál þeirra vanmegnaðist í þeim: ...patien fam i set i l'ànima els flaquejava en el seu interior
◊ ...og svallararnir vanmegnast af þorsta: ...i els disbauxats defalliran de set

<LIT> van·megnugur, -megnug, -megnugt: dèbil, sense forces
	vera vanmegnugur að <+ inf.>: veure's impotent (o: sense forces) per a <+ inf.>

van·meta <-met ~ -metum | -mat ~ -mátum | -metiðe-ð>:
 

vann:
1ª i 3ª pers. sg. pret. ind. de → vinna “treballar”

van·nýttur, -nýtt, nýtt <adj.>:
infrautilitzat -ada

van·nærður, -nærð, -nært <adj.>:
desnutrit -ida, desnodrit -ida, malalimentat -ada

van·næring <f. -næringar, no comptable>:
desnutrició f

van·rækja <-ræki ~ -rækjum | -rækti ~ -ræktum | -rækte-ð ~ e-n>:
negligir algú ~ una cosa

van·ræksla <f. -rækslu, no comptable>:
negligència f
yfirhöfðingjarnir (sāˈraχ ~ סָרַךְ:   sārχai̯-ˈʝāʔ,   סָרְכַיָּא) og héraðshöfðingjarnir (ʔăħaʃdarˈpan ~ אֲחַשְׁדַּרְפַּן:   wa-ʔăħaʃdarpənai̯-ˈʝāʔ,   וַאֲחַשְׁדַּרְפְּנַיָּא) tóku því að huga að því hvort finna mætti einhverja misfellu í stjórnsýslu Daníels en ekki tókst þeim að finna neitt sem gæti orðið honum til ámælis eða sakargifta enda var hann svo trúr í starfi að engin ávirðing eða vanræksla (ʃəħīˈθāh, ʃəˈħaθ ~ שְׁחִיתָה, שְׁחַת:   wə-χɔ̆l־ʃāˈlū   ū-ʃəħīˈθāh   lāʔ   hiʃtəˈχaħaθ   ʕăˈlō-hī,   וְכָל-שָׁלוּ וּשְׁחִיתָה, לָא הִשְׁתְּכַחַת עֲלוֹהִי) varð þar fundin: per això, els superintendents i els sàtrapes començaren a rumiar si es podria trobar alguna falta en l'acompliment del càrrec d'en Daniel, però no reeixiren a trobar res que pogués ser-li un blasme o ocasionar-li una acusació, per tal com era tan fidel en l'exercici del seu càrrec que no s'hi trobava cap error o negligència
♦ vera í vanrækslu: estar negligit -ida

vansa·laus, -laus, -laust <adj.>:
 

vansi <m. vansa, no comptable>:
 

van·skapaður, -sköpuð, -skapað <adj.>:
 

van·skapningur <m. -skapnings, -skapningar>:
 

van·skil <n.pl -skila>:
<GEN & COMendarreriment m (retard en el pagament & en el lliurament)
♦ bók í vanskilum: llibre no tornat
♦ bókin er í vanskilum: el llibre [deixat en préstec] porta retard [en la seva devolució a la biblioteca]

vanskila·bók <f. -bókar, -bækur>:
<BIBLIOTllibre m pendent de devolució

van·stilli¹ <f. -stilli, no comptable>:
variant de vanstilli² ‘intemperància’

van·stilli² <n. -stillis, -stilli>:
intemperància f (manca de domini de si mateix, manca de mesura)

van·stilling <f. -stillingar, no comptable>:
1. (vanstilli, óhófintemperància f (manca de domini de si mateix, manca de mesura)
2. (taumleysi, óhemjuskapurdesenfrè m (manca de control de les passions, manca de moderació o mesura)

van·stilltur, -stillt, -stillt <adj.>:
que no se sap dominar

van·svefta <adj. inv.>:
 

van·sæld <f. -sældar, no comptable>:
 

van·sæll, -sæl, -sælt <adj.>:
 

van·sæmd <f. -sæmdar, pl. no hab.>: deshonor m,f, deshonra f, vergonya f [pública]

♦ e-m er e-s vant: <LOC 

vant:
nom. & ac. sg. n. de vandur, vönd, vant “difícil; acurat -ada; gelós -osa [del seu bon nom]”

vant:
nom. & ac. sg. n. de vanur, vön, vant “acostumat -ada, avesat -ada, habituat -ada”

vanta <vantar | vantaði | vantaðe-n e-ð. Verb impersonal unipersonal amb doble acusatiu>:
1. (hafa ekkimancar (faltar, no tenir)
♦ það vantar e-ð (o: e-ð vantar)manca una cosa, falta una cosa
♦ hvað vantar?: què manca?
♦ það vantar [eitt] hundrað ~ [eitt] þúsund krónur: manquen cent ~ mil corones
♦ það vantar mikið?: quant manca (o: falta)?, què manca (o: falta)? (Mall.), quina quantitat manca?
♦ það vantar e-ð í e-ð: manca una cosa a...
◊ það vantar blöð í bókina: al llibre li manquen pàgines
◊ mig vantar hnapp í skyrtuna: em manca (o: falta) un botó a la camisa
♦ klukkuna vantar fimm mínútur í tvö: falten (o: manquen) cinc minuts per les dues, són les dues menos cinc  (Mall., ekki ritm./no lit.)
♦ það vantar í hann: <LOC FIGli manca (o: falta) un bull, li manca (o: falta) un pern  (Mall.)
2. (þarfa á að haldacaldre, haver de menester (necessitar, fer falta)
◊ mig vantar meiri peninga: he de menester més dobbers
♦ mig vantar...: necessito..., necessitaria..., voldria..., em caldria... (fórmula per adreçar-se al dependent d'una botiga, un empleat etc.)
◊ mig vantar meðal við niðurganginum: necessito alguna cosa contra la diarrea
◊ mig vantar upplýsingar: necessitaria una informació

van·talaður, -töluð, -talað <adj.>:
desconfiança f, recel m
♦ e-r á vantalað við e-n: <LOC FIG 
♦ ég á ekkert vantalað við hann: <LOC FIG 

van·traust <n. -trausts, no comptable>:
desconfiança f, recel m

vantraust·tillaga <f. -tillögu, -tillögur. Gen. pl.: -tillagna o: -tillaga>:
moció f de censura
♦ leggja (o: bera) fram vantrausttillögu [á e-n]: presentar una moció de censura [contra algú]
♦ styðja vantrausttillögu: donar suport a una moció de censura
♦ standa af sér vantrausttillögu: superar una moció de censura

vantrausts·yfirlýsing <f. -yfirlýsingar, -yfirlýsingar>:
vot m de censura
♦ vantraustsyfirlýsing á e-n: vot de censura contra algú

van·treysta <-treysti ~ -treystum | -treysti ~ -treystum | -treyste-m>:
desconfiar d'algú

van·trú <f. -trúar, no comptable>:
1. <GENescepticisme m
♦ hafa vantrú á e-m ~ e-u: ésser escèptic -a envers algú ~ una cosa
2. <RELIGmanca f de fe, agnosticisme m, ésser m un -a descregut -a

van·trúaður, -trúuð, -trúað <adj.>:
incrèdul -a, escèptic -a
♦ vera vantrúaður á e-ð: ésser incrèdul envers una cosa, trobar una cosa mala de creure
◊ og vertu ekki vantrúaður, vertu trúaður: i no siguis pas incrèdul, sinó creient

van·tryggja <-tryggi ~ -tryggjum | -tryggði ~ -tryggðum | -tryggte-ð>:
 

vanur, vön, vant <adj.>:
 
♦ eins og vant er:  
♦ vanur e-u:  
♦ vanur við e-ð:  
♦ vera vanur að gera e-ð:  

van·virða <f. -virðu, no comptable>:
 

van·virða <-virði ~ -virðum | -virti ~ -virtum | -virte-ð>:
 

van·viska <f. -visku, no comptable>:
1. (fáfræðiignorància f (manca de coneixements, desconeixença)
Guð hefur umborið vanvisku (ἡ ἄγνοια -ίας:   τοὺς μὲν οὖν χρόνους τῆς ἀγνοίας ὑπεριδὼν ὁ θεὸς) liðinna tíma. En nú boðar hann mönnum hvarvetna að allir skuli snúa sér (μετανοεῖν) til hans: Déu ha suportat (tolerat) la ignorància dels temps passats. Però ara anuncia als homes de pertot que tots ells s'han de girar cap a ell
verið eins og hlýðin börn og látið líferni ykkar ekki framar mótast af þeim girndum er þið áður létuð stjórnast af í vanvisku (ἡ ἄγνοια -ίας:   ἐν τῇ ἀγνοίᾳ ὑμῶν ἐπιθυμίαις) ykkar: siau com nens obedients i no deixeu que les vostres vides continuïn emmotllant-se a les apetències per les quals us deixàveu governar en la vostra ignorància
2. (óviska, heimskaestupidesa f (estultícia, niciesa)
18. En eigi átti ǁ auðit verða ǁ lofðúngi, því ǁ til leiðar koma; ǁ því af vanvizku (ἡ ἀφραδία -ίας:   οὐδ’ ἄρ’ ἔμελλεν ǁ ἐκτελέειν· αὐτῶν γὰρ ἀπωλόμεθ’ ἀφραδίῃσιν) ǁ vorra sjálfra ǁ hamíngja brast, ǁ en heill nam bila : 18. Però al príncep no li va haver d'ésser concedit d'aconseguir-ho, car per culpa de la nostra pròpia estultícia (insensatesa) [la nostra] fortuna es va esvair i la [nostra] sort es va dissipar

van·þakka <-þakka ~ -þökkum | -þakkaði ~ -þökkuðum | -þakkaðe-ð>:
mostrar ingratitud per una cosa, mostrar-se ingrat -a per una cosa

van·þakklátur, -þakklát, -þakklátt <adj.>:
ingrat -a, desagraït -ïda

van·þakklæti <n. -þakklætis, no comptable>:
ingratitud f, desagraïment m

van·þekking <f. -þekkingar, no comptable>:
ignorància f
ég veit ekki hver fæddi mig í heiminn, né hvað þessi heimur er, né sjálfur ég; ég er í skelfilegri vanþekkingu um alla skapaða hluti; ég þekki hvorki líkama minn, skilningarvit, sál mína né þennan hluta af sjálfum mér sem hugsar það sem ég mæli, sem brýtur heilann um allt sem er og sjálfan sig og er í sömu vanþekkingu um það og allt annað: no sé qui m'ha posat al món , ni què és aquest món, ni què sóc jo mateix. Em trobo en una ignorància terrible de totes les coses creades. No conec ni el meu cos ni la meva raó, ni la meva ànima ni aquesta part de mi mateix que pensa el que dic, que es trenca el cap meditant sobre tot el que hi ha i sobre ella mateixa i que es troba en la mateixa ignorància d'això i de totes les altres coses (l'original fa: je ne sais pas qui m’a mis au monde, ni ce que c’est que le monde, ni que moi-même; je suis dans une ignorance terrible de toutes choses; je ne sais ce que c'est que mon corps, que mes sens, que mon âme et cette partie même de moi qui pense ce que je dis, qui fait réflexion sur tout et sur elle-même, et ne se connaît non plus du reste.Je vois ces effroyables espaces de l’univers qui m’enferment, et je me trouve attaché à un coin de cette vaste étendue, sans savoir pourquoi je suis plutôt placé en ce lieu qu’un autre, ni pourquoi ce peu de temps qui m’est donné à vivre m’est assigné à ce point plutôt qu’en un autre de toute l’éternité qui m’a précédé et de toute celle qui me suit. Je ne vois que des infinités de toutes parts, qui m’enferment comme un atome et comme une ombre qui ne dure qu’un instant sans retour. Tout ce que je connais c’est que je dois bientôt mourir ; mais ce que j’ignore le plus est cette mort même que je ne saurais éviter)

van·þóknun <f. -þóknunar, no comptable>:
desplaer m
♦ vanþóknun á e-u: desplaer envers una cosa, desgrat per una cosa

vanþóknunar·svipur <m. -svips, -svipir>:
cara f de desaprovació

van·þrif <n.pl -þrifa>:
neuliment m

van·þroska <adj. inv.>:
retardat -ada, subdesenvolupat -ada (que presenta retard en el desenvolupament físic i/o mental)
♦ andlega vanþroska: retardat -ada mental

van·þroskaður, -þroskuð, -þroskað <adj.>:
 

van·þroski <m. -þroska, no comptable>:
subdesenvolupament m
♦ andlegur vanþroski: retard m mental

van·þróaður, -þróuð, -þróað <adj.>:
subdesenvolupat -ada
♦ vanþróað land: país subdesenvolupat
♦ vanþróuð lönd: països subdesenvolupats

van·þökk <f. -þakkar, no comptable>:
ingratitud f, desagraïment m

van·þörf <f. -þarfar, no comptable>:
Mot emprat en la locució:
♦ það er ekki vanþörf á e-u: hi ha una gran necessitat d'una cosa
♦ það er ekki vanþörf á <+ inf.>no és pas superflu de <+ inf.>,  
ég er orðinn dauðþreyttur og mér er ekki vanþörf á dálítilli hvíld: estic baldat i em cal de totes totes una mica de repòs
honum væri ekki vanþörf á því: realment ho necessita
það væri ekki vanþörf á að hýða hana: mereixeria de debò que la fuetegessin
♦ mér er ekki vanþörf á e-u: tinc necessitat de debò d'una cosa, necessito realment una cosa

van·æra <f. -æru, no comptable>:
 

vapp <n. vapps, no comptable>:
 

vappa <vappa ~ vöppum | vappaði ~ vöppuðum |vappað>:
 

var¹ <n. vars, vör>:
lleganya f

var² <n. vars, vör>:
 

var, vör, vart <adj.>:
Mot emprat en expressions com ara:
♦ gera e-n varan við e-ð: fer notar una cosa a algú, fer reparar una cosa a algú ( Subjecte masculí)
♦ gera e-ja vara við e-ð: fer notar una cosa a algú, fer reparar una cosa a algú ( Subjecte femení)
♦ gera e-ð vart við e-ð: fer notar una cosa a algú, fer reparar una cosa a algú ( Subjecte neutre)
♦ gera vart við sig: manifestar-se, fer-se sentir (o: notar)
♦ vera var ~ vör ~ vart um sig: anar amb compte, estar en guàrdia, anar alerta
◊ ráðomc þér, Loddfáfnir, ǀ enn þú ráð nemir, ǁ nióta mundo, ef þú nemr, ǁ þér muno góð, ef þú getr: ǁ varan bið ec þic vera, ǀ oc eigi ofvaran; ǁ ver þú við ǫl varastr ǀ oc við annars kono, ǁ oc við þat iþ þriðia, ǀ at þic þiófar né leiki: [Nós] t'aconsellem, Loddfáfnir, i tant de bo segueixis tu el consell; si el segueixes, en trauràs profit, en trauràs benefici, si el fas teu: et prego que siguis prudent, però no pas massa prudent. Sigues al més prudent amb la cervesa i amb la dona d'altri, i, en tercer lloc, amb els lladres que no et salpin res (o: que no t'engalipin pas) (tradueixo el verb leika seguint la interpretació que en fa Kuhn 1968³, pàg. 125: leica <...> sein spiel mit jmdm treiben, ihn betrügen od.verderben (<...> Háv. 131) -amb el mallorquí salpar ‘robar’-. Per a possibilitar aquesta interpretació, Kuhn admet l'esmena de Rasmus Christian Rask que va considerar oportú assumir l'existència d'una breu llacuna en el vers, llacuna que ell va completar amb el pronom þik. El pronom, però, falta al Codex Regius. Si assumim que no hi ha pas cap llacuna i, en conseqüència, interpretem aquest verb leika com a variant el·líptica de la locució leika lausom hala, com fa per exemple Pálsson 1991, pàg. 80, el significat del vers passa a ésser...i, en tercer lloc, ves molt amb compte a no deixar que els lladres li campin lliures)
♦ verða var ~ vör ~ vart e-s: #1. (skynjapercebre una cosa (notar-la amb els sentits corporals)#2. (sjá, uppgötvadescobrir una cosa, <LIT & Val.ataüllar una cosa (albirar-la, afinar-la, divisar-la)#3. (taka eftiradonar-se d'una cosa (fixar-s'hi, reparar-hi)

var:
1ª i 3ª pers. sg. pret. ind. de → vera “ésser”

vara <f. vöru, vörur. Gen. pl.: vara>:
 

vara-¹ <en compostos>:
1. (mennvice-, substitut -a, suplent (que substitueix o supleix algú)
2. (hlutirde recanvi (de reserva, alternatiu)

vara-² <en compostos>:
labial

vara <vara ~ vörum | varaði ~ vöruðum | varaðe-n við e-u>:
advertir algú
en megnirðu’ ei börn þín frá vondu að vara, ǁ og vesöld með ódyggðum þróast þeim hjá, ǁ aptur í legið þitt forna þá fara, ǁ föðurland! áttu, — og hníga í sjá: però si no ets capaç d'apartar els teus fills del mal, i entre ells s'estén la misèria amb els vicis, torna llavors, terra pairal, a la vella matriu de la qual sortires i enfonsa't en la mar
♦ vara e-n við e-u: advertir algú d'una cosa, prevenir algú d'una cosa
♦ vara við e-u: advertir d'una cosa
♦ vara sig: vigilar, estar en guàrdia
◊ varaðu þig!: vés amb compte! vés alerta!
♦ vara sig á e-u: posar-se en guàrdia contra una cosa, anar amb compte amb una cosa

vara·áblástur <m. -áblásturs, -áblástrar>:
<MEDherpes m labial

varablóma·ætt <f. -ættar, no comptable>:
[família f de les] labiades f.pl, [família f de les] lamiàcies f.pl

vara·fiskur <m. -fisks, -fiskar>: tord roquer, junclà m (Men.) (peix Symphodus (Crenilabrus) melops)

vara·forstöðumaður <m. -forstöðumanns, -forstöðumenn>:
vicegerent m & f

vara·litur <m. -litar, -litir>: pintallavis m (tipus de cosmètic)

