1 |
Heyrðak segia |
|
í sögom gotna |
|
Heyrða eg segja |
|
[í sögum fornum] |
|
at einir hittosk |
|
hrotta meiðar |
|
að afreksmenn |
|
einir mættist, |
|
Hildibrandr ok Höðbrandr |
|
ór heriom tveim. |
|
Hildibrandur og Höðbrandur |
|
úr herjum tveim. |
4 |
fœrðosk í brynior |
|
feðgar báðir |
|
Færðust í brynjur |
|
feðgar báðir |
|
greiddosk gunnhami, |
|
gyrðosk sverðom |
|
gráa gunnhami, |
|
gyrðust sverðum |
|
höldar yfir hringa |
|
er til hildar riðo. |
|
höldar, yfir hringa, |
|
er til hildar riðu. |
|
|
|
|
|
Hildibrandr mælti, Herbrands sonr: |
|
sá var halr eldri, |
|
Hildibrandur mælti Herbrands sonur, |
|
sá var halur eldri |
|
[fyrir hærum grár], |
8 |
lífs fróðari |
|
ok fregna tók |
|
fjörs fróðari, |
|
og fregna tók |
|
fáom orðom |
|
hverr hans faðir væri |
|
fáum orðum, |
|
hver hans faðir væri |
|
fira í fólki... |
|
... |
|
fira í fólki... |
|
... |
|
... |
|
eða hveria frændr þú átt. |
|
... |
|
„eða hverja frændur þú átt. |
12 |
ef þú mér einn nefnir |
|
aðra ek veit |
|
Ef þú mér einn nefnir |
|
ég aðra veit, |
|
barn í konungsríki |
|
kunn er mér öll hölda þióð. |
|
knapi, í konungsríki, |
|
kunn er mér öll jörmunþjóð.“ |
|
|
|
|
|
Höðbrandr mælti |
|
Hildibrands sonr: |
|
Höðbrandur mælti |
|
Hildibrands sonur: |
|
svá hafa sagt mér |
|
sifiar várir |
|
„Svo hafa sagt mér |
|
sannorðir menn, |
16 |
fornir ok fróðir |
|
þeir er fyrrom váro |
|
fornir og fróðir, |
|
þeir er fyrrum vóru, |
|
at Hildibrandr hét faðir minn |
|
ek heiti Höðbrandr. |
|
að Hildibrandur hét faðir minn, |
|
ég heiti Höðbrandur. |
|
austr veik hann þangat |
|
flýði Auðvakrs heipt |
|
Austur veik hann löngu, |
|
flýði Auðvakurs heift, |
|
með Þióðreki |
|
ok þegna fiöld. |
|
með Þjóðreki |
|
og þegna fjöld, |
20 |
en sorgfull eptir |
|
sáto í landi |
|
en lítil eftir |
|
í landi sátu |
|
brúðr í búri |
|
barn óvaxit |
|
brúður í búri, |
|
barn óvaxið, |
|
arflaus bæði |
|
þá hann austr reið. |
|
arfræningjar, |
|
er hann austur reið. |
|
síðan þarfnaðisk |
|
Þióðrekr löngom |
|
Síðan þarfnaðist |
|
Þjóðrekur löngum |
24 |
föðor míns |
|
hann var frændlauss maðr. |
|
föður míns, |
|
hann var frændlaus maður. |
|
var hann Auðvakri |
|
ofreiðr mikit |
|
Auðvakri var hann |
|
ofreiður jafnan, |
|
þegna þekkastr |
|
með Þióðreki. |
|
þegna þekkastur |
|
með Þjóðreki. |
|
æ var hann fyrst í fólki |
|
ok fúsastr hildar |
|
Æ var hann fyrstur í fólki |
|
og fúsastur hildar, |
28 |
flestom kunnr |
|
frœknom mönnom. |
|
flestum var hann kunnur |
|
fræknum mönnum. |
|
[...] |
|
[...] |
|
Þess er mér engi von |
|
að hann enn lifi.“ |
|
|
|
|
|
virði þat ok viti |
|
inn virki guð |
|
„Heyri það jörmunguð |
|
(kvað Hildibrandur) |
|
at þú aldregi orðom |
|
skiptir við þann mann |
|
að enn þú aldregi |
|
orðum skiptir |
32 |
er þér nánari væri |
|
[...] |
|
við neinn þann mann |
|
er þeir nánari væri.“ |
|
vatt hann af armi |
|
undna bauga |
|
Vatt hann sér af armi |
|
undna bauga, |
|
keisara gull |
|
er konungr gaf |
|
keisaragull, |
|
er honum konungur gaf, |
|
Húna dróttinn: |
|
nióta skaltu heill giafar. |