vara·lykill <m. -lykils, -lyklar>:
clau f de recanvi, doble (o: duplicat) m de la clau (aukalykill)
♦ varalykill að bílnum: un doble de la clau del cotxe
♦ varalykill að húsinu: un doble de la clau de la casa

vara·maður <m. -manns, -menn>:
<FUTBOL[jugador m] suplent m

varan·legur, -leg, -legt <adj.>:
1. <GENpermanent
2. (eilífurperdurable (etern, immutable)

vara·ræðismaður <m. -ræðismanns, -ræðismenn>: vicecònsol m & f

vara·sjóður <m. -sjóðs, -sjóðir>:
<ECONfons m de reserva, reserves f.pl [de capital], fons m de previsió

vara·smyrsl <n. -smyrsls, -smyrsl>: 1. crema f labial, bàlsam f labial
	2. barreta f de llavis de cacau

varast <varast ~ vörumst | varaðist ~ vöruðumst | varaste-ð ~ e-n>:
guardar-se d'una cosa ~ d'algú, estar en guàrdia davant una cosa ~ contra algú
Frigg sendi escismey sína, Fullo, til Geirrøðar. Hon bað konung varaz, at eigi fyrgerði hánom fiǫlkunnigr maðr, sá er þar var kominn í land, oc sagði þat marc á, at engi hundr var svá ólmr, at á hann myndi hlaupa. Enn þat var inn mesti hégómi, at Geirrøðr væri eigi matgóðr. Oc þó lætr hann handtaca þann mann, er eigi vildo hundar á ráða. Sá var í feldi blám oc nefndiz Grímnir, oc sagði ecci fleira frá sér, þótt hann væri at spurðr. Konungr lét hann pína til sagna oc setia milli elda tveggia, oc sat hann þar átta nætr: la Frigg va enviar la Fulla, la donzella que li guardava el cofrenet de les joies, a cal Geirrøðr. Va pregar al rei que anés amb compte que un home, versat en la màgia, que havia arribat al seu regne, no li fes cap mal encanteri, i li digué que el tret característic pel qual el reconeixeria seria que cap gos, per més mossegador que fos, no l'abordaria (envestiria) pas. Realment no era res més que una enraonia buida [l'afirmació] que en Geirrøðr no era generós amb el menjar, però tanmateix va fer prendre l'home que els gossos no varen voler envestir. Aquest home duia posat un feldr blau i es deia Grímnir i[, a banda del seu nom,] no va dir res més d'ell encara que li fessin preguntes sobre ell. El rei el va fer asseure entre dos focs per turmentar-lo perquè parlés, i hi va seure vuit dies (vocabulari: #1. eskimær: En Kuhn 1968³, pàg. 49: °esci-mær f. kammermädchen (Grm. pr A, escis- R; zu esci n. truhe); #2. varask við e-t: En Kuhn 1968³, pàg. 215: varaz við e-t sich wahren, sich hüten vor etwas (<...> ähnl. Grm. pr); #3. fyrgera: En Kuhn 1968³, pàg. 67: °fyr-gøra (rð) swv. jmdm (em) böses anzaubern (Grm. pr.); #4. hégómi: En Kuhn 1968³, pàg. 90: °hégómi m. leeres geschwätz, unwahrheit (Grm. pr); #5. pína e-n til sagna: En Kuhn 1968³, pàg. 200: pína til sagna durch foltern zur aussage bringen (Grm. pr); #6. mark: en Sijmons/Gering 1927 (III,1), pàg. 186: 23.24. sagþi þat mark á ‘sagte, daß man ihn daran erkennen könne’. En Kuhn 1968³, pàg. 136: sagði þat mark á, at... nannte das als sein merkmal, daß... (Grm. pr); )
Lambi bjó á Lambastöðum og sá, hvað Steinar hafðist að; hann gekk heiman og ofan á bakkann, og er hann kom að Steinari, þá greip hann aftan undir hendur honum. Steinar vildi slíta hann af sér. Lambi hélt fast, og fara þeir nú af melunum á sléttuna, en þá ríða þeir Þorsteinn hið neðra götuna. Steinar hafði riðið stóðhesti sínum, og hljóp hann inn með sjó; það sáu þeir Þorsteinn og undruðust, því að þeir höfðu ekki varir orðið við för Steinars. Þá þveraðist Steinar fram á bakkann, því að hann sá eigi, að Þorsteinn hefði um riðið. Og er þeir komu á bakkann framanverðan, þá hratt Lambi honum fyrir melinn ofan, en það varaðist Steinar ekki; hann rasaði ofan á sandinn, en Lambi hljóp heim. Og er Steinar komst á fætur, þá rann hann eftir Lamba; en er Lambi kom að dyrum, þá hljóp hann inn, en rak aftur hurðina. Steinar hjó eftir honum, svo að sverðið stóð fast í vindskeiðunum; skildust þeir þar; gekk Steinar heim: en Lambi vivia a Lambastaðir i va veure què pretenia l'Steinar. Se'n vanar de casa i va pujar el pendenti quan va arribar allà on era l'Steinar, el va agafar per darrere per sota dels braços. L'Steinar va voler treure-se'l del damunt, però en Lambi no va afluixar la seva estreta. Tots dos varen rodolar llavors dunes avall fins a la terra plana. I just llavors en Þorsteinn passava a cavall amb un acompanyant pel camí que passava per sota[, entre la duna i l mar]. L'Steinar hi havia muntat en el seu semental i ara aquest cavall se'n va tornar cap a cases galopant per la vorera de la mar. En Þorsteinn i el seu acompanyant ho varen veure i s'astoraren perquè no se n'havien adonat del viatge de l'Steinar. Llavors l'Steinar va pujar fins a dalt del pendent [de la duna] anant de través, perquè no havia vist que en Þorsteinn havia passat a cavall. I quan l'Steinar i en Lambi arribaren a dalt de tot del pendent, en Lambi va empènyer l'Steinar duna avall, la qual cosa va agafar desprevingut l'Steinar, el qual es va precipitar [rodolant] damunt la sorra de la platja, mentre que en Lambi se'n va tornar corrents a cases. I quan l'Steinar es va posar dret, es va posar a empaitar en Lambi, però quan en Lambi va arribar a les portes del mas, hi va entrar corrents i va embarrar la porta. L'Steinar li va pegar un cop d'espasa de manera que la punta de l'espasa va quedar clavada a les vindskeiðar del frontis. Estant així les coses, se separaren. L'Steinar se'n tornà a peu a ca seva
þeir játtu að þessi ráðagerð skyldi fram koma. Síðan bjuggust þau austur í fjörðu og varaðist Gunnar það ekki og reið Gunnar til þings: ells estigueren conformes a seguir aquest pla. Poc després, partiren cap als fiords orientals i en Gunnar no va sospitar res (no va preveure el perill i no es va prevenir, no va posar en alerta) i va partir cap al þing
miðvikudag er tíðum var lokið segir Þorgils fylgdarmönnum sínum að hann mundi ríða um daginn ofan í Stafaholt og finna Ólaf Þórðarson frænda sinn. En er þeir bjuggust kom í Reykjaholt Þorsteinn Árnason úr Síðumúla og fann það til erindis að hann færði þangað mórent vaðmál er Þorkell prestur sendi Þórði. Þorsteinn var þar meðan þeir bjuggust og fór eigi fyrr en þeir voru farnir og vissi hann þá um ferðir þeirra því að engi maður varaðist hann (SS II, cap. 390, pàg. 595): el dimecres, quan hagueren acabat els oficis, en Þorgils va dir als seus acompanyants que, al llarg del dia, baixaria fins a Stafaholt per trobar-s'hi amb l'Olau Þórðarson, el seu parent. Quan s'estaven preparant per a partir, va arribar a Reykjaholt en Þorsteinn Árnason de Síðumúli i va indicar com a pretext per a la seva vinguda que portava mórent vaðmál -burell amb llistes de color bru rogenc-, que el prevere Þorkell enviava al Þórður. En Þorsteinn es va quedar allà mentre ells es preparaven [per anar a Stafaholt] i no se n'anà fins que ells hagueren partits i quan ho va fer, ho va fer coneixedor de llur viatge a Stafaholt per tal com ningú no havia anat alerta amb ell (no havia anat amb compte, no havia estat caut o previngut amb ell) (vocabulari: #1. finna e-ð til erindis: Cf. en Baetke 19874, pàg. 115: finna, gefa [sér] e-t til erendis   etwas (als sein Geschäft) vorschützen, etwas als Vorwand nehmen; #2. mórendur: Cf. en Baetke 19874, pàg. 425: mó-rendr adj. braungestreift: mórendr kyrtill; mórent vaðmál oder mórent braungestreiftes Wollzeug (häufig als Verrechnungsmittel); hann bauð hálft verðit mórent fyrir viðinn er bot für das Holz den halben Preis in gestreifem Wollzeug; #3. varast e-n: Cf. en Baetke 19874, pàg. 700: engi maðr varaðisk hann keiner nahm sich vor ihm in acht)
Ingigerður konungsdóttir var nú vís orðin hins sanna um ætlan Ólafs konungs og gerði þegar menn ofan í Vestra-Gautland til Rögnvalds jarls og lét segja honum hvað þá var títt með Svíakonungi og brugðið var öllu sáttmáli við Noregskonung og bað jarl við varast og aðra Vestur-Gauta að þeim mundi þá ósýnn friður af Noregsmönnum. En er jarl spurði þessi tíðindi sendir hann boð um allt sitt ríki og bað þá við varast ef Noregsmenn vildu herja á þá. Jarl gerði og sendimenn til Ólafs konungs digra og lét segja honum þau orð er hann hafði spurt og svo það að hann vill halda sætt og vináttu við Ólaf konung og beiddi þess með að konungur skyldi eigi herja á ríki hans: la princesa Ingigerður ara era coneixedora, de manera fefaent, del pla del rei Olau i va enviar immediatament missatgers al Gautland occidental a cal iarl Rögnvaldur perquè el posessin al corrent del que passava amb el rei de Suècia i que havia trencat tot el tractat amb el rei de Noruega. La princesa va pregar al iarl i als altres [prohoms] gautes occidentals que estiguessin previnguts perquè ara era incert (ara no es podia preveure) que els noruecs continuessin mantenint la pau. I quan el iarl va sentir aquestes noves, va enviar un missatge per totes les seves terres manant als seus habitants que estiguessin alerta no fos cosa que els noruecs els ataquessin. El iarl també va enviar missatgers al rei Olau el Gras perquè li fessin avinent el missatge que ell havia rebut i també que ell volia mantenir l'acord de pau i l'amistat amb el rei Olau i l'instava a no atacar els seus territoris

varða <f. vörðu, vörður>:
<HISTvarða f, varda f , amuntegament o caramull de pedres, de forma més o menys piramidal, que servia per a indicar el camí
♦ leggja stein í vörðuna: <LOC FIGaportar la seva petita contribució, contribuir amb el seu petit granet de sorra
♦ reka í vörðurnar: <LOC FIG[posar-se a] quequejar, perdre la paraula, tartamudejar (p.e., a causa de la sorpresa)
♦ → náttmálavarða “caramull de pedres que servia per a indicar les nou del vespre, hora solar”

varðandi, varðandi, varðandi <adj.>:
concernent, que concerneix
♦ varðandi e-ð: que concerneix una cosa, pel que fa a una cosa, en relació a una cosa

varð·hundur <m. -hunds, -hundar>: gos guardià, ca guardià (Bal.)

varð·lið <n. -liðs, -lið>: guàrdia f (grup de gent que fan guàrdia)
	*borgaravarðliðið: la Guàrdia Civil
	rauða varðliðið: <HIST> la Guàrdia Roja (formació predecessora de l'Exèrcit Roig)

varð·liði <m. -liða, -liðar>: guarda m & f
	*borgaravarðliði: guarda civil
	hinir rauðu varðliðar (o: rauðu varðliðarnir): <HIST> els guardes rojos (durant la Revolució cultural xinesa)
	rauður varðliði: <HIST> un guarda roig (durant la revolució cultural xinesa)

varðliðs·maður <m. -manns, -menn>: guarda m & f
	*borgaravarðliðsmaður: guarda civil

varð·veita <-veiti ~ -veitum | -veitti ~ -veittum | -veitt ║ e-ð>: guardar una cosa, estotjar una cosa (Bal.)
	lesið og varðveitið leiðbeiningarnar: llegiu i guardeu les instruccions

var·færinn, -færin, -færið: 1. (gætinn) prudent (discret & cautelós)
	2. (varúðarfullur) previngut -uda (caut)

varga·kjaftur <m. -kjafts, -kjaftar>:
batisaure m ferotge (peix Bathysaurus ferox)

< vargs·belgur <m. - belgjar (o: -belgs), -belgir. Gen. pl.: -belgja; dat.pl.: -belgjum>:
pell f de llop (úlfsbelgur)

varg·tré <n. -trés, -tré. Gen. pl.: -trjáa; dat.pl.: -trjám>:
arbre m de lladres, arbre emprat per a penjar-hi lladres i d'altres malfactors. El mot reapareix en el Hêliand saxó en la forma wargtreo (gálgatré)
◊ fram lǫ́go brautir, | fundo vástigo ║ oc systor son | sáran á meiði, ║ vargtré vindkǫld | vestan bœiar; ║ trýtti æ trǫno hvǫt, | títt varat bíða: els camins s'estenien cap endavant, trobaren els mals viaranys i el fill de llur germana (en realitat, és el cadàver del fillastre de llur germana), ferit a l'arbre [ventós] ([vindga]meiðr = la forca), entre els arbres de lladres, freds pel vent a l'oest del bœr. La incitació (hvǫt = incitació, esperonament) de la grua (trana = grua = Guðrún = l'execució d'en Randverr i la Svanhildr havia fet que la Guðrún incités els seus fills a prendre venjança del rei Ermanaric. La incitació de la grua significa, doncs, la venjança que és a punt d'acomplir-se) tothora frissava, no admetia dilació (interpreto l'adverbi títt com un adverbi temporal amb el significat de sovint, la qual cosa el converteix en sinònim, a nivell poètic, de l'adverbi æ de l'hemistiqui anterior. En trobar-se en una oració negativa, el mot passa a tenir el significat invers al que té habitualment, és a dir, passa a significar-hi mai. El significat del vers és, segons la meva interpretació: l'acompliment de la venjança és tan urgent que no cal pensar ni en despenjar el cos del penjat pel qual es duu a terme aquesta venjança)

  Crec apropiat de reproduir aquí aquest comentari d'en Hans Kuhn:  
  Nun ist aber in vargr nicht ein Name des Wolfs auf Verbrecher übertragen, sondern es ist umgekehrt. Die Bedeutung „Verbrecher“ oder „Verdammter“ ist gemeingermanisch, „Wolf“ nur nordisch. Alle Ableitungen, von got. gawargjan „verdammen, ächten“ und wargiþa„Verdamnis“ an, gehören auf die rechtliche und ethische Seite. Die ablautenden Verwandten des Worts, mhd. erwergen und erwürgen mit altn. virgill und alts.wurgil „Strang des Galgens“, machen es wahrscheinlich, daß *warɣaz ursprünglich den bezeichnet hat, der den Strang verdient oder zu ihm verurteilt ist. Die Bedeutung „Wolf“ ist eindeutig sekundär.  
  Hans Kuhn: “Gaut”. Dins: Hans Kuhn: Kleinere Schriften zur Literatur- und Geistesgeschichte. Band 2: Literaturgeschichte. Heldensage und Heldendichtung. Religions- und Sittengeschichte. Recht und Gesellschaft. Berlin: Walter de Gruyter & Co., 1971, pp. 364-377. Aquí pàg. 368.  
     

var·hugur <m. -hugar, no comptable>:
prevenció f (predisposició de l'ànim, especialment desfavorable, envers una cosa)
♦ gjalda varhug við e-u: <LOC FIGdesconfiar (o: malfiar-se) d'una cosa, anar previngut -uda amb una cosa

varið:
supí de → verja “defensar; emprar (temps, diners)”

varissít <n. varissíts, no comptable>:
<GEOLvariscita f (Al(PO4)·2H2O, ortoròmbic)

varissít·náma <f. -námu, -námur>:
mina f de variscita
♦ forsögulegu varissítnámurnar í Gavà: les mines prehistòriques de variscita de Gavà

varíólít <n. varíólíts, varíólít>:
<GEOLvariolita f

varíólískur, varíólísk, varíólískt <adj.>:
<GEOLvariolític -a
♦ varíólískt basalt: basalt variolític
♦ varíólísk hrafntinna: obsidiana variolítica
♦ varíólísk skipan: estructura variolítica

var·kár, -kár, -kárt <adj.>:
caut -a, cautelós -osa, previngut -uda, prudent 

var·kárni <f. -kárni, no comptable>:
cautela f, prudència f 

varla <adv.>:
a penes, tot just, escassament

var·lega <adv.>:
amb compte (o: cautela; o: prudència), prudentment
♦ fara varlega: <LOCanar amb compte
síðan fóru þau, ok var þeim konungi ok drottningu ekit um ísinn. Þjófr mælti: "Fari þér varliga, því at ótraustr er íssinn": després van partir. El carruatge, en el qual anaven el rei i la reina, hagué de travessar un llac gelat. En Þjófr va dir: “Aneu amb compte perquè el gel no és segur (=massa prim)”
♦ biða e-n fara varlega: encomanar a algú que vagi amb compte (o: amb prudència; o: previngudament), encomanar a algú que sigui previngut [durant un viatge], encomanar a algú que viatgi tening cautela (fórmula antiga de comiat)
flokkarnir skildu í Dölum miðvikudaginn en Ólafsmessa síðari var fimmtadag. Þórður Sturluson gekk að Þorvaldi áður þeir skildu og bað hann fara varlega og varast Hrafnssonu, lést eigi vita hvar þeir voru og kvað hann dvalist hafa svo lengi þar í sveitum að hver maður mátti njósna um ferðir hans er vildi (SS I, cap. 213, pàg. 306): els escamots es varen separar als Dalir el dimecres i la segona festa de sant Olau (el 3 d'agost) aquell any queia en dijous. En Þórður Sturluson va anar a veure en Þorvaldi abans de separar-se i li va encomanar que anés amb precaució i que es guardés dels fills d'en Hrafn, li digué que no sabia pas on eren i va acabar dient-li que en Þorvaldur havia estat tant de temps en aquelles contrades que tothom que hagués volgut s'havia pogut informar en secret de les seves anades i vingudes
ritaði konungr þá bréf til hertogans með ábóta ok bað hann halda þessi grið, eðr gera konungi orð ef hann vildi ǫðruvís. Enn konungr gaf heimleyfi lendum mǫnnum, ok bað þá fara varliga, þar til er vitað væri hversu haldin væri griðin: el rei aleshores va escriure una letra al duc, que li va fer arribar per l'abat [Bjǫrn], en la qual li pregava que mantingués aquesta treva o, si volia fer altrament, que ho notifiqués al rei. Tot seguit, el rei va donar comiat als lendir menn, però els encomanà que anessin amb cautela fins que no se sabés com quedava la cosa amb la treva[, si es mantindria o no]
Öngull mælti og bað þá fara varlega og geyma sín vel "því að vér megum sigra þá ef vér geymum ráðs að": l’Öngull va parlar per encomanar-los que actuessin (anessin) amb cautela i que tinguessin bona cura de si mateixos “car els podrem derrotar amb certesa si obrem amb seny” (vocabulari: #1. geyma ráðs að: Cf. R. C. Boer 1900, pp. 283: 5. geyma ráðs at, „mit überlegung zu werke gehen“; Cf. Baetke 19874, pàg. 479: ráð <...> 3. kluge Überlegenheit, Besonenheit <...>)
Þórir bjóst til ferðar þessarar og Guðmundur son hans, Ketilbjörn, Gunnar, Grímur og allir fóstbræður Þóris. Þar var og Gilli hinn suðureyski. Þeir voru tveir tigir saman er þeir riðu inn með Gilsfirði. Þar fann Þórir Þórarin krók. Hann bað Þóri fara varlega. Þá var sem mestur fjandskapur með þeim Steinólfi því að þeir deildu um Steinólfsdal. Þórir bað Þórarin halda njósnum til ef hann yrði var við nokkurar skipaferðir: en Þórir es va preparar per aquest viatge ensems amb en Guðmundur, son fill, i en Ketilbjörn, i en Gunnar, i en Grímur i tots els germans de jurament d'en Þórir. També hi era en Gilli de les Illes Hèbrides. En total eren vint quan partiren cap al fiord de Gilsfjörður on en Þórir s'hi va trobar amb en Þórarinn Ganxo. Aquest va instar en Þórir a tenir cautela durant aquell viatge. En aquella època l'Steinólfur i ell es tenien una gran enemistat ja que pledejaven per la vall d'Steinólfsdalur. En Þórir va demanar al Þórarinn que estigués a l'aguait (espiés) si percebia el pas de cap vaixell
♦ fara varlega fyrir e-m: parar compte amb algú, anar amb compte amb algú
Hallvarður segir Gunnari að Ölvir hafði lagið til skipin. Gunnar varð glaður við það. Þeir bjuggu ferð sína þaðan og er þeir voru búnir gengu þeir fyrir Ölvi og þökkuðu honum en hann bað þá vel fara og varlega fyrir þeim bræðrum: en Hallvarður va dir al Gunnar que l'Ölvir els havia posat les naus a disposició. En Gunnar es va posar content de sentir-ho. Varen preparar llur viatge d'allà i quan estigueren preparats, es varen presentar davant l'Ölvir i li donaren les gràcies. Ell els va instar a parar compte amb els germans

varma- <en compostos>:
tèrmic -a

varma·depla <f. -deplu, -deplur>:
verònica pèrsica (planta Veronica persica)

varma·orka <f. -orku, -orkur>:
energia tèrmica

varmi <m. varma, no comptable>:
escalfor m, calentor f

varmur, vörm, varmt <adj.>:
calent -a (agradablement calent)
◊ þér klæðið yður, en verðið þó ekki varmir: us vestiu, però no aconseguiu pas d'escalfar-vos

varnar:
gen. sg. de vörn “defensa”

varnar- <en compostos>:
<MILdefensiu -iva, de defensa

varnar·aðili <m. -aðila (o: -aðilja), -aðilar (o: -aðiljar)>:
<JURpart demandada

varnar·bandalag <n. -bandalags, -bandalög>:
<MILaliança defensiva

varnar·garður <m. -garðs, -garðar>:
1. (flóðgarðurmur m (o: dic m) de contenció (contra l'embat de les ones, l'avenç de les dunes etc.,)
2. (varnarveggur, múrmuralla f, mur m de protecció  (element defensiu)
◊ þeir voru sem varnargarður (חוֹמָה, ḥōmāhí kringum oss bæði um nætur og daga allan þann tíma, er vér héldum fénu til haga nálægt þeim: ens feien de muralla nit i dia, tot el temps que hem estat amb ells pasturant les ovelles
◊ en Jóab og menn hans komu og umkringdu hann í Abel Bet Maaka og hlóðu virkisvegg gegn borginni upp að varnargarðinum (בַּחֵל, ba-ḥēl). Gekk nú allt liðið, er með Jóab var, sem ákafast fram í því að brjóta múrinn (הַחוֹמָה, ha-ḥōmāh)en Joab i els seus homes hi anaren i van assetjar-lo a Abel Bet-Maacà, aixecant contra la ciutat un terraplè que arribava fins a la barbacana. Tot l'exèrcit de Joab minava la muralla per fer-la caure
3. (varnargirðingtanca protectora  (construcció contra l'acció dels animals)
4. <FIGbaluard m, bastió m  (element de protecció, de defensa, contra noves idees etc.)

varnar·girðing <f. -girðingar, -girðingar>:
tanca protectora, tanca f de protecció

varnar·her <m. -hers, -herir>:
<MILexèrcit defensiu, exèrcit m de defensa 
♦ ísraelskur varnarher: exèrcit de defensa d'Israel, TSàHaL m (Ísraelsher)

varnar·laus, -laus, -laust <adj.>:
indefens -a
◊ þér eruð njósnarmenn, þér eruð komnir til þess að sjá, hvar landið er varnarlaust fyrir: sou espies! heu vingut per veure els llocs indefensos del país!
◊ eigi er svo, heldur eruð þér komnir til þess að sjá, hvar landið er varnarlaust fyrir: no é pas així, sinó que heu vingut per observar els llocs indefensos del país
◊ Drottinn varðveitir varnarlausa, þegar ég var máttvana hjálpaði hann mér: el Senyor guarda els indefensos; quan em vaig trobar sense forces, ell em va ajudar
♦ standa varnarlaus gagnvart e-u: trobar-se indefens davant una cosa
♦ vera varnarlaus gegn e-u ~ e-m: estar desprotegit -ida davant una cosa ~ algü

varnar·leysi <n. -leysis, no comptable>:
indefensió f

varnar·lið <n. -liðs, -lið>:
<MILtropes m de defensa, tropes defensives

varnar·lyf <n. -lyfs, -lyf. Gen. pl.: -lyfja; dat.pl.: -lyfjum>:
<MEDpreventiu m, profilàctic m

varnar·maður <m. -manns, -menn>:
<FUTBOLdefensa m, rereguarda m
♦ aftasti varnarmaður: defensa lliure
♦ hægri varnarmaður: defensa dret
♦ vinstri varnarmaður: defensa esquerre

varnarmála·ráðherra <m. -ráðherra, ráðherrar>:
ministre m de defensa, ministra f de defensa

varnarmála·ráðuneyti <n. -rúðuneytis, -rúðuneyti>:
ministeri m de defensa

varnar·meðal <n. -meðals, -meðul>:
<MEDpreventiu m, profilàctic m

varnar·rit <n. -rits, -rit>:
al·legat m en defensa de, apologia f

varnar·ræða <f. -ræðu, -ræður>:
al·legat m en favor d'algú, discurs m en defensa d'algú

varnar·samningur <m. -samnings, -samningar>:
<POLÍTtractat m de defensa, tractat defensiu

varnar·staða <f. -stöðu, no comptable>:
<& MILposició f de defensa, posició defensiva
♦ vera í varnarstöðu: estar a la defensiva, estar en posició defensiva

varnar·stríð <n. -stríðs, -stríð>:
1. <GENguerra defensiva
2. <RELIGguerra f requerida, milhèmet f hovà (מִלְחֶמֶת חוֹבָה)

varnar·veggur <m. -veggjar, -veggir>:
1. <MILmur defensiu, mur m de defensa
2. <FUTBOLbarrera f

varnar·virki <n. -virkis, -virki>:
1. <MILbastió defensiu  (tipus de fortificació)
2. <FIGbaluard m, bastió m  (element de protecció, de defensa, contra noves idees etc.)

varnar·þing <n. -þings, -þing>:
<JURtribunal m competent  (per a jutjar un afer)

varnings·hús <n. -húss, -hús>:
magatzem m

varnings·maður <m. -manns, -menn>:
marxant m, venedor ambulant

varningur <m. varnings, pl. no hab.>:
mercaderia f, gènere m (de botiga, de venedor)

varnir:
nom. & ac. pl. de vörn “defensa”

var·orður, -orð, -ort <adj.>:
que parla amb circumspecció

varp <n. varps, vörp>:
1. (varpstaðurlloc m de nidificació (indret on els ocells fan el niu i hi coven els ous)
2. (það að verpa eggjumposta f (d'ous)
3. (kastllançament m (git)
4. (í vef, á saumi & skóvarpvorera f  (orla cosida a roba o sabada)

varp:
1ª & 3ª pers. sg. del pretèrit ind. de verpa “llançar”

varpa <f. vörpu, vörpur>:
bou m, teranyina f (art de pesca)

varpa <varpa ~ vörpum | varpaði ~ vörpuðum | varpaðe-u>:
1. (kastallançar una cosa (tirar, gitar)
♦ varpa akkeri: llançar làncora, ancorar
♦ varpa e-m í fangelsi: llançar algú a la presó
♦ varpa e-u burt: llençar una cosa, tirar una cosa
♦ varpa e-u frá sér: llençar una cosa, tirar una cosa
♦ varpa e-u út: llençar una cosa, tirar una cosa
♦ varpa e-u að baki sér: <LOC FIGtirar-se una cosa a l'esquena, passar-se una cosa pel folre (despreocupar-se'n totalment)
◊ en þeir gjörðust þverbrotnir og gjörðu uppreisn gegn þér og vörpuðu lögmáli þínu að baki sér: però es van revoltar i es van rebel·lar contra vós i tant se'ls en donava de la vostra llei
♦ varpa hlutkesti [til þess að <+ inf.>]: <LOC FIGtirar les sorts [per <+ inf.>]  (sortejar, fer un sorteig per decidir una cosa)
◊ höfðingjar lýðsins settust að í Jerúsalem, en hinir af lýðnum vörpuðu hlutkesti til þess að flytja einn af hverjum tíu inn, að hann tæki sér bústað í Jerúsalem, borginni helgu, en hinir níu tíundupartarnir bjuggu í borgunum: els caps del poble s'establiren a Jerusalem. La resta del poble van tirar les sorts per tal de fer-ne venir un, de cada deu, a residir a Jerusalem, la ciutat santa, mentre que els altres nou residien a les viles del voltant
♦ varpa hlutum [um að <+ inf.>]: <LOC FIGtirar les sorts [per <+ inf.>]  (decidir una cosa amb un sorteig)
◊ og vér, prestarnir, levítarnir og lýðurinn vörpuðum hlutum um viðargjöfina, um að færa viðinn í musteri Guðs vors eftir ættum vorum á tilteknum tíma á ári hverju: i nosaltres, sacerdots, levites i poble, vam tirar les sorts pel que fa a les ofrenes de llenya, per portar la llenya al temple del nostre Déu, cada any, en els temps establerts i per famílies
♦ varpa öndinni: <LOC FIGllançar un sospir (sospirar amb força, sorollosament)
◊ þeir risu þá upp og vörpuðu fast öndinni og mæltu: es van posar drets, van sospirar feixugament i digueren
♦ varpa öndinni léttar: fer un sospir d'alleujament
♦ varpa öndinni mæðilega: llançar un profund sospir
2. (senda út & kasta framprojectar una cosa (ombra, llum)
♦ varpa mynd á vegg: projectar una imatge a la paret
♦ varpa löngum skuggum: projectar unes ombres llargues, fer unes ombres llargues
♦ varpa ljósi á e-ð: <LOC FIGprojectar llum sobre una cosa, fer llum sobre una cosa
♦ varpa skugga á e-ð: <LOC FIGprojectar una ombra sobre una cosa
♦ varpa e-u fram: <LOC FIGplantejar una cosa
♦ varpa spurningu: plantejar una qüestió
3. (í saumiorlar una cosa (guarnir una tela o una sabata amb vora)

varpa·sveifgras <n. -sveifgrass, -sveifgrös>:
pèl m de ca, pèl m de bou, pelosa f (planta Poa annua)

varp·fugl <m. -fugls, -fuglar>:
ocell m nidificant, ocell m que nidifica

varp·hæna <f. -hænu, -hænur>:
gallina ponedora

varpi <n. varpa, varpar>:
<MATfuntor m
♦ fleygaður varpi: funtor exacte

varp·land <n. -lands, -lönd>:
ponedor m (indret on els ocells hi nidifiquen en massa)

varp·lína <f. -línu, -línur>:
<MATlínia f projectant

varp·ljós <n. -ljóss, -ljós>:
projector m (tipus de llum)

varp·myndun <f. -myndunar, -myndanir>:
<MATprojectivitat f

varp·rúm <n. -rúms, -rúm>:
<MATespai projectiu

varp·rúmfræði <f. -rúmfræði, no comptable>:
<MATgeometria projectiva

varp·slétta <f. -sléttu, -sléttur>:
<MATpla projectiu

varp·stöð <f. -stöðvar, -stöðvar>:
ponedor m (indret protegit i d'accés restringit on els ocells hi nidifiquen i ponen)

varp·tími <m. -tíma, pl. no hab.>:
temps m de la posta (època de nidificació dels ocells)

var·sími <m. -síma, -símar>:
(kjölfar skipsdeixant m (solc que va deixant un vaixell)

Varsjá <f. Varsjár, no comptable>:
Varsòvia f

Varsjár·bandalagið <n. -bandalagsins, no comptable>:
Pacte m de Varsòvia

varsla <f. vörslu, vörslur. Gen.pl.: varslna>:
(geymsla, gæslacustòdia f (guarda & empresonament preventiu)
◊ takið hann höndum og færið brott í tryggri vörslu: agafeu-lo, endueu-vos-el i poseu-lo sota custòdia segura
◊ hver sem stelur manni og selur hann, eða hann finnst í hans vörslu, hann skal líflátinn verða: qui rapti un home i el vengui o si l'hi troben sota custòdia seva, sia condemnat a mort
♦ taka e-ð í sína vörslu: agafar una cosa en custòdia
♦ það er ekki lengur í mínum vörslum (o: í vörslu minni)ja no està en poder meu, ja no ho tinc jo

vart <adv.>:
a penes, tot just, difícilment
◊ hann gat vart talað vegna hugaræsings: a penes podia parlar a causa de l'excitació

varta <f. vörtu, vörtur. Gen.pl.: vartna o: varta>:
1. <GENberruga f, fic m (Bal.
2. (geirvartamugró m, mugueró m (Mall., Men.; ekki ritm./no lit.) (de pit)

var·tappi <m. -tappa, -tappar>:
<ELECTRfusible m, plom m

vartari <m. vartara, vartarar>:
llobarro m, llop m (Mall.(peix Dicentrarchus labrax) (barri)

varúð <f. varúðar, no comptable>:
precaució f
♦ með varúð: amb precaució (o: cautela), amb compte
♦ til varúðar: per precaució
♦ varúð!: compte!
♦ varúð og hóf!: prudència i mesura!

varúðar·ráðstöfun <f. -ráðstöfunar, -ráðstafanir>:
mesura preventiva, mesura f de precaució
♦ gera varúðarráðstafanir gegn e-u: adoptar [les degudes] mesures preventives contra una cosa

varúðar·regla <f. -reglu, -reglur. Gen.pl.: -reglna o: -regla>:
mesura f de precaució

var·úlfur <m. -úlfs, -úlfar>:
home m llop, home-llop m, licantrop m

vasa·biljarður <m. -biljarðs, no comptable>:
billar pool m, billar americà

vasa·bók <f. -bókar, -bækur>:
1. (kiljallibre m de butxaca (llibre en format de butxaca)
2. (blokkbloc m de notes (quadernet)

vasa·diskó <n. -diskós, -diskó>:
walkman m

vasa·greiða <f. -greiðu, -greiður. Gen.pl.: -greiðna o: -greiða>:
pinta f de butxaca

vasa·hnífur <m. -hnífs, -hnífar>:
ganivet m de butxaca

vasa·klútur <m. -klúts, -klútar>:
mocador m [de butxaca]

vasa·ljós <n. -ljóss, -ljós>:
lot f, llanterna m [de butxaca], pila f (Bal.)