|
Húna drottinn, |
|
„að ég þér nú til hylli gefi.“ |
|
|
|
|
36 |
Höðbrandr mælti |
|
Hildibrands sonr: |
|
Höðbrandur mælti |
|
Hildibrands sonur: |
|
með geiri skal maðr |
|
við giöfom taka |
|
„Með geiri skyli |
|
við gjöfum taka, |
|
oddr oddi í gegn |
|
[...] |
|
oddur gegn oddi |
|
... |
|
á hverfanda hvéli |
|
er Húni þér hiarta |
|
Lævís ertu karl |
|
úr liði Húna, |
40 |
spenr mik þínom orðom |
|
vilt at mér spióti verpa. |
|
spenur mig þínum orðum, |
|
vilt að mér spjóti verpa, |
|
öllom aldrdögom |
|
hefr þú illgiarn verit. |
|
aldraður orðinn, |
|
hefur æ illgjarn verið. |
|
þat sögðo mér |
|
sælíðendr |
|
Það sögðu mér |
|
sælíðendur |
|
vestr yfir vendilsió |
|
at hann veginn sé |
|
vestur yfir vendilsjó |
|
að hann veginn sé. |
44 |
dauðr er Hildibrandr |
|
Herbrands sonr: |
|
Dauður er Hildibrandur |
|
Herbrands sonur.“ |
|
|
|
|
|
Hildibrandr mælti |
|
Herbrands sonr: |
|
Hildibrandur mælti |
|
Herbrands sonur: |
|
gørva ek sé |
|
á gerðom þínom |
|
Glöggt fæ ég séð |
|
á gerðum þínum |
|
at þú hefr heima |
|
hilmi góðan |
|
að þú hefur heima |
|
harra góðan, |
48 |
varðstatto rekinn |
|
ór ríki þesso. |
|
eigi varstu rækur gjör |
|
úr ríki þessu.“ |
|
|
|
|
|
þat veit alfaðir |
|
ósköp vaxa. |
|
„Það veit alvaldur guð (kvað Hildibrandur), |
|
ósköp vaxa! |
|
sex tigu vetra |
|
hef'k vikinn frá landi |
|
Sex tigu missera |
|
hef ég sveimað erlendis, |
|
æ var mér skipað |
|
í skotmanna lið |
|
— æ var mér þar skipað |
|
í skotmanna lið —, |
52 |
svá't mér við borg öngva |
|
varð bana auðit |
|
svo að mér við borg öngva |
|
varð bana auðið. |
|
nú skal mik sváss mögr |
|
sverði höggva |
|
Nú skal mig svás kundur |
|
sverði höggva, |
|
brytia með sínom brandi |
|
eða at bana honom verða'k. |
|
brytja með sínum brandi |
|
eða ég honum að bana verða. |
|
þó knátto auðveldla |
|
ef þér elion dugir |
|
Þó mun þér nú auðsótt, |
|
ef þér eljan dugir, |
56 |
af svá három manni |
|
herföng vinna |
|
af svo hárum karli |
|
herföng vinna, |
|
valrauf ræna |
|
ef þú til þess rétt hefr. |
|
remmast af ránsfeng, |
|
ef þð til þess rétt hefur. |
|
sá sé nú argastr |
|
austanmanna |
|
Sá sé nú argastur (kvað Hildibrandur) |
|
austanmanna |
|
er þér vígs varni |
|
ef þik vega lystir |
|
er þér vígs varni, |
|
alls þig vega lystir, |
60 |
grimrar gunnar |
|
nú skal görla reynt |
|
grimmrar gunnar; |
|
nú skal gjörla reynt, |
|
hvárr hrósask skal |
|
herklæðom annars |
|
hvor hrósað fær í dag |
|
herklæðum annars |
|
ok báðom þessom |
|
bryniom ráða. |
|
og báðum þessum |
|
brynjum ráðið“ |
|
|
|
|
|
þá byrioðo þeir fyrst |
|
fleygia aska |
|
Þá börðust ৬eir fyrst |
|
fleygum öskum, |
64 |
skörpom skúrom |
|
svá't í skiöldom stóðo. |
|
skörpum skúrum, |
|
svo að í skjöldum stóð. |
|
tráðo til staðar |
|
steinborð klufo |
|
Gengust að sterkir, |
|
steinborð klufu, |
|
hiuggo hiörvi |
|
hvíta skiöldo |
|
hjuggu harðlega |
|
hvíta skjöldu, |
|
unz lindir þeim |
|
litlar urðo |
|
unz lindir þeim |
|
litlar gerðust |
68 |
vegið með vápnom |
|
<...> |
|
vegið með vopnum |
|
... |
|