vasa·peli <m. -pela, -pelar>:
ampolleta f d'aiguardent per dur a la butxaca

vasa·peningar <m.pl -peninga>:
diners m.pl de butxaca (diners per a petites despeses)

vasa·reiknir <m. -reiknis, -reiknar>:
calculadora f de butxaca

vasast <vasast ~ vösumst | vasaðist ~ vösuðumst | vasastí e-u>:
ficar-se en una cosa, ficar el nas en una cosa
♦ vasast í annarra manna málum: ficar-se en els afers dels altres
♦ vasast í mörgu: ficar-se en massa coses

vasa·tölva <f. -tölvu, -tölvur>:
iPhone m, iPod m

vasa·úr <n. -úrs, -úr>:
rellotge m de butxaca

vasa·útgáfa <f. -útgáfu, -útgáfur>:
edició f de butxaca

vasa·þjófur <m. -þjófs, -þjófar>:
carterista m & f, lladre m de butxaques

vasi <m. vasa, vasar>:
1. <GENbutxaca f
♦ með höndum í vösum: amb les mans a les butxaques
♦ borga e-ð úr eigin vasa: <LOC FIGpagar una cosa de la pròpia butxaca, pagar una cosa dels seus propis diners
♦ fara illa í vasa: #1. <GENcaber malament dins la butxaca, entrar malament dins la butxaca#2. <LOC FIGanar només a la seva i no encaixar bé enlloc ni amb ningú
◊ og Kolka læknir fór illa í vasa: i el metge Kolka era un outsider, anava a la seva
♦ ganga í vasa e-s: <LOC FIGfer-li una gorra a algú, fer que un altre pagui la despesa pròpia
♦ hafa djúpa vasa: <LOC FIGtenir les butxaques ben plenes, tenir els diners a cabassos
♦ hafa e-ð upp á vasanum: <LOC FIGtenir una cosa, estar en poder d'una cosa
◊ þegar menn fara að veiða með dýrt veiðileyfi upp á vasanum þá vilja þeir sjá fisk, ekki satt!?: quan se surt a pescar amb un permís de pesca car a la butxaca, es vol veure peix, oi?!
♦ hafa e-n í vasanum: <LOC FIGtenir algú [ficat] a la butxaca
♦ stinga e-u í vasann: ficar-se (o: posar-se) una cosa a la butxaca
♦ stinga fé í eigin vasa: <LOC FIGomplir-se les butxaques [de diners no propis], embutxacar-se diners (de manera il·lícita o fraudulenta)
2. (krukkagerro m (ornamental, per tenir-hi flors etc.)

vasilín <n. vasilíns, no comptable>:
vaselina f

vaska <vaska ~ vöskum | vaskaði ~ vöskuðum | vaskað[e-ð] upp>:
fregar els plants, escurar [els plats] (Val., Bal.
◊ Kristín María vaskaði upp eftir svakalega máltíð: la Kristín María va escurar després d'un àpat colossal

vaska·fat <n. -fats, -föt>:
ribella f de fregar els plants, brullola f d'escurar els plats (Bal.

vask·lega <adv.>:
amb valentia, amb bravura, abrivadament (o: bravesa
◊ sæk þú vasklega að borginni og brjót hana: ataca la ciutat amb valentia i arrasa-la
◊ þeir munu í stríðinu verða eins og hetjur, sem troða niður saurinn á strætunum, og þeir munu berjast vasklega: en la guerra seran com uns paladins que trepitgen el fang dels carrers i hi lluitaran amb ardidesa

vask·legur, -leg, -legt <adj.>:
1. (röskurple -ena d'energia (dinàmic, vital)
2. (karlmannlegurbaronívol -a, gallard -a (ben plantat i d'aspecte viril i vigorós)
◊ Sigurður konungur gerðist maður mikill og sterkur, vasklegur maður sýnum, jarpur á hár, munnljótur og vel að öðrum andlitssköpum: el rei Sigurd es va fer un home cepat i fort, d'apariència baronívola, de cabells castanys, de boca lletja però bé pel que fa als altres trets facials
◊ var þá fylkt. Gekk konungur og Eyvindur fyrir fylkingunni. Hafði Magnús konungur hjálm á höfði og rauðan skjöld og lagt á með gulli leó, gyrður sverði því er Leggbítur var kallað, tannhjaltað og gulli vafiður meðalkaflinn, hið besta vopn. Hann hafði kesju í hendi. Hann hafði silkihjúp rauðan yfir skyrtu og skorið fyrir og á bak leó með gulu silki. Og var það mál manna að eigi hefði séð skörulegra mann eða vasklegra. Eyvindur hafði og silkihjúp rauðan og með sama hætti sem konungur. Var hann og mikill maður og fríður og hinn hermannlegsti: aleshores els exèrcits es col·locaren en ordre de batalla. El rei i l'Eyvindur avançaven davant les seves tropes formades en ordre de batalla. El rei Magnús duia posat un casc i portava un escut vermell. En aquest escut hi havia incrustat un lleó daurat. El rei portava cenyida una espasa que es deia Leggbítur (Tallacames), tenia la guarda i el pom guarnits d'ivori de morsa i el mantí enrevoltillat de fil d'or: la millor de les armes. A la mà hi duia una kesja (una mena de javelina). Portava un hjúpur (aquí potser cotardia o cota d'armes) de seda vermella damunt la skyrta (aquí potser fasset o farset). El hjúpur (la cota d'armes?) tenia brodat (? skorið), amb fil de seda groga, un lleó tant a la part davantera com a l'esquena. Tothom deia que mai de la vida no havien vist un home més imposant (stattlich) i baronívol. L'Eyvindur també duia un hjúpur (cota d'armes, cotardida) de seda vermella afaiçonada de la mateixa manera que la del rei. Ell també era un home alt i bell i amb el posat més marcial que un es pugui imaginar
3. (hugrakkurabrivat -ada, ardit -ida (valent, estrenu)
◊ Högni var maður vasklegur og vel að sér ger og tortryggur og þorðu þau fyrir því eigi að segja honum fyrirburðinn: En Högni era un home valerós i dreturer, però recelós del que li diguessin, i per això ells no van pas gosar a contar-li res de l'aparició
◊ hann var þeirra yngstur en hinir eldri synir Brjáns konungs voru frumvaxta og manna vasklegastir: ell n'era el més jove; pel que fa als fills més grans del rei Brjánn, ja eren adults i els més ardits dels homes

vaskur <m. vasks, vaskar>:
pica f (d'aigüera per escurar-hi els plats, de lavabo etc.)
◊ vaskar á baðherbergjum: piques de lavabo

vaskur, vösk, vaskt <adj.>:
1. (hrausturvalent -a, brau -ava (coratjós, ardit)
◊ og verið nú hughraustir og látið á sjá, að þér séuð vaskir menn: i ara tingueu coratge, que se us vegi que sou valents
2. (röskurple -ena d'energia (dinàmic, vital)

vassilín <n. vassilíns, no comptable>:
variant de vasilín ‘vaselina’

vast:
2ª pers. sg. del pretèrit ind. de vinda “tòrcer; cargolar”

Vatíkanið <n. Vatíkansins, no comptable>:
el Vaticà, la Ciutat del Vaticà

vatíkanskur, vatíkönsk, vatíkanskt <adj.>:
vaticà -ana

vatn <n. vatns, vötn>:
1. (löguraigua f (H2O)
◊ fiskarnir í ánni skulu deyja og áin fúlna, svo að Egypta skal velgja við að drekka vatn (וְנִלְאוּ מִצְרַיִם, לִשְׁתּוֹת מַיִם מִן-הַיְאֹר) úr ánni: els peixos del riu es moriran, i el riu pudirà tant, que els egipcis tindran aversió a beure l'aigua del riu
◊ jörðin var þá auð og tóm, og myrkur grúfði yfir djúpinu, og andi Guðs sveif yfir vötnunum (עַל-פְּנֵי הַמָּיִם): la terra era llavors inhabitada i buida: les tenebres cobrien l'abisme i l'esperit de Déu planava sobre les aigües
◊ Guð kallaði þurrlendið jörð, en safn vatnanna (וּלְמִקְוֵה הַמַּיִם) kallaði hann sjó: el terreny sec Déu l'anonemà terra i l'aplec de les aigües Déu l'anonemà mar
◊ óblandað vín er óhollur drykkur og sömuleiðis eintómt vatn (ὡσαύτως δὲ καὶ ὕδωρ πάλιν πολέμιον). En vín vatni (οἶνος ὕδατι συγκερασθεὶς ἡδὺς) blandið er lystugasti drykkur og veldur vellíðan. Á sama hátt ræður efnisskipan því hvort sagan vekur þeim ánægju sem hana lesa. Hér skal svo staðar numið: el vi sense mesclar [amb aigua] és una beguda malsana i el mateix ho és l'aigua sola. Però el vi barrejat amb aigua és una beguda agradabilíssima i causa benestar. De la mateixa manera, la disposició de la matèria determina si el relat desperta la satisfacció al qui el llegeix. I aquí així s'atura [el meu relat]
♦ ausa vatn: poar aigua, treure aigua [d'un pou]
◊ og hann áði úlföldunum utan borgar hjá vatnsbrunni að kveldi dags, í það mund, er konur voru vanar að ganga út að ausa vatn (אֶל-בְּאֵר הַמָּיִם)i féu reposar els camells fora de la vila, a prop d'un pou, cap al vespre, a l'hora quan les dones solien sortir a poar aigua
♦ ausa vatni á e-n: ruixar algú amb aigua
♦ ausa e-n vatni: #1. <GENruixar algú amb aigua#2. <RELIGbatejar algú, batiar algú m (Bal.
♦ á kafi undir vatni: submergit -ida
♦ vera á kafi undir vatni: estar submergit -ida
♦ á vatni: a l'aigua, dins l'aigua
♦ átappað vatn: aigua embotellada
♦ bera vatn í hripum: <LOC FIGdonar allargues, marejar la perdiu (anar a cercar lluny el que es té a prop [i no es vol veure])
♦ brenna e-n á heitu vatni: escaldar algú
♦ drekka vatn: beure aigua
♦ eins og að drekka vatn: <LOC FIGésser [com] bufar i fer ampolles, ésser peix al cove
♦ drykkjarhæft vatn: aigua potable (o: bevible)
♦ dýfa ekki hendi sinni í kalt vatn: <LOC FIGno fotre'n ni brot
♦ eimað vatn: aigua destil·lada
♦ ferskt vatn: aigua dolça
♦ fljótandi vatn: aigua líquida
♦ frosið vatn: aigua congelada
♦ ganga í vatnið: <LOC FIGdeixar-se enredar 
♦ gára ekki vatnið: <LOC FIGno remoure les aigües, no remenar la merda (deixar-ho tot com està i sense tocar)
♦ gruggugt vatn: aigua tèrbola
♦ fiska í gruggugu vatni: <LOC FIGpescar en aigües tèrboles
♦ e-ð heldur ekki vatni: <LOC FIGuna cosa fa aigua per totes bandes
♦ hart vatn: aigua dura
♦ ískalt1 / kalt2 / svalt3 / volgt4 / hlýtt5 / heitt6 vatn:  aigua gelada1 / freda2 / fresca3 / tèbia4 / agradablement calenta5 / calenta6
♦ kasta af sér vatni: fer un roi
♦ kalkríkt vatn: aigua rica en calci
♦ kristaltært vatn: aigua cristal·lina
♦ kolsýrt vatn: aigua [mineral] carbonatada (o: carbònica; o: gasificada)
♦ leysanlegur í vatni: hidrosoluble, soluble en aigua
♦ lygnt vatn: aigua tranquil·la, aigua calma
♦ í lygnu vatni er oft langt til botns: <LOC FIGles aigües tranquil·les solen ésser fondes (les persones callades i tanquil·les solen ésser profundes en els seus pensaments)
♦ hún mátti ekki vatni halda fyrir hrifningu: <LOC FIGno va poder contenir les llàgrimes a causa de l'emoció
♦ mikið vatn hefur runnið til sjávar: <LOC FIGha plogut molt [de llavors ençà] (ha passat molt de temps)
♦ mjúkt vatn: aigua tova
♦ óleysanlegur í vatni: no hidrosoluble, no soluble en aigua
♦ ósaltað vatn: aigua no salada
♦ rennandi vatn: aigua corrent
♦ staðnað vatn: aigua estancada
♦ e-ð svífur yfir vötnunum: <LOC FIGs'ensuma una cosa, una cosa plana en l'ambient
♦ sækja vatnið yfir lækinn: <LOC FIGanar a cercar lluny l'aigua i tenir el torrent a prop (anar a cercar lluny el que es té a prop [i no es vol veure])
♦ tært vatn: aigua límpida
♦ upp á vatn og brauð: a pa i aigua
♦ vatn til notkunar í iðnaði: aigua f per a ús industrial
♦ vatn til notkunar í landbúnaði: aigua f per a ús agrícola
♦ veita vatni á akra sína: irrigar els seus camps, regar els seus camps
♦ vígt vatn: aigua beneïda
♦ það kemur allt með kalta vatninu: <LOC FIGtemps al temps
♦ það sér ekki högg á vatni: <LOC FIGno s'hi nota la diferència
♦ þetta er vatn á hans myllu: <LOC FIGaixò és llenya per al seu foc, això és com aigua per al seu molí, això li va més que de primera
♦ þungt vatn: aigua pesant
♦ → bergvatn “aigua de font (o: de deu), aigua mineral natural”
♦ → brunnvatn “aigua de pou”
♦ → drykkjarvatn “aigua potable”
♦ → ferskvatn “aigua dolça, aigua continental”
♦ → frárennslisvatn “aigües residuals”
♦ → fráveituvatn “aigües residuals”
♦ → gosvatn “aigua de Seltz”
♦ → grunnvatn “aigua de la capa freàtica, aigua subterrània”
♦ → kalkvatn “aigua calcària; aigua de calç; llet de calç” 
♦ → kóngavatn “aigua règia”
♦ → kranavatn “aigua d'aixeta”
♦ → kölnarvatn “aigua de Colònia”
♦ → leysingarvatn “aigua procedent de la fosa de la neu”
♦ → lindarvatn “aigua de font”
♦ → neysluvatn “aigua apta per al consum humà”
♦ → ofanvatn “aigües residuals procedents de la pluja o resultants de la fosa de la neu”
♦ → regnvatn “aigua de pluja”
♦ → saltvatn “aigua salada”
♦ → sjávarvatn “aigua de mar”
♦ → skilvatn “aiguafort”
♦ → skolavatn “aigua d'esbandir”
♦ → skolvatn “aigua d'esbandir”
♦ → sódavatn “[aigua de] soda”
♦ → súrvatn “aigua oxigenada” (H2O2)
♦ → uppsprettuvatn “aigua viva, aigua de font”
♦ → uppþvottavatn “aigua de rentar els plats, aigua d'escurar, aigua de [fer] l'escurada”
♦ → vígsluvatn “aigua beneïda”
♦ → yfirborðsvatn “aigua de superfície, aigua superficial”
♦ → ölkelduvatn “aigua mineral [natural]”
2. (legvatnaigües f.pl (líquid amniòtic)
♦ missa vatnið: <LOC FIGtrencar aigües
3. (munnvatnsaliva f
♦ það kemur vatn í munninn á mér: <LOC FIGaixò em fa venir aigua a la boca, se'm fa la boca aigua (cast., ekki ritm./no lit.
♦ ég fékk vatn í munninn: <LOC FIGem va venir l'aigua a la boca, em va fer venir aigua a la boca
4. (tjörn & lítið & meðalstórt stöðuvatnestany m (llacuna)
♦ við vatnið: <LOC FIGa la vora de l'estany, a la vora de l'aigua
5. (stórt stöðuvatnllac m (estany gros)
6. (vatnsfall, fljót, straumvatn[gran] riu m (corrent d'aigua cabalós)

vatna <vatna ~ vötnum | vatnaði ~ vötnuðum | vatnaðe-u>:
1. abeurar un animal
◊ vatna fénu: abeurar el bestiar
♦ vatna músum: <LOC FIGabeurar els ratolins (plorar, vessar llàgrimes)
♦ það vatnar yfir e-ð: <LOC FIGuna cosa queda inundada, una cosa queda sota l'aigua
2. regar una planta

vatna·baulari <m. -baulara, -baularar>:
peix m timbal (peix Aplodinotus grunniens)

vatna·blámi <m. -bláma, -blámar>:
alboret faixat (peix Leucaspius delineatus)

vatna·bleikja <f. -bleikju, -bleikju>:
truita f [comuna], truita f de riu (peix Salmo trutta lacustris) (vatnaurriði)

vatn·aborri <m. -aborra, -aborrar>:
perca f (peix Perca fluviatilis) (aborri)
  El parlant modern interpreta el mot com a vatna·borri a jutjar per altres compostos com ara nílarborri‘perca del Nil’, gedduborri ‘sandra, percalluç’, kanaborri ‘perca canadenca’ etc..  
     

vatna·buffall <m. -buffals, -bufflar>:
búfal indi, búfal m d'aigua (mamífer Bubalus bubalis)

vatna·dís <f. -dísar, -dísir>:
<MITOLnàiade f

vatna·djúp <n. -djúps, -djúp>:
abisme marí, aigües abismals
◊ ég er sokkinn niður í botnlausa leðju (mət͡sūˈlāh, מְצוּלָה) og hefi enga fótfestu, ég er kominn ofan í vatnadjúp (βə-maʕămaqqēi̯־ˈmaʝim, בְמַעֲמַקֵּי-מַיִם) og bylgjurnar ganga yfir mig: m'he enfonsat en un fangar sense fons, i no hi tinc on posar els peus. He caigut en un abisme d'aigües i les onades passen per sobre meu

vatna·dýr <n. -dýrs, -dýr>:
animal aquàtic
♦ vatnadýr <n.pl -dýra>fauna aquàtica

vatnaður, vötnuð, vatnað <adj.>:
<QUÍMhidratat -ada

vatna·fiskur <m. -fisks, -fiskar>:
peix m d'aigua dolça (ferskvatnsfiskur)

vatna·flekkur <m. -flekks (o: -flekkjar), -flekkir>:
lota f [de riu] (peix Lota lota)

vatna·fræði <f. -fræði, no comptable>:
hidrologia f

vatnafræði·legur, -leg, -legt <adj.>:
hidrològic -a

vatna·fugl <m. -fugls, -fuglar>:
ocell aquàtic

vatnafugla·stofn <m. -stofns, -stofnar>:
població f d'ocells aquàtics

vatna·gangur <m. -gangs, no comptable>:
1. (úrkoma, rigningpluja f (precipitació)
◊ hryssu á eg bleikálótta er eg kalla Kengálu. Hún er svo vís að um veðráttu og vatnagang að það mun aldrei bresta að þá mun hríð eftir koma ef hún vill eigi á jörð ganga: tinc una egua isabel·la a qui dic Kengála. És tan entenimentada pel que fa al temps i a les pluges que mai no falla: si no vol sortir per anar a les pastures, segur que hi haurà tempesta de neu o maltempsada
2. (vatnavextir, vatnsflóðrevinguda f (torrentada, rierada, inundació)

vatna·gleða <f. -gleðu, -gleður>:
milà negre (ocell Milvus nigrans)

vatna·gægir <m. -gægis, -gægjar>:
bagra f (peix Leuciscus cephalus)

vatna·hestur <m. -hests, -hestar>:
hipopòtam m (flóðhestur)

vatna·jurt <f. -jurtar, -jurtir>:
planta aquàtica

vatnakarpa·ætt <f. -ættar, no comptable>:
[família f dels] ciprínids m.pl

vatna·karpi <m. -karpa, -karpar>:
carpa f (peix Cyprinus carpio)

vatna·karsi <m. -karsa, pl. no hab.>:
variant de → vætukarsi “créixens d'aigua”

vatna·krabbi <m. -krabba, -krabbar>:
cranc m de riu (crustaci Astacus astacus syn. Astacus fluviatilis)

vatna·krans <m. -krans, -kransar>:
orella f de llebre, plantatge m d'aigua  (planta Alisma plantago-aquatica)

vatna·kubbi <m. -kubba, -kubbar>:
peix f ampolla (peix Couesius plumbeus)

vatna·laukur <m. -lauks, -laukar>:
isòet m lacustre (planta Isoëtes lacustris)

vatna·leið <f. -leiðar, -leiðir>:
via f fluvial

vatna·lilja <f. -lilju, -liljur>:
nimfea f, nenúfar m, nyofa f, nyofar m  (qualsevol planta del gènere Nymphaea i, especialment, la Nymphaea alba) (nykurrós)

vatna·líf <n. -lífs, no comptable>:
vida aquàtica

vatna·loðna <f. -loðnu, -loðnur>:
eperlà americà, eperlà irisat  (peix Osmerus mordax)

vatna·lóa <f. -lóu, -lóur. Gen. pl.: -lóa>:
corriol petit, corriol xicotet (Val.), corriolet m (Val.), picaplatges petit (Mall.), passa-rius petit (Men.) (ocell Charadrius dubius)

vatna·mari <m. -mara -marar>:
1. miriofíl·lum siberià, volantí siberià (planta Myriophyllum sibiricum)
2. miriofíl·lum espigat, volantí espigat (planta Myriophyllum spicatum)

vatna·maur <m. -maurs -maurar>:
hidracarí m, àcar m d'aigua dolça, hidràcnid m, àcar aquàtic (qualsevol aràcnid de l'ordre del gènere dels hidracarins)

vatna·mynta <f. -myntu, -myntur>:
menta f d'aigua, herba-sana borda, herba-sana f d'aigua  (planta Mentha aquatica)

vatna·mæling <f. -mælingar, -mælingar; emprat hab. en pl.>:
1. <GENmesurament hidrogràfic
2. vatnamælingar <f.pl -mælinga>: hidrografia f
Vatnamælingar OrkustofnunarSecció Hidrogràfica de l'Agència Nacional de l'Energia

vatna·planta <f. -plöntu, -plöntur>:
planta aquàtica

vatna·silungur <m. -silungs, -silungar>:
truita alpina  (peix Salvelinus alpinus) (silungur)

vatna·síld <f. -síldar, -síldar>:
cisco m de llac, corègon m d'Artedi, areng m de llac  (peix Coregonus artedi)

vatna·skeggi <m. -skeggja, -skeggjar>:
barb m [de riu] (peix Barbus barbus)

vatna·skeggur <m. -skeggs, -skeggir>:
barb m [de riu] (peix Barbus barbus)

vatna·skeið <f. -skeiðar, -skeiðar>:
orella f de llebre, plantatge m d'aigua  (planta Alisma plantago-aquatica)

vatna·skil <n.pl -skila>:
[línia] divisòria d'aigües (o: de les aigües), divisòria hidrogràfica
♦ vatnaskil verða í e-u: <LOC FIGes produeix un tomb en una cosa
♦ valda vatnaskilum: <LOC FIGprovocar un tomb

vatnaskíða·íþrótt <f. -íþróttar, no comptable>:
<ESPORTesquí aquàtic (pràctica esportiva)

vatna·skíði <n. -skíðis, -skíði>:
<ESPORTesquí aquàtic (aparell)

vatna·skúfur <m. -skúfs, -skúfar>:
bola f de molsa, bola f antinitrats  (bola d'algues Cladophora aegagrophila, emprada en aquaris)

vatna·steinbítur <m. -steinbíts, -steinbítir (o: -steinbítar)>:
gatet m, llopet m de riu  (peix Cobitis taenia) (eðjuskriðill)

vatna·stúfa <f. -stúfu, -stúfur>:
rata talpera  (mamífer Arvicola terrestris) (vatnsnarta)

vatna·suga <f. -sugu, -sugur. Gen. pl.: -sugna>:
llamprea f de riu  (peix Lampreta fluviatilis) (lækjasuga)

vatna·svampur <m. -svamps, -svampar>:
esponja f d'aigua dolça

vatna·svín <n. -svíns, -svín>:
capibara m,f (mamífer Hydrochoerus hydrochaeris syn. Hydrochoerus capybara)

vatna·svæði <n. -svæðis, -svæði>:
conca hidrogràfica, regió hidrogràfica
♦ vatnasvæði Þverár og Markarfljóts: la conca hidrogràfica del Þverá i el Markarfljót

vatna·urriði <m. -urriða, -urriðar>:
1. truita f [comuna], truita f de riu (peix Salmo trutta lacustris) (vatnableikja)
2. truita bruna, truita f de mar (peix Salmo trutta) (sjóurriði)

vatna·vernd <f. -verndar, no comptable>:
protecció f [mediambiental] de les aigües

vatna·vesla <f. -veslu, -veslur>:
visó europeu (mamífer Mustela lutreola)

vatna·viðnir <m. -viðnis, -viðnar>:
sandra f, luciperca f, percalluç m (peix Lucioperca sandra syn. Stizostedion lucioperca syn. Lucioperca lucioperca syn. Perca lucioperca) (gedduborri)

vatna·vöxtur <m. -vaxtar, -vextir; emprat hab. en pl.>:
crescudes f.pl de riu, inundació f (pujada del nivell de l'aigua a causa de les fortes precipitacions, el desglaç etc.)
◊ þeir færðu stéttir þær í ána er aldrei síðan hefir úr rekið hvorki með vatnavöxtum né ísalögum eða jöklagangi: ells foren els qui van posar les pedres al riu perquè la gent hi pogués passar d'una banda a l'altra i, de llavors ençà, aquestes pedres no s'han mogut mai de lloc ni a causa de les revingudes del riu ni quan la seva aigua s'ha congelat ni quan, durant el desgel, el riu mena blocs de gel flotants

vatn·fall <n. -falls, -föll>:
1. <variant arcaica de → vatnsfall “curs d'aigua”
◊ fyrir það gerði Höfða-Þórður hann héraðssekan svo vítt sem vatnföll deildu til sjóvar í Skagafirði: per aquest fet, en Hofda-Tord el va bandejar del districte comprès entre els rius que en fan la partió i la mar en el fiord de l'Skagi
◊ þá nam Skalla-Grímur land milli fjalls og fjöru. Mýrar allar út til Selalóns og hið efra til Borgarhrauns, en suður til Hafnarfjalla, og allt það land, er vatnföll deila til sjóvar: aleshores en Grim el Calb va prendre possessió de tota la contrada situada entre les muntanyes i la mar: totes les Mýrar, o regió dels aiguamolls, fins al Selalón, la llacuna de les foques, pel nord, així com la contrada més elevada [de l'interior] fins al Borgarhraun, el desert de lava de Borg; vers el sud el territori fins als Hafnarfjalla, així com totes les terres creuades pels rius que van cap a la mar (o per ventura cal entendre?: i totes les terres delimitades pels rius i fins a la mar)
◊ þeir fóru upp með Hvítá, til þess er sú á varð fyrir þeim, er féll af norðri frá fjöllum; þá kölluðu þeir Norðurá, og fóru upp með þeirri á, til þess er enn varð á fyrir þeim, og var það lítið vatnfall: van remuntar el curs de la Hvítá, el Riublanc, fins que van tenir al seu davant el riu que, baixant del nord, ve de les muntanyes; el van anomenar Norðurá, el Riudelnord, i van remuntar aquest riu fins que van topar-se amb un altre riu i aquest era un riu petit
2. (vatnavextir, vatnagangurrevinguda f (torrentada, rierada)
◊ fyrir austan garð at Mosfelli gengr gil (= Kýrgilofan ór fjalli; en þat hefir orðit þar til merkja, at í bráðaþeyjum er þar vatnfall mikit; en eptir þat er vǫtnin hafa fram fallit, hafa fundiz í gilinu enskir penningar; geta sumir menn þess, at Egill muni þar féit hafa fólgit: a llevant de la tanca del mas de Mosfell hi ha un congost que baixa de la muntanya; s'ha convertit en característica d'aquest indret aquest fet: quan hi ha hagut un desglaç sobtat, hi baixa una gran tromba d'aigua, però quan l'aigua ja ha espassat, al congost s'hi troben monedes angleses. Alguns suposen que l'Egill hi va amagar el seu tresor
3. (skýfall, hellirigningbarrumbada f (xàfec fort)

vatn·fata <f. -fötu, -fötur>:
<variant arcaica de → vatnsfata “galleda d'aigua”

vatn·fasta <f. -föstu, -föstur>:
<RELIGdejuni m a pa i aigua

vatn·fasta <-fasta ~ -föstum | -fastaði ~ -föstuðum | -fastað>:
<RELIGdejunar a pa i aigua

vatn·fátt <adj.>:
mot emprat en la locució:
♦ fá vatnfátt: no tenir aigua, patir escassetat d'aigua (esp. durant una travessia nàutica)
◊ Ingólfur tók þar land er nú heitir Ingólfshöfði, en Hjörleif rak vestur fyrir land, og fékk hann vatnfátt. Þá tóku þrælarnir írsku það ráð að knoða saman mjöl og smjör og kölluðu það óþorstlátt; þeir nefndu það minnþak (de l'irlandès menadach, mintach). En er það var tilbúið, kom regn mikið, og tóku þeir þá vatn á tjöldum. En er minnþakið tók að mygla, köstuðu þeir því fyrir borð, og rak það á land, þar sem nú heitir Minnþakseyr: n'Ingolf va desembarcar a l'indret que ara s'anomena Ingólfshöfði o Punta de n'Ingolf. En Hiorleif, però, anà a raure a l'oest del país i [abans d'arribar a terra] se li van acabar les provisions d'aigua. Aleshores els esclaus irlandesos van prendre la decisió de pastar farina amb mantega; ho anomenaven minnþak i deien que calmava la set, però quan ho tingueren preparat, vet-ací que va caure un gran xàfec i, llavors, van recollir aigua amb les teles de les tendes. Quan el minnþak va començar a florir-se, el van llençar per la borda i el corrent marí el portà fins a l'indret de la cosata que ara s'anomena Minnþakseyr o arenys del minnþak

< vatn·fiskur <m. -fisks, -fiskar>:
peix m d'aigua dolça (vatnafiskur)
◊ ok hefir þessi ey mǫrg stǫðuvǫtn ok margar ár góðar ok gnógar með allzkonar vatnfiskum: i aquesta illa té molts de llacs i molts de rius, bons i pletòrics de tota mena de peixos

< vatn·kakki <m. -kakka, -kakkar>:
tina f d'aigua, alfàbia f d'aigua, bóta f [petita] d'aigua, barrilet m d'aigua
◊ um morguninn er Kormákur reis upp gekk hann til vatnkakka og þó sér: l'endemà matí, quan en Kormákur es va llevar, va anar a la tina d'aigua i s'hi va rentar

< vatn·kerald <n. -keralds, -keröld>:
bóta f d'aigua, barril m d'aigua
◊ "Ekki má það þá," segir jarl, "en vatnkeröld tvö voru þar við skipið Þráins og má þar maður vel hafa fólgist í: "Llavors això no és pas possible," va dir el iarl, "però a la borda del vaixell d'en Train hi havia dues bótes d'aigua i un home s'hi pot haver ben amagat a dins
◊ "Þér mun það kunnigast," segir jarl, "en ef eg skal geta til þá ætla eg að þú hafir áðan fólgið hann í vatnkeröldum þeim er hér voru við skipið": "Tu ho deus saber millor que ningú", li digué el iarl, "però si he de fer una suposició, crec que abans l'has amagat a dins aquestes bótes d'aigua que hi havia aquí a la borda del vaixell

< vatn·rás <f. -rásar, -rásir>:
síquia f d'aigua, rec m d'aigua, canal m d'aigua, rasa f d'aigua
◊ hún bað Indriða veita heim brunnlæk og þekja yfir því að hún kveðst vera berdreym. Svo var nú gert. <...> þess get eg að systir mín hafi ráð til gefið um vatnrás þessa: ella va demanar a l'Indriði que desviés cap a casa la llera del rierol que venia de la font i que la soterrés perquè va dir que tenia el do de somniar coses que després passaven. I així es va fer. <...> suposo que és a la meva germana a qui deuen el consell d'haver fet aquesta síquia d'aigua

vatns·afl <n. -afls, no comptable>:
força hidràulica

vatnsafls- <en compostos>:
hidràulic -a

vatnsafls·stöð <f. -stöðvar, -stöðvar>:
central f [d'energia] hidroelèctrica

vatnsafls·virkjun <f. -virkjunar, -virkjanir>:
central f [d'energia] hidroelèctrica

vatns·agi <m. -aga, no comptable>:
humitat f [forta] (la que es congria dins una casa, deixa amarada la terra d'un jardí etc.)
♦ þar er mikill vatnsagi: hi ha molt de moll (la terra està molt embeguda d'aigua)

vatns·auðlindir <f.pl -auðlinda>:
recursos hídrics
◊ vatnsauðlindir Íslands: els recursos hídrics d'Islàndia

vatns·bakki <m. -bakka, -bakkar>:
vorera f de llac, riba f de llac
◊ ok er hann kom at vatnsísinum, þá sneri hann niðr hjöltunum á sverðinu ok lagðist á blóðrefilinn ok fekk þar bana ok er þar heygðr á vatnsbakkanum: però quan va arribar al llac glaçat, va girar damunt-davall la seva espasa col·locant-ne el mantí sobre el gel i es va deixar caure sobre la punta i així fou com va morir i està enterrat allà, a la vorera del llac
♦ á vatnsbakkanum: a primera fila de costa (dit de l'edifici d'una vila o ciutat que dóna directament a la mar o a un riu, llac o estany)
◊ húsið stendur á vatnsbakkanum með glæsilegu útsýni og gróinni lóð: la casa dóna directament a la mar, amb una vista esplèndia i jardí amb gespa

vatns·belgur <m. -belgs (o: -belgjar), -belgir. Gen. pl.: -belgja; dat.pl.: -belgjum>:
bot m d'aigua, odre m d'aigua

vatns·beri <m. -bera, -berar>:
1. <GENaiguader m, aiguadera f
◊ börn yðar og konur og útlendingar þínir, sem eru í herbúðum þínum, - bæði viðarhöggsmenn og vatnsberar þínir (שֹׁאֵב מֵימֶיךָ)els vostres infants i les dones, els forasters que hi ha al teu campament, tant els teus llenyataires com els aiguaders
2. (stjörnumerkiaquari m (signe del zodíac)
♦ Vatnsberinn: Aquari
3. corn m, aucellets m.pl, campanes f.pl, corniol m (qualsevol planta del gènere Aquilegia)

vatns·bland <n. -blands, no comptable>:
llet aigualida

vatns·bolti <m. -bolta, -boltar>:
pilota f de platja

vatns·borð <n. -borðs, pl. no hab.>:
superfície f de l'aigua

vatns·borinn, -borin, -borið <adj.>:
1. (blandaður vatniaigualit -ida, aquós -osa (barrejat amb aigua)
2. <MEDtransmès -esa per l'aigua
♦ vatnsborinn sjúkdómur: malaltia transmesa per l'aigua
♦ vatnsbornir sjúkdómar: malalties transmeses per l'aigua

vatns·botn <m. -botns, -botnar>:
1. <GENextrem m de llac
◊ maður hét Bessi og var Össurarson. Hann bjó í Fljótsdalshéraði. Það er fyrir vestan Lagarfljót, þar er heitir á Bessastöðum, við vatnsbotninn: això era un home que es deia Bessi i era fill de l'Össur. Vivia al districte del Fljótsdalur, a l'oest de Lagarfljót, a un indret anomenat á Bessastöðum, situat a l'extrem del llac
◊ hann fer með þingmönnum sínum, sjö tigum manns. Með þenna flokk ríður hann austur yfir Fljótsdalsheiði og svo fyrir vatnsbotninn og um þveran háls til Skriðudals og upp eftir Skriðudal og suður á Öxarheiði til Berufjarðar og rétta þingmanna leið á Síðu: viatja amb els seus þingmenn, setanta en nombre. Amb aquesta tropa parteix a cavall cap a llevant travessant l'altiplà erm del Fljótsdalur i després, passant per l'extrem del llac i pel coll de la muntanya, es dirigeix cap a l'Skriðudalur i ressegueix l'Skriðudalur cap amunt i d'aquí fa via cap al sud travessant l'altiplà erm de l'Öx, i d'aquí marxa cap al fiord de Bera i allà pren el camí habitual dels þingmenn cap a Síða
2. (grunnur vatns, neðsti flötur vatnsfons m de llac (zona del bentos)

vatns·ból <n. -bóls, -ból>:
1. (brynningarstaðurabeurador m (bassa natural que serveix per abeurar-hi els animals o perquè aquests hi beguin)
◊ ...og þær munu allar koma og setjast í dalverpin og bergskorurnar, í alla þyrnirunna og í öll vatnsból (נַהֲלֹלִים ?): ...i totes elles vindran a posar-se a les fondalades dels barrancs i a les escletxes de les roques, sobre totes les bardisses i tots els abeuradors
2. (brunnurpou m, aqüífer m (bossa d'aigua subterrània d'on hom extreu l'aigua per a la població)

vatns·bragð <n. -bragðs, no comptable>:
gust aigualit
♦ það er vatnsbragð af grautum: les farinetes estan aigualides

vatns·brunnur <m. -brunns, -brunnar>:
pou m [d'aigua]
◊ og Guð lauk upp augum hennar, svo að hún sá vatnsbrunn (בְּאֵר מָיִם)i Déu li obrí els ulls i ella va veure un pou d'aigua
◊ en Abraham átaldi Abímelek fyrir vatnsbrunninn (בְּאֵר הַמַּיִם), sem þrælar Abímeleks höfðu tekið með ofríki: però Abraham féu retrets a Abimèlec a propòsit d'un pou d'aigua del qual s'havien emparat per la força els servents d'Abimèlec
◊ og hann áði úlföldunum utan borgar hjá vatnsbrunni (אֶל-בְּאֵר הַמָּיִם) að kveldi dags, í það mund, er konur voru vanar að ganga út að ausa vatn: i féu reposar els camells fora de la vila, a prop d'un pou, cap al vespre, a l'hora quan les dones solien sortir a poar aigua

vatns·brú <f. -brúar, -brýr>:
variant de → vatnsveitubrú “aqüeducte”

vatns·brún <f. -brúnar, -brúnir>:
vorera f d'aigua
♦ á vatnsbrúninni: arran d'aigua, a la vorera de l'aigua

vatns·brúsi <m. -brúsa, -brúsar>:
cantimplora f

vatns·buna <f. -bunu, -bunur. Gen. pl.: -buna>:
1. <GENraig m d'aigua, doll m d'aigua
2. (lítil, mjóroll m d'aigua (feble)

vatns·búr <n. -búrs, -búr>:
aquari m (recipient per a peixos i plantes aquàtiques)

vatns·búskapur <m. -búskapar, pl. no hab.>:
règim hidrològic, equilibri hídric, administració f dels recursos hídrics

vatns·byssa <f. -byssu, -byssur. Gen. pl.: -byssa o: -byssna>:
1. <GENcanó f d'aigua 
2. (leikfangpistola f d'aigua (joguina)

vatnsdeigs·bolla <f. -bollu, -bollur. Gen. pl.: -bolla>:
<CULINprofiterola f, lionesa f
♦ vatnsdeigsbollur: profiteroles

vatns·drag <n. -drags, -drög>:
xòrrec m, córrec m

vatns·dropi <m. -dropa, -dropar>:
gota f d'aigua

vatns·drykkur <m. -drykkjar, -drykkir. Gen. pl.: -drykkja; dat.pl.: -drykkjum>:
aigua f, beguda f (beuratge per apagar la set)
◊ ...lætur hinn hungraða vera svangan og gefur eigi þyrstum manni vatnsdrykk (מַשְׁקֶה)deixa l'afamat amb el ventre buit i nega l'aigua al qui té set

vatns·dýna <f. -dýnu, -dýnur. Gen. pl.: -dýna>:
1. (vindsæng [fyrir börn]matalàs m (fl./pl.: matalassos) de platja (matalàs inflable [per a infants])
2. (vatnsrúmmatalàs m (fl./pl.: matalassos) d'aigua

vatns·dæla¹ <f. -dælu, -dælur. Gen. pl.: -dælna o: -dæla>:
bomba f d'aigua

Vatns·dæla² <f. -dælu, no comptable>:
<LITERdesignació abreujada de la Vatnsdæla saga o Història f dels Habitants del Vatnsdalur, una de les Històries d'Islandesos o Íslendinga sögur . Anònima, fou escrita a finals del segle XIII o començaments del XIV. El manuscrit més antic que la contenia, conegut amb el nom de Vatnshyrna, es va cremar a l'incendi de Copenhaguen del 1728; estava datat com a de finals del segle XIV

Vatns·dælingur <m. -dælings, -dælingar>:
vatnsdalès m, vatnsdalesa f

Vatns·dælir <m.pl -dæla>:
habitants m.pl del Vatnsdalur

vatns·dælskur, -dælsk, -dælskt <adj.>:
vatnsdalès -esa

vatns·efni <n. -efnis, no comptable>:
<QUÍMhidrogen m (vetni)

vatnsefnis·sprengja <f. -sprengju, -sprengjur. Gen. pl.: -sprengna o: -sprengja>:
<MILbomba f d'hidrogen (vetnissprengja)

vatns·ekla <f. -eklu, no comptable>:
escassetat f d'aigua

vatns·elgur <m. -elgs (o: -elgjar), -elgir. Gen. pl.: -elgja; dat.pl.: -elgjum. Pl. no hab.>:
(vatnsflaumur) bassal m [d'aigua], inundació f (que es foma, com a conseqüència del desglaç i la fosa de la neu, especialment en els mesos de febrer-març)

vatns·endi <m. -enda, -endar>:
extrem m de llac, punta f de llac, final m de llac
◊ þeir komu um daginn snemma út til vatnsenda. Fór þá Ketill með tuttugu menn en lét aðra tuttugu eftir að gæta skips: van arribar l'endemà, a primera hora del matí, a l'extrem del llac. Aleshores en Ketill se'n va anar amb vint homes i en va deixar vint més perquè guardessin el vaixell

vatns·fall <n. -falls, -föll>:
corrent m d'aigua, curs m d'aigua (torrent, riu, riera etc.)

vatns·farvegur <m. -farvegs (o: -farvegar), -farvegir>:
llit m de corrent d'aigua, llera f de corrent d'aigua, mare f de curs d'aigua

vatns·fata <f. -fötu, -fötur. Gen. pl.: -fatna o: -fata>:
galleda f d'aigua, poal m d'aigua (Val., Bal.

Vatns·firðingur <m. -firðings, -firðingar>:
vatnsfiordès m, vatnsfiordesa f

vatns·firskur, -firsk, -firskt <adj.>:
vatnsfiordès -esa

vatns·flaska <f. -flösku, -flöskur. Gen. pl.: -flaskna>:
1. <GENampolla f d'aigua, botella f d'aigua (Val., Bal.
♦ fimm lítra vatnsflaska: una ampolla d'aigua de cinc litres
2. (vatnsbrúsicantimplora f (portàtil per a excursions etc.)

vatns·flóð <n. -flóðs, -flóð>:
1. <GENinundació f
◊ og haglhríð skal feykja burt hæli lyginnar og vatnsflóð (וְסֵתֶר מַיִם יִשְׁטֹפוּ skola burt skjólinu: i el calabruix se'n durà el refugi de la mentida i les aigües n'inundaran el seu aixopluc
2. <RELIGaigües f.pl del diluvi [universal]
◊ aldrei framar skal allt hold tortímast af vatnsflóði (מִמֵּי הַמַּבּוּל), og aldrei framar mun flóð koma til að eyða jörðina: mai més no serà exterminada tota la carn per les aigües del diluvi, no hi haurà mai més cap diluvi per a devastar la terra
◊ eftir sjö daga kom vatnsflóðið (מֵי הַמַּבּוּל) yfir jörðina: i al cap de set dies, les aigües del diluvi cobriren la terra
◊ og Nói gekk í örkina, og synir hans og kona hans og sonakonur hans með honum, undan vatnsflóðinu (מֵי הַמַּבּוּל)i Noè va entrar a l'arca i amb ell, hi entraren també els seus fills, sa dona i les seves nores per escapar de les aigües del diluvi

vatns·flötur <m. -flatar, -fletir>:
1. (vatnsborð, vatnsskorpasuperfície f de l'aigua (sobrefaç de l'aigua)
2. (vatnshæðnivell m de l'aigua (llivell de l'aigua)

vatns·formfræðilegur, -formfræðileg, -formfræðilegt <adj.>:
hidromorfològic -a
♦ vatnsformfræðileg færibreyta: paràmetre hidromorfològic

vatns·fráhindrandi, -fráhindrandi, -fráhindrandi <adj.>:
<QUÍMhidròfug -a, que repel·leix l'aigua

vatns·frír, -frí, -frítt <adj.>:
<QUÍManhidre -a

vatns·fugl <m. -fugls, -fuglar>:
<variant obsoleta de →  vatnafugl “ocell aquàtic”
◊ bæði gassinn og gásin vilja hafa vatn að baða sig í, þegar þau parast, því þau eru vatnsfuglar: tant l'ocot com l'oca volen tenir aigua per banyar-s'hi quan s'aparellen perquè són ocells aquàtics

vatns·fullur, -full, -fullt <adj.>:
ple -ena d'aigua
◊ það sá ófreskir menn, að Steinröður kom að henni óvarri, en hún brá sér í nautsbelgs líki vatnsfulls: certs ófreskir menn (= persones amb el do de la segona visióvan veure que n'Steinrod s'acostava a ella d'improvís, però que ella adoptava la forma d'un odre de bou ple d'aigua

vatns·fæðing <f. -fæðingar, -fæðingar>:
<MEDpart m dins l'aigua

vatns·fælinn, -fælin, -fælið <adj.>:
1. <GENque té por de l'aigua
2. <QUÍMhidròfug -a, que repel·leix l'aigua (vatnsfráhindrandi)
3. <MEDhidròfob -a

vatns·fælni <f. -fælni, no comptable>:
1. <GENpor f de l'aigua
2. <MEDhidrofòbia f

vatns·geymir <m. -geymis, -geymar>:
1. <GENdipòsit m d'aigua
2. (til ferðarbidó m d'aigua (recipient d'aigua)

vatns·glas <n. -glass, -glös>:
(glas undir vatn & glas af vatnigot m d'aigua, tassó m d'aigua (Mall.(recipient per a beure-hi específicament aigua & contingut d'aigua que hi pot haver)
♦ biðja um vatnsglas: demanar un got d'aigua
♦ fá sér vatnsglas: <LOC FIGbeure un got d'aigua
♦ stormur (o: vindur) í vatnsglasi: <LOC FIGtempesta en un got d'aigua

vatns·gryfja <f. -gryfju, -gryfjur. Gen. pl.: -gryfja>:
<ESPORTrial m

vatns·gufa <f. -gufu, -gufur. Gen. pl.: -gufa>:
vapor m,f d'aigua, baf m d'aigua 

vatns·gusa <f. -gusu, -gusur. Gen. pl.: -gusa>:
esquitx m d'aigua
♦ e-ð er (o: kemur) eins og köld vatnsgusa framan í e-n: <LOC FIGuna cosa és [com] una dutxa d'aigua freda per a algú

vatns·harka <f. -hörku, no comptable>:
duresa f de l'aigua

vatns·haull <m. -hauls, -haular>:
<MEDhidrocele f
♦ ákominn vatnshaull: hidrocele adquirida
♦ hjúpaður vatnshaull: hidrocele funicular (o: encistada)
♦ meðfæddur vatnshaull: hidrocele congènita
♦ sýktur vatnshaull: hidrocele infectada 
♦ vatnshaull og sæðisgúll: hidrocele i espermatocele
♦ → tengivatnshaull “hidrocele comunicant”

vatns·heldni <f. -heldni, no comptable>:
impermeabilitat f

vatns·heldur, -held, -helt <adj.>:
1. (armbandsúra prova d'aigua, resistent a l'aigua (rellotge)
2. (efniimpermeable (material, esp. tela)

vatns·hitari <m. -hitara, -hitarar>:
escalfador m d'aigua

vatnshitunar·kerfi <n. -kerfis, -kerfi>:
sistema m de calefacció per aigua calenta

vatns·hneta <f. -hnetu, -hnetur. Gen. pl.: -hneta>:
castanya f d'aigua xinesa, saligot m  (tubercle de la planta Eleocharis dulcis syn. Eleocharis tuberosa)

vatns·hreinsun <f. -hreinsunar, no comptable>:
depuració f de l'aigua (d'aigües residuals o d'aigua natural per a certs fins)

vatns·hreinsunarstöð <f. -hreinsunarstöðvar, -hreinsunarstöðvar>:
[planta] depuradora f d'aigües residuals

vatns·hræddur, -hrædd, -hrætt <adj.>:
que té por de l'aigua

vatns·hæð <f. -hæðar, pl. no hab.>:
nivell m de l'aigua

vatns·höfuð <n. -höfuðs, -höfuð>:
<MEDhidrocefàlia f, hidroencefàlia f

vatns·ís <m. -íss, -ísar>:
glaç m de llac
◊ ok er hann kom at vatnsísinum, þá sneri hann niðr hjöltunum á sverðinu ok lagðist á blóðrefilinn ok fekk þar bana ok er þar heygðr á vatnsbakkanum: però quan va arribar al llac glaçat, va girar damunt-davall la seva espasa col·locant-ne el mantí sobre el gel i es va deixar caure sobre la punta i així fou com va morir i està enterrat allà, a la vorera del llac

vatns·íþrótt <f. -íþróttar, -íþróttir>:
esport aquàtic

vatns·kanna <f. -könnu, -könnur. Gen. pl.: -kanna>:
1. <GENgerro m d'aigua, setra f d'aigua, pitxer m (Val., Mall., Eiv.), cadaf m (Men.
2. (á þvottaborðigerro m [d'aigua] (de rentamans o ribella)

vatns·karl <m. -karls, -karlar>:
gerra f d'aigua (de rentamans o ribella i amb forma d'home)
◊ ok er þær höfðu um búizt, reistu þær borð ok báru á margs konar krásir. Þá tóku þær handlaugar, vatnskarl ok munnlaugar, gervar af silfri, ok allt laugat í gulli: i quan hagueren acabat de muntar-la, van parar una taula i hi portaren tota mena de menjars delicats. Aleshores van preparar per rentar-se les mans amb ribelles i una gerra que, totes elles, eren fetes d'argent amb un bany d'or

vatns·kassi <m. -kassa, -kassar>:
<AUTOMradiador m

vatns·kenndur, -kennd, -kennt <adj.>:
aquós -osa

vatns·ker <n. -kers, -ker. Gen. pl.: -kerja (o: -kera); dat.pl.: -kerjum (o: -kerum)>:
gerra m d'aigua
◊ hún var ekki sein á sér og tæmdi vatnsker (כַּד) sitt í vatnsþróna og hljóp jafnskjótt aftur að lindinni að ausa. Og hún jós vatni handa öllum úlföldum hans: i ella s'apressà i va buidar la seva gerra a l'abeurador i se'n va tornar corrents cap al pou a treure més aigua i en va pouar per a tots els camells

vatns·krani <m. -krana, -kranar>:
aixeta f [de l'aigua], grifó m [de l'aigua] (Mall.

vatns·kældur, -kæld, -kælt <adj.>:
refrigerat -ada per [mitjà d']aigua

vatns·lakk <n. -lakks, -lökk>:
vernís m a l'aigua

vatns·laus, -laus, -laust <adj.>:
sense aigua
◊ ...sem vatnslaus lundur: ...com un bosquet sense aigua
♦ það er vatnslaust: no hi ha gens d'aigua

vatns·lás <m. -láss, -lásar>:
sifó m (tipus de conducte hidràulic)

vatns·leg <n. -legs, -leg>:
<MEDhidramni m, polihidramni m
♦ fóstur og nýburi bera merki vatnslegs: fetus i nounat afectats per hidramni

vatns·leiðsla <f. -leiðslu, -leiðslur. Gen. pl.: -leiðslna o: -leiðsla>:
1. (leiðsla fyrir vatnconducció f de l'aigua, conducte m de l'aigua (conducte d'abastament d'aigua a ciutat o vila)
2. (vatnsrör, vatnspípacanonada f d'aigua (tub d'aigua)

vatnsleiðslu·pípa <f. -pípu, -pípur. Gen. pl.: -pípna o: -pípa>:
canonada f [de la conducció] de l'aigua

vatns·leikfimi <f. -leikfimi, no comptable>:
hidrogimnàstica f

vatns·leysi <n. -leysis, no comptable>:
manca f d'aigua, falta f d'aigua
◊ sjá, með hótun minni þurrka ég upp hafið, gjöri fljótin að eyðimörk, svo að fiskarnir í þeim úldna af vatnsleysi (מֵאֵין מַיִם og deyja af þorsta: guaita, amb una sola amenaça meva eixugo la mar i converteixo els rius en deserts, de manera que els peixos s'hi podreixen sense aigua i hi moren de set

vatns·liður <m. -liðar (o: -liðs), -liðir>:
<MEDhidrartrosi (o: hidroartrosi) f
♦ endurtekinn vatnsliður: hidrartrosi intermitent

vatns·lind <f. -lindar, -lindir>:
font f, deu f
◊ ...því að vatnslindir (מַיִםspretta upp í eyðimörkinni og lækir (נְחָלִיםá öræfunum: ...perquè en el desert hi brollaran fonts i rierols a l'erm

vatnslita·málun <f. -málunar, no comptable>:
aquarel·la f (tècnica, tipus de pintura)

vatnslita·mynd <f. -myndar, -myndir>:
aquarel·la f (quadre o dibuix)

vatns·litur <m. -litar, -litir>:
aquarel·la f, tremp m (pintura)
♦ mála með vatnslitum: pintar al tremp, pintar a l'aquarel·la
♦ vatnslitir <m.pl -lita>aquarel·les f.pl

vatns·líffræði <f. -líffræði, no comptable>:
limnologia f, biologia f d'aigües continentals
♦ sjávar- og vatnslíffræði: biologia marina i d'aigües continentals

vatnslíffræði·legur, -leg, -legt <adj.>:
limnològic -a

vatns·líffræðingur <m. -líffræðings, -líffræðingar>:
limnòleg m, limnòloga f

vatns·lína <f. -línu, -línur. Gen. pl.: -lína>:
línia f de flotació (sjólína)

vatns·losandi, -losandi, -losandi <adj.>:
que elimina l'excés de líquids corporals (que actua contra la retenció de líquids o acumulació de fluids)

vatns·lækur <m. -lækjar, -lækir. Gen. pl.: -lækja; dat.pl.: -lækjum>:
rierol m
◊ á hverju háu fjalli og á hverri gnæfandi hæð munu vatnslækir (פְּלָגִים, יִבְלֵי-מָיִםfram fljóta á hinum mikla mannfallsdegi, þegar turnarnir hrynja: sobre tota muntanya alta i sobre tot pujol elevat hi haurà rierols [{i} corrents d'aigua] el dia de la gran matança, quan cauran les torres
◊ þá verður hver þeirra sem hlé fyrir vindi og skjól fyrir skúrum, sem vatnslækir (פַּלְגֵי-מַיִםí öræfum, sem skuggi af stórum hamri í vatnslausu landi: aleshores cadascun d'ells serà com un recer contra el vent i un aixopluc contra els ruixats, com rierols en el desert, com l'ombra d'un penyal sobre una terra eixarreïda

vatns·magn <n. -magns, no comptable>:
volum m d'aigua, quantitat f d'aigua

vatns·meðferð <f. -meðferðar, -meðferðir>:
hidroteràpia f

vatns·melóna <f. -melónu, -melónur. Gen. pl.: -melóna>:
síndria f (fruit de la planta Cucunis citrullus)

vatns·mengun <f. -mengunar, no comptable>:
contaminació f de l'aigua

vatns·merki <n. -merkis, -merki. Gen. pl.: -merkja; dat.pl.: -merkjum>:
filigrana f (marca de fabricant de paper)

vatns·mikill, -mikil, -mikið <adj.>:
abundant en aigua

vatns·mylla <f. -myllu, -myllur. Gen. pl.: -mylla o: -myllna>:
molí m d'aigua, molí hidràulic (molí mogut per aigua)
◊ mylla malarans var vatnsmylla, og áin, sem framhjá rann, sneri hjólinu, sem hreyfði kvörnina, sem kornið malaði: el molí del moliner era un molí d'aigua i el rierol que passava pel seu costat feia girar la roda que movia els molons que molien el gra

vatns·mylna <f. -mylnu, -mylnur. Gen. pl.: -mylna>:
variant de vatnsmylla ‘molí d'aigua’

vatns·mýri <f. -mýrar, -mýrar>:
aiguamoll m
◊ ég vil gefa hana stjörnuhegrum til eignar og láta hana verða að vatnsmýri (אַגְמֵי-מָיִם): la transformaré en domini del bitó i en faré un aiguamoll

vatns·mæna <f. -mænu, -mænur. Gen. pl.: -mæna>:
<MEDhidromièlia f

vatns·narta <f. -nörtu, -nörtur. Gen. pl.: -nartna>:
rata talpera  (mamífer Arvicola terrestris)

vatns·nál <f. -nálar, -nálar>:
eleòcaris f palustre, serrana f d'aiguamoll (planta Eleocharis palustris)

vatns·notkun <f. -notkunar, no comptable>:
consum m d'aigua

vatns·nýra <n. -nýra, -nýru. Gen. pl.: -nýrna>:
<MEDhidronefrosi f, nefridosi f, nefrohidrosi f

vatns·orka <f. -orku, no comptable>:
energia hidràulica

vatnsorku·ver <n. -vers, -ver>:
central hidroelèctrica

vatns·ósa <adj. inv.>:
aigualós -osa, embegut -uda d'aigua, entollat -ada, embassat -ada, inundat -ada (terreny)

vatns·rás <f. -rásar, -rásir>:
síquia f d'aigua, rec m d'aigua, canal m d'aigua
◊ vatnsgnóttin (מַיִם) hafði gjört hann stóran og flóðið hávaxinn, það leiddi strauma sína umhverfis gróðurreit hans og veitti vatnsrásum sínum (תְּעָלֹתֶיהָ) til allra skógartrjánna: l'abundància d'aigua l'havia fet créixer, l'abisme l'havia fet gran i havia fet córrer els seus rius entorn del lloc on era plantat i enviava llurs recs a tots els arbres del bosc

vatns·renna <f. -rennu, -rennur. Gen. pl.: -renna>:
canal m d'aigua, síquia f d'aigua, rec m d'aigua
◊ Jakob tók sér stafi af grænni ösp, möndluviði og hlyni og skóf á þá hvítar rákir með því að nekja hið hvíta á stöfunum. Því næst lagði hann stafina, sem hann hafði birkt, í þrærnar, í vatnsrennurnar (בְּשִׁקְתוֹת הַמָּיִם), sem féð kom að drekka úr, beint fyrir framan féð: en Jacob prengué vergues tendres de trèmol, d'ametller i d'erable, i les escorxà en franges blanques pelant el blanc de damunt les vergues; posà després les vergues així escorxades a les piques, als abeuradors on el bestiar anava a abeurar-se, directament davant el bestiar

vatns·rennibraut <f. -rennibrautar, -rennibrautir>:
tobogan aquàtic, tobogan m d'aigua, tobogan m d'aquapark

vatnsrennibrauta·garður <m. -garðs, -garðar>:
parc aquàtic
♦ fara í vatnsrennibrautagarðinn: anar al parc aquàtic
♦ ferð í vatnsrennibrautagarðinn: anada al parc aquàtic

vatns·rennsli <n. -rennslis, no comptable>:
1. <GENcorrent m d'aigua
2. (rennslismagnvolum m de descàrrega, flux m de descàrrega (quantitat d'aigua que passa per un curs d'aigua en un punt determinat)

vatns·ríkur, -rík, -ríkt <adj.>:
ric -a en aigua
◊ þá hóf Lot upp augu sín og sá, að allt Jórdansléttlendið, allt til Sóar, var vatnsríkt land (מַשְׁקֶה), eins og aldingarður Drottins, eins og Egyptaland: aleshores en Lot va aixecar els ulls i veié que tota la plana del Jordà, fins a Seor, era una terra rica en aigua, com el paradís de Jahvè, com Egipte
◊ er þeir fara gegnum táradalinn, umbreyta þeir honum í vatnsríka vin (מַעְיָן), og haustregnið færir honum blessun: quan passen per la vall de les llàgrimes, la transformen en un oasi ric en aigua i la pluja de la tardor la cobreix de benediccions

vatns·rof <n. -rofs, -rof>:
erosió f per acció de l'aigua, erosió hídrica

vatns·rúm <n. -rúms, -rúm>:
matalàs m (fl./pl.: matalassos) d'aigua

vatns·rör <n. -rörs, -rör>:
canonada f d'aigua

vatns·salerni <n. -salernis, -salerni>:
(antiquatwater-closet m (klósett)

vatns·sjúkur, -sjúk, -sjúkt <adj.>:
<MEDhidròpic -a

vatns·skemmdir <f.pl -skemmda>:
dany[s] causat[s] per l'aigua

vatns·skíði <n. -skíðis, -skíði>:
variant de → vatnaskíði “esquí d'aigua”

vatns·skjóla <f. -skjólu, -skjólur. Gen. pl.: -skjólna o: -skjóla>:
galleda f d'aigua, ferrada f (Reus), poal m d'aigua (Val., Bal.
◊ sjá, þjóðirnar eru sem dropi í vatnskjólu (דְּלִי og metnar sem ryk á vogarskálum: guaita, les nacions són com una gota a una galleda d'aigua i valen tant com la pols als platerets d'una balança

vatns·skorpa <f. -skorpu, no comptable>:
superfície f d'aigua

vatns·skortur <m. -skorts, no comptable>:
<MEDdeshidratació f

vatns·slanga <f. -slöngu, -slöngur. Gen.pl.: -slangna>:
mànega f d'aigua, manguera f (cast., ekki ritm./no lit.

vatns·sneyddur, -sneydd, -sneytt <adj.>:
<QUÍMdeshidratat -ada

vatns·sopi <m. -sopa, -sopar>:
glop m d'aigua 
◊ gef mér vatnssopa (מְעַט-מַיִםað drekka úr skjólu þinni: dóna'm un glop d'aigua de la teva galleda
◊ gef mér að drekka vatnssopa (מְעַט-מַיִםúr skjólu þinni: dóna'm un glop d'aigua de la teva galleda
◊ gef mér vatnssopa (מְעַט-מַיִם að drekka, því að ég er þyrstur: dóna'm un glop d'aigua, que tinc set

vatns·sósa <adj. inv.>:
variant de → vatnsósa “embegut -uda d'aigua”

vatns·sótt <f. -sóttar, no comptable>:
1. (vatnssýkihidropesia f (acumulació de líquids en teixit)
2. (steinsóttlitiasi f (formació de càlculs)

vatns·staða <f. -stöðu, pl. no hab.>:
nivell m de l'aigua

vatns·stígvél <n. -stígvéls, -stígvél>:
bota f d'aigua

vatns·stokkur <m. -stokks, -stokkar>:
1. canal m d'aigua  (conducte que duu l'aigua d'una bassa, embassament, dipòsit etc. a un altre lloc) (vatnsveitustokkur)
◊ ...að enda vatnstokksins (תְּעָלַתúr efri tjörninni, við veginn út á bleikivöllinn, og seg við hann...: al capdavall del canal de la piscina superior, al camí del Camp del Bataner, i digues-li...
◊ fóru þeir af stað og komu til Jerúsalem og námu staðar hjá vatnsstokknum (תְּעָלַת úr efri tjörninni, sem er við veginn út á bleikivöllinn: partiren i arribaren a Jerusalem i hi prengueren posició vora el canal de la piscina superior que hi ha vora el camí del Camp del Bataner
◊ það sem meira er að segja um Hiskía og öll hreystiverk hans, hversu hann bjó til tjörnina og vatnsstokkinn (תְּעָלָה og leiddi vatnið inn í borgina, það er ritað í Árbókum Júdakonunga: la resta dels fets d'Ezequies, la seva valentia, com féu l'estany i l'aqüeducte i féu venir l'aigua dins la ciutat, tot consta al Llibre de la Crònica dels reis de Judà
2. abeurador m  (petit dipòsit d'aigua perquè hi beguin els animals) (vatnsþró)
◊ og hún flýtti sér og steypti úr skjólu sinni í vatnsstokkinn (שֹׁקֶת) , og hljóp svo aftur að brunninum að ausa vatn. Og hún jós vatn öllum úlföldum hans: i ella s'apressà i va buidar la seva gerra a l'abeurador i se'n va tornar corrents cap al pou a treure més aigua i en va pouar per a tots els camells

vatns·strönd <f. -strandar, -strendur (o: -strandir)>:
riba f de llac
◊ báru nú út föng og gerðu sér skála og settu þann skála firr sjónum á vatnsströndu og bjuggu vel um. En Freydís lét fella viðu til skips síns: aleshores van treure a fora les seves pertinences i es van fer un skáli i van fer aquest skáli a un indret més allunyat de la mar, a la vorera d'un llac, i s'hi van traslladar a viure-hi. La Freydís, per la seva banda, féu tallar arbres per a tenir llenya per al seu vaixell

vatns·stæða <f. -stæðu, -stæður. Gen. pl.: -stæðna>:
cisterna m d'aigua 
◊ og þér bjugguð til vatnstæðu (מִקְוָה milli múrveggjanna tveggja fyrir vatnið úr gömlu tjörninni: i vosaltres fareu un dipòsit entre les dues muralles per recollir l'aigua de la piscina vella

vatns·stökkull <m. -stökkuls, -stökklar>:
<RELIGsalpasser m

vatns·sýki <f. -sýki, no comptable>:
<MEDhidropesia f

vatns·tjörn <f. -tjarnar, -tjarnir>:
bassa f d'aigua, safareig m (Val., Bal.
◊ Níníve hefir verið sem vatnstjörn (בְּרֵכַת-מַיִםfrá upphafi vega sinna: Nínive ha estat com una bassa d'aigua des de l'inici de la seva existència
◊ ég gjöri eyðimörkina að vatnstjörnum (אֲגַם-מַיִםog þurrlendið að uppsprettum: del desert en faré un estany i de la terra àrida, sortidors d'aigua
◊ ég bjó mér til vatnstjarnir (בְּרֵכוֹת מָיִם) til þess að vökva með vaxandi viðarskóg: vaig fer-me basses d'aigua per regar-hi un bosc on em creixien arbres

vatns·turn <m. -turns, -turnar>:
torre f de l'aigua (cisterna de distribució o proveïment d'aigua col·locada a dalt d'una torre)

vatns·veita <f. -veitu, -veitur. Gen. pl.: -veitna>:
1. <GEN[sistema m d']abastament m d'aigua, [sistema m de] proveïment m d'aigua
2. (stofnuncentral f d'abastament d'aigua, servei m [municipal] d'aigua (organisme oficial encarregat de la distribució o abastament d'aigua a una ciutat)
♦ Vatnsveita Tarragónu: Consorci m d'Aigües de Tarragona

vatnsveitu·brú <f. -brúar, -brýr>:
aqüeducte m
◊ Rómverjar reistu margar vatnsveitubrýr: els romans van construir molts d'aqüeductes

vatnsveitu·stokkur <m. -stokks, -stokkar>:
1. <GENconducte m del sistema d'abastament d'aigua, canal m d'aigua (conducte que duu l'aigua d'una bassa, embassament, dipòsit etc. a un altre lloc)
2. <HISTaqüeducte m (vatnsveitubrú)
◊ forn rómverskur vatnsveitustokkur: un antic aqüeducte romà

vatnsveitu·tjörn <f. -tjarnar, -tjarnir>:
1. <GENbassa f d'aigua, safareig m (Val., Bal.
2. <RELIGestany m de Siloè, piscina f de Siloè (בְּרֵכַת הַשֶּׁלַח
◊ við Lindarhliðið gjörði Sallún Kol Hóseson, höfðingi yfir Mispahéraði - hann byggði það, gjörði þak á það, setti hurðirnar í það, lokurnar og slagbrandana -, enn fremur múrinn hjá vatnsveitutjörninni að Kóngsgarðinum og allt að tröppunum, er liggja niður frá Davíðsborg: Sel·lum, fill de Col-Hozà, cap del districte de Masfà, reféu la Porta de la Font: la va reconstruir, l'empostissà, hi posà els batents, els forrelats i els travessers. Encara va refer el mur de l'estany de Siloè, prop del Jardí del Rei, fins als graons que baixen de la ciutat de David

vatns·viðri <n. -viðris, pl. no hab.>:
temps m d'aiguats (vátviðri)
♦ mikið vatnsviðri: [gran] temporal m, gran aiguat

vatns·virkjun <f. -virkjunar, -virkjanir>:
1. (vatnsorkuvercentral f [d'energia] hidroelèctrica (planta hidroelèctrica)
2. (bygging vatnsorkuverscontrucció f d'una central hidroelèctrica (edificació de planta hidroelèctrica)
3. (það að nytja afl vatnsinsaprofitament m de l'energia hidroelèctrica (ús i explotació de l'aigua com a font d'energia)

vatns·vík <f. -víkur, -víkur>:
cala f de llac
◊ ok er konungr fór yfir vatnsvík nǫkkura á sundinu milli Undurseyja ok meginlands, þá kom á mót honum herr Jamtanna, ok var hringr sleginn um þá; hǫfðu Jamtar þar XII hundrað manna: i quan el rei travessava una cala del llac, a l'estret que hi ha entre les Undurseyjar i terra ferma, va sortir al seu encontre la host dels iamtlandesos que el van envoltar [a ell i els seus homes]. Els iamtlandesos hi tenien mil dos-cents homes

vatns·þéttur, -þétt, -þétt <adj.>:
1. <GENhermètic -a a l'aigua
2. <NÀUTestanc -a
◊ vatnsþétt hólf í skipinu: els compartiments estancs del vaixell
3. (efniimpermeable (material, esp. tela)
♦ gera e-ð vatnsþétt með vaxi: impermeabilitzar una cosa impregnant-la de cera

vatns·þró <f. -þrór (o: -þróar), -þrær (o: -þrór; o: -þróar)>:
1. <GENabeurador m (petit dipòsit d'aigua, de pedra o fusta, fet per l'home perquè hi beguin els animals)
◊ hún var ekki sein á sér og tæmdi vatnsker sitt í vatnsþróna (שֹׁקֶת) og hljóp jafnskjótt aftur að lindinni að ausa. Og hún jós vatni handa öllum úlföldum hans: i ella s'apressà i va buidar la seva gerra a l'abeurador i se'n va tornar corrents cap al pou a treure més aigua i en va pouar per a tots els camells
◊ á dögum hans var grafin vatnsþró (ἀποδοχεῖον ὑδάτων), vatnsgeymir (λάκκος) líkur hafsjó að ummáli: en el seu temps excavaren el dipòsit de l'aigua, una cisterna d'un perímetre gran com la mar
2. bassa f d'aigua, safareig m (Val., Bal.

vatns·þrýstingur <m. -þrýstings, no comptable>:
1. <GENpressió f de l'aigua
2. <TÈCNpressió hidràulica

vatns·þvagáll <m. -þvagáls, -þvagálar>:
<MEDhidrourèter m

vatns·æð <f. -æðar, -æðar. Gen. pl.: -æða>:
veta f d'aigua

vatns·ögn <f. -agnar, -agnir>:
cràssula aquàtica, cràssula f d'aquaris (planta Crassula aquatica)

vatn·vígsla <f. -vígslu, -vígslur. Gen. pl.: -vígslna>:
<RELIGbeneïda f [d'aigua] (a l'Edat Mitjana el mot fa referència tant a l'acte de consagrar o beneir aigua, com al de consagrar fonts o deus, al de beneir amb aigua beneïda i a la mateixa aigua beneïda)
◊ Aron kallaði ok litla verki fylgja sárum sínum eptir því sem líkendi þóttu til vera; kenndi hann þat fyrst allvaldanda Guði ok vatnvígslu Guðmundar biskups. Hann hafði ok enga lækninga aðra við sín sár en vatn þat er Guðmundr biskup hafði vígt, ok greru bæði vel ok skjótara en optast var vant: L'Aaron també va dir que les seves ferides li feien poc mal en relació amb el que hauria estat d'esperar; ho atribuïa en primer lloc a Déu totpoderós i a l'aigua beneïda del bisbe Gudmund perquè no s'havia aplicat cap altre tractament a les seves ferides que l'aigua que el bisbe Gudmund havia beneïda i les ferides s'havien curat bé i més ràpidament del que sol ésser sovint habitual
◊ prestar vígðu henni vatn, ok margs var í leitað, ef henni mætti batna, ok varð þat við ekki, hvárki við vatnvígslur presta né annat: els preveres li van beneir aigua i van provar molts d'altres mitjans per veure si ella podria curar-se, però no va millorar amb res, ni amb les beneïdes dels preveres ni amb cap altra cosa
◊ láti þér sœkja vatn Guðmundar prests ins góða, vinar míns, því at mér líkar hans vatnvígsla bezt af þeim {kenni}mǫnnum, sem hér eru nú fyrir norðan, ok man við þat batna: feu que vagin a cercar aigua del bon prevere Gudmund, el meu amic, perquè la seva aigua beneïda és la que m'agrada més de totes les beneïdes pels clergues que hi ha aquí a les terres del nord del país (li sembla que la forma com en Gudmund consagra l'aigua és la millor de totes, de manera que l'aigua que ha estat beneïda per ell té més virtuts que no la beneïda pels altres preveres, i amb ella em curaré
◊ Erkibiskup svarar: "hvat segir þú um vatnvígslur þínar? því at þar er enn mikit orð á um þær". Guðmundr biskup svarar: "ekki vígi ek vǫtnin greiðliga, því at sjálfr drottinn hefir þat helgat í upphafi hérvistar sinnar...: l'arquebisbe li replica: "què me n'has de dir de les teves beneïdes d'aigua? perquè se'n parla ben molt". El bisbe Gudmund li va respondre: "no consagro aigua a la babalà, perquè el Senyor en persona la va santificar a l'inici de la seva estada terrenal...

vats- <en compostos>:
<variant arcaica de → vatns- “d'aigua”

vatt¹ <n. vatts, vött>:
<ELECTRwatt m

vatt² <n. vatts, vött>:
1. <GENcotonet m, bocí m de cotó
2. (til einangrunar í fötumbuata f (per a farciment de vestits)

vatt:
1ª i 3ª pers. sg. del pretèrit ind. de vinda “tòrcer; cargolar”

vax <n. vax, vöx; pl. no hab.>:
1. <GENcera f
ég er eins og vatn sem hellt er út, öll bein mín gliðnuð í sundur, hjarta mitt er sem vax (dōˈnāɣ ~ דּוֹנַג:   hāˈʝāh   libˈb-ī   ka-ddōˈnāɣ,   הָיָה לִבִּי, כַּדּוֹנָג), bráðnað í brjósti mér: sóc com aigua que és vessada, tots els meus ossos estan desllorigats, el meu cor és com cera, fosa dins el meu pit
♦ gult vax: cera groga
♦ hvítt vax: cera blanca
♦ → meyvax “cera verge”
2. (fjarlæging líkamshára með vaxidepilació f a la cera (retirada de pèl amb l'ajut de cera) (vöxun)
♦ auglýsa vax í glugganum: anunciar al mostrador depilació a la cera (saló de bellesa etc.)
♦ brasilískt vax: depilació total del pèl púbic
♦ fara í vax: anar a fer-se la cera (anar a un saló de bellesa etc. a fer-s'hi depilar amb cera)
♦ → bikinívax “depilació parcial del pèl púbic perquè no es vegi en dur biquini”

vaxa <vex ~ vöxum | óx ~ uxum | vaxið>:
<GEN & FIGcréixer
◊ grasið vex: l'herba creix
◊ en er þau sækja upp á heiðina, þá tekur veðrið að vaxa og kólna, þar til er fjúk gerir. Veðrið var á móti þeim, vestanveður, og tók þá að kólna liði þeirra, og seinkaðist förin, því að margt var lið þeirra, börn og konur, klæðfátt og ófrátt. Veðrið gerir og hvasst og svo illt, að varla máttu karlar ganga í mót. Þá gerir og svo myrkt fjúk, að ekki sá af tám fram, og þá tekur að nátta: però quan varen pujar a l'altiplà, el vent va refermar i començà a fer més i més fred fins que va esclatar una tempesta de neu i vent. Bufava un vent de llevant i els venia de cara. I llavors varen començar a refredar-se llurs extremitats i la marxa es va alentir car molta de la gent que anava amb ells, infants i dones, anava vestida amb poca roba i[, a més a més,] no eren pas forts. La ventada llavors es va fer tan forta i ferma que el homes a penes podien avançar en contra d'ella. Llavors la barrufada es va fer tan espessa que no s'hi veia a un pam davant els ulls i llavors es va començar a fer de nit
♦ áin vex: el riu creix
♦ áin er að vaxa: el riu està creixent
♦ vaxa saman: unir-se (per creixement, ajuntar-se dues coses creixent)
◊ Reykjavík og Mosfellsbær eru að vaxa saman: el creixement de Reykjavík i Mosfellsbær fa que es vagin ajuntant
♦ vaxa upp: créixer, fer-se gran
♦ vaxa ört: fer una estirada, créixer ràpidament
♦ láta [sér] skeggið vaxa: deixar-se barba
♦ honum vex allt í augum: <LOC FIGa ell tot l'acoquina, tot se li fa un gra massa
♦ e-m vex fiskur um hrygg: <LOC FIGa algú se li acreixen les forces, algú esdevé més fort
♦ hann er vaxinn upp úr fötunum [sínum]: #1. <LOC GENamb la crescuda que ha fet la roba li ha quedat petita#2. <LOC FIGja s'ha fet [ben] gran
♦ e-ð vex e-m yfir höfuð: <LOC FIGuna cosa supera algú, una cosa resulta massa per algú
♦ málið er þannig vaxið: <LOC FIGla cosa està així, les coses estan així
♦ málið er þannig vaxið að <+ ind.>el fet és que <+ ind.>, la cosa és que <+ ind.

vaxa <vaxa ~ vöxum | vaxaði ~ vöxuðum | vaxaðe-ð>:
(bera vax á e-ðencerar una cosa

vaxandi, vaxandi, vaxandi <adj.>:
creixent
♦ vaxandi tungl: quart creixent

vax·blöðungur <m. -blöðungs, -blöðungar>: llenega f (qualsevol bolet del gènere Hygrophorus)

vax·borinn, -borin, -borið <adj.>:
impregnat -ada amb cera, encerat -ada
♦ vaxborið efni: hule m, tela encerada

vax·dúkur <m. -dúks, -dúkar>:
(olíudúkurhule m

vaxinn, vaxin, vaxið <adj.>:
1. <GENcrescut -uda
♦ vera vel vaxinn: <LOC FIGestar ben tallat [de cos]
♦ vera e-u vaxinn: <LOC FIGestar (o: ésser) a l'alçada de...
♦ vera starfi sínu vaxinn: estar (o: ésser) a l'alçada del seu treball, complir bé amb el que el seu treball exigeix d'ell
♦ vera vandanum vaxinn: estar (o: ésser) a l'alçada de la tasca encomanada, no defraudar a l'hora de fer la seva tasca
2. (þakinn gróðrirecobert -a, cobert -a (de vegetació)
♦ vera grasi vaxinn: estar recobert d'herba
♦ vera runnum vaxinn: estar recobert d'arbustos
♦ vera skógi vaxinn: estar recobert de bosc

vax·kaka <f. -köku, -kökur. Gen. pl.: -kakna o: -kaka>:
bresca f

vax·kerti <n. -kertis, -kerti>:
ciri m, espelma f de cera

vax·litur <m. -litar, -litir>:
pintura f de cera, llapis m de cera

vax·meðferð <f. -meðferðar, -meðferðir>: depilació f a la cera

vax·mót <n. -móts, -mót>:
motlle m en cera

vax·mynd <f. -myndar, -myndir>:
estàtua f de cera, figura f de cera

vaxmynda·safn <n. -safns, -söfn>:
museu m de cera

vax·sveppur <m. -svepps, -sveppar>¹:
variant de → vaxsveppur² “llenega”

vax·sveppur <m. -svepps, -sveppir>²:
llenega f (qualsevol bolet del gènere Hygrophorus)

vaxta:
gen. pl. de → vöxtur “creixement; estatura; crescuda [de riu]; interessos”

vaxta <vaxta ~ vöxtum | vaxtaði ~ vöxtuðum | vaxtaðe-ð>:
pagar interessos per una cosa

vaxta·greiðsla <f. -greiðslu, -greiðslur. Gen. pl.: -greiðslna>:
pagament m d'interessos

vaxta·laus, -laus, -laust <adj.>:
lliure d'interessos, sense interès

vaxta·munur <m. -munar, no comptable>:

vaxtar:
gen. sg. de → vöxtur “creixement; estatura; crescuda [de riu]; interessos”

vaxtar·hlutfall <n. -hlutfalls, -hlutföll>:
 

vaxtar·hraði <m. -hraða, no comptable>:

vaxtar·lag <n. -lags, no comptable>:

vaxtar·rækt <f. -ræktar, no comptable>:

vaxtarræktar- <en compostos>:
culturista, de culturisme

vaxtarræktar·kona <f. -konu, -konur. Gen. pl.: -kvenna>:
culturista f

vaxtarræktar·maður <m. -manns, -menn>:
culturista m

vaxtar·skeið <n. -skeiðs, -skeið>:

vaxtar·skilyrði <n.pl -skilyrða>:

vaxtar·verkir <m.pl -verkja>:
1. (sársaukatilkenningdolors m.pl,f.pl del creixement, dolors m.pl,f.pl de la crescuda (sensació de dolor que es deia, o diu, acompanya l'estirada en el creixement dels adolescents)
2. <FIGdificultats f.pl inicials
♦ vera með vaxtarverki: travessar les dificultats inicials (d'empresa, organització etc.)

vaxta·stefna <f. -stefnu, no comptable>:
 

vaxta·tekjur <f.pl -tekna>:
 

vaxta·vextir <m.pl -vaxta>:
 
♦ með vöxtum og vaxtavöxtum:  

vaz- <en compostos>:
<variant ortogràfica arcaica de → vats- “d'aigua”

<f. vár (o: váar), no comptable>:
1. (hætta, voðirisc m, perill m (esp. el perill sobtat, la calamitat inesperada, ço és, el perill o la calamitat que solen sobrevenir d'improvís)
2. <(mein, gallidefalt m (falta, defecte, carència)
◊ veit-a hinn, ǀ er vætki veit, ǁ margr verðr af aurom api; ǁ maðr er auðigr, ǀ annarr óauðigr, ǁ skyli-t þann vítka vár: qui no sap res, [tampoc] no sap que més d'un torna un cap de fava si heu riqueses. I un és ric i l'altre pobre[, i així són les coses] i no per això s'hauria de dejectar el qui és pobre pel seu defalt

váli <m. vála, válar>:
<POLÍT & MIL = landsstjóri fyrir hönd kalífa & hertogivalí m (fl./pl.: valís(والي)
◊ Isam al-Hálaní var hinn fyrsti váli af Mayūrqa: n‘Issam al-Haulaní fou el primer valí de Mayūrqa
◊ hinn síðasti váli af Mayūrqa var Abú Jahja (ابو يحي محمد بن علي): el darrer valí de Mayūrqa fou n'Abú Jafià (o: Yahyà

vár·kunn <f. -kunnar, no comptable>:
<variant arcaica de → vorkunn “misericòrdia, perdó, pietat”
♦ láta várkunn við sik: fer-se perdonar, fer-se tenir compassió
◊ konungsdóttir bað hann af sér reiði, þótt hún hefði verit í tilstilli um þetta, ok lét várkunn við sik, en lét mikit atkvæði fylgt hafa vápnunum. En þótt hann hefði reiðzt henni, þá minntist hann ástar hennar ok gerði brúðlaup sitt ok gekk at eiga Æsu ina fögru, en drap þann, er hennar hafði beðit: la princesa li pregà que no estigués furiós amb ella, per més que ella s'ho meresqués (ella era la qui ho havia endegat i manegat tot) i va dir que s'havia dirimit una gran decisió amb les armes. I encara que ell havia estat aïrat amb ella, se'n va recordar llavors de l'amor que li tenia a ella i s'hi casà i així es mullerà amb Æsa la bella i va matar aquell que l'havia demanada en matrimoni (= Eyvindr Skinnhǫll

várkunnar·laus, -laus, -laust <adj.>:
<variant arcaica de → vorkunnarlaus “immisericorde”
♦ hitt er várkunnarlaust at: és imperdonable que
◊ fár bregðr hinu betra ef hann veit hit verra. En þat munu margir mæla at eigi dræpi eg Gauk fyrr en mér væri nauðr á. Er þat nokkur várkunn at þú verðir oss eigi at liði en hitt er várkunnarlaust at þú bregðir oss brigslum. Mundi ek þat vilja um þat er þessu þingi er lokit at þú fengir af þessum málum hina mestu óvirðing ok bœtti þér engi þá skǫmm: són pocs els qui parlen del que és millor si saben i coneixen el que és pitjor. I molts són els qui diran això: que jo no vaig matar en Gaukr fins que no m'hi vaig veure forçat. Fins a un cert punt té perdó que no ens ajudis, però és imperdonable que ens omplis d'improperis. Voldria que, abans que no hagi acabat aquest þingi, d'aquest plet te'n vingui la més gran de les deshonres i que llavors ningú no et pagui cap mena de compensació per la vergonya que estiguis sofrint

várr, ór (o: vǫ́r), várt <adj. & pron. poss.>:
<variant arcaica de → vor, vor, vort “el nostre, la nostra”
 
<várr, ór, várt
A. Singular
  Masculí   Femení   Neutre
N várr   ór, vǫ́r   várt
A várn   óra, vára, ossa   várt
G várs   várrar   várs
D órom, órum, várom, várum, vǫ́rom, ossom   várre, várri   óro, óru, váro, váru, vǫ́ro, vǫ́ru, osso
 
B. Plural:
  Masculí   Femení   Neutre
N órer, órir, várer, várir, osser   órar, várar, ossar   ór, vǫ́rt
A óra, vára, ossa   órar, várar, ossar   ór, vǫ́rt
G várra   várra   várra
D órom, órum, várom, várum, vǫ́rom, vǫ́rum, ossom   órom, órum, várom, várum, vǫ́rom, vǫ́rum, ossom   órom, órum, várom, várum, vǫ́rom, vǫ́rum, ossom
 
Remarques:
1.  D'acord amb Noreen 1970, pàg. 313, § 467,2, les formes amb oss-, que són les més arcaiques (cf. alemany unser, anglès antic úre, úser, usser, baix-alemany antic ûsa), només apareixen a poemes antics.
2.  Igualment d'acord amb Noreen 1970, pàg. 313, § 467,2, les formes amb ór- començaren a veure's substituïdes per les formes amb vár-, vǫ́r- a partir del segle XIII. Finalment, les formes amb vár- arraconaren les formes amb vǫ́r-.
3.  Les formes modernes són vor, vor, vort i són exclusivament literàries. Com a adjectiu i pronom possessiu de 1ª pers. del pl., en la llengua moderna, parlada i escrita, s'empra exclusivament la forma invariable okkar.
4.  L'islandès modern ha perdut la diferència existent a la llengua antiga entre les formes várr, ór, várt “el nostre, la nostra (de tres o més possessors)” i okkarr, okkur, okkart “el nostre, la nostra (de dos possessors)”. La pèrdua de la distinció es va produir en els segles XVI-XVII. Per a més detalls, remeto a Katrín Axelsdóttir: “Hvarf eignarfornafnanna okkarr, ykkarr og yð(v)arr” (=La desaparició dels pronoms possessius okkarr, ykkarr i yð[v]arr). Dins: Íslenskt mál og almenn málfræði 24 (2002), pp. 107 - 156.
 

vá·serkur <m. -serks (o: -serkjar), -serkir. Gen. pl.: -serkja; dat.pl.: -serkjum>:
farinera pudenta (bolet Amanita virosa)

vá·tryggður, -tryggð, -tryggt <adj.>:
assegurat -ada
♦ húsið er vátryggt fyrir 67 þúsund krónur: la casa està assegurada per 67.000 corones

vá·trygging <f. -tryggingar, -tryggingar>:
assegurança f

vátryggingar·bætur <f.pl -bóta>:
 

vátryggingar·félag <n. -félags, -félög>:
companyia f d'assegurances, [companyia] asseguradora f

vátryggingar·gjald <n. -gjalds, -gjöld>:
prima f d'assegurança

vátryggingar·iðgjald <n. -iðgjalds, -iðgjöld>:
prima f d'assegurança

vátryggingar·krafa <f. -kröfu, -kröfur. Gen. pl.: -krafna o: -krafa>:

vátryggingar·miðlari <m. -miðlara, -miðlarar>:

vátryggingar·skírteini <n. -skírteinis, -skírteini>:
pòlissa f d'assegurança

vátryggingar·taki <m. -taka, -takar>:

vátryggingar·upphæð <f. -upphæðar, -upphæðir>:

vátryggingar·verð <n. -verðs, no comptable>:
 

vá·tryggja <-tryggi ~ -tryggjum | -tryggði ~ -tryggðum | -tryggte-n ~ e-ð>:
assegurar algú ~ una cosa
♦ vátryggja bílinn: assegurar el cotxe

vá·tryggjandi <m. -tryggjanda, -tryggjendur>:
assegurador m, asseguradora f

vát·viðri <n. -viðris, -viðri>:
temps f d'aigua, temps plujós
◊ þat er fyrir sjóvar ólgu, vátviðrum ok grasvexti þeim, er grær at vatnsins vökva, er sólin skínn í heiði: això vol dir que hi haurà maregassa i maltempsades i que creixerà l'herba que creix amb la humitat de l'aigua mentre el sol brilla enmig d'un cel sense núvols



El Retorn de les Forsíties. Foto de Vincent Tandard, 1997.



© 1998 Macià Riutort i Riutort mrr@tinet.fut.es



       
   
 
       

Go to Vincles cap a Islàndia



Last Update 25/08/